Χ.Α.Α.  Live    

                                                                                     

                                                                                                                                                                  

                                                     Σχόλια γιά τή συνεδρίαση online..

TO MEΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...

Αυτό το κείμενο γράφτηκε από Μichele  στις 20 Ιουνίου και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα meno@halandri  στις 22/6/2012.

Οι Έλληνες πολίτες το 2009,στο δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα του Γ. Παπανδρέου, ψήφισαν "λεφτά υπάρχουν".
Στις 6 Μαΐου, ως ταύρος εν υαλοπωλείω, ο λαός άφησε στην κάλπη ένα αποτέλεσμα οργής, αγανάκτησης και αηδίας για το πολιτικό σύστημα προκαλώντας σε όλους την ανάγκη συνολικής αναδόμησης της πολιτικής και της κριτικής σκέψης.
Την προηγούμενη Κυριακή στο ακόμα πιο άθλιο, "μνημόνιο ή Σύριζα", ψήφισε, ευτυχώς, να μείνουμε στην Ευρωζώνη. Είχαν εν τω μεταξύ κονταροχτυπηθεί δύο μεγάλα ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας. Το ένα ρεύμα , αυτό της πολιτικής λογικής, της παραμονής στην Ευρώπη, της προσπάθειας επανατοποθέτησης απέναντι σ' ένα μνημόνιο του οποίου οι οικονομικοί όροι στράγγιξαν την φοροδοτική ικανότητα του Έλληνα, αλλά παράλληλα εμπεριέχει και την επιτακτική ανάγκη της αναδιάρθρωσης ενός κρατικού μηχανισμού που ισοπέδωσε τη δημοσιονομική πειθαρχία της χώρας.
Από την άλλη, ένα ρεύμα αναπτυσσόμενο, δυνατό, με δυο σκέλη: το πρώτο σκέλος, ένας μεγάλος αριθμός αυτών που συντήρησαν, διόγκωσαν και εγκαθίδρυσαν αυτό το κράτος που σαν σαράκι τρώει τις σάρκες του Έλληνα φορολογούμενου (η πράσινη Κρήτη έγινε ροζ) και το δεύτερο σκέλος, αυτό που πίστεψε ότι ως δια μαγείας μπορεί να επανέλθει η αγοραστική του δύναμη διότι "υπάρχουν λεφτά" και θα τα πάρουμε από τους πλούσιους και τους εφοπλιστές.
Αlivio in Europa, έγραψαν οι ισπανόφωνες εφημερίδες της Ν. Αμερικής που έχουν ζήσει στο πετσί τους τη βαρβαρότητα του ΔΝΤ. Ανακούφιση ναι, γιατί οι Ευρωπαίοι και οι αγορές δεν θέλουν οικονομικούς τρομοκράτες, απεχθάνονται γενικότερα τους τρομοκράτες.
Ο λαός έδωσε εντολή μιας κυβέρνησης συνεργασίας, συνοχής, ευρωπαϊκού προσανατολισμού και κυρίως απονομής δικαιοσύνης σε αυτούς που επλήγησαν περισσότερο από τους εγκληματικούς χειρισμούς του ανεκδιήγητου ΓΑΠ.
Έδωσε και τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Σύριζα που έτρεξε να πιάσει τη θέση του, πριν καν σχηματιστεί κυβέρνηση, με περισσή ανακούφιση φυσικά. Είναι μια θέση σημαντική για ένα κόμμα που μεγάλωσε τόσο απότομα και τόσο γρήγορα, με δανεικούς ψηφοφόρους και που έχει εκ δεξιών του το 62%της κοινοβουλευτικής δύναμης των κομμάτων.
Η Ελλάδα, παγιδευμένη στα σαγόνια μιας ατελέσφορης πολιτικής με ογκώδεις φόρους και μέσα σε μια Ευρωζώνη μιας ανείπωτης κρίσης, οφείλει να δημιουργήσει ένα επιτελικό σχήμα δυνατό, αδιάφθορο, αποτελεσματικό και με αιχμή του δόρατος την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος της δημοσιονομικής προσαρμογής, ανατρέποντας όμως όλους εκείνους τους όρους που συνετέλεσαν στην ύφεση και στη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών της, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας της εσωτερικής υποτίμησης.
Ο κόσμος έχει απολέσει την εμπιστοσύνη του στο πολιτικό σύστημα και κινείται σαν υαλοκαθαριστήρας προσπαθώντας να καθαρίσει το τοπίο, να "δει" πιο καθαρά. Μέλημα του πολιτικού συστήματος είναι να επαναφέρει στον πληγωμένο λαό μας την αισιοδοξία ότι μπορούμε να ανατρέψουμε μια κατάσταση που φαίνεται μη αναστρέψιμη. Χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς μεγαλοστομίες, χωρίς λαϊκισμούς.
Διαφορετικά θα αντιληφθούμε με οδυνηρό τρόπο αυτό που έλεγε ο Βρετανός ψυχολόγος Havelock Ellis: "Η γη της επαγγελίας είναι από την την άλλη πλευρά της ερήμου".


http://www.menohalandri.gr/article.asp?catid=4544&subid=2&pubid=271