ΕΧΑΕ

X.A.A. LIVE 

        
                                                                         σχόλια για τη συνεδρίαση online...

o ακήρυχτος νομισματικός πόλεμος
 και το ράλλυ του ευρώ...

Μια «ανάσα» πριν από το κρίσιμο ψυχολογικό φράγμα του 1,35 δολαρίων βρέθηκε προχθες το ενιαίο νόμισμα (1,3497 δολ./ευρώ), στα υψηλότερα επίπεδα από τον Δεκέμβριο του 2011 και ενισχυμένο κατά 11% από το Καλοκαίρι, όταν ο Μάριο Ντράγκι δεσμεύθηκε ότι θα πράξει «ό,τι απαιτείται για να θωρακίσει το ευρώ».
Πρόκειται για μια εξέλιξη ευπρόσδεκτη στο μέτρο που αντανακλά την ενίσχυση της επενδυτικής εμπιστοσύνης προς την Ευρωζώνη (που αποτυπώθηκε και στις εισροές 100 δισ. ευρώ στις χώρες της περιφέρειας το τελευταίο τετράμηνο). Υπάρχει όμως και η? άλλη, πιο σκοτεινή πλευρά του νομίσματος. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την υπονόμευση όχι μόνο της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών της περιοχής (ενός εκ των βασικών μοχλών εξόδου από την ύφεση), αλλά και των προσπαθειών για την άμβλυνση των μακροοικονομικών ανισορροπιών μεταξύ του πυρήνα και της περιφέρειας της ΟΝΕ, που βρίσκονται στην ρίζα της κρίσης χρέους: Για παράδειγμα, αν η παραγωγικότητα στα κράτη της ευρω-περιφέρειας αυξηθεί 5% και το κόστος εργασίας υποχωρήσει 10%, τα οφέλη αυτής της επώδυνης διαδικασίας θα εξανεμίζονταν, αν το ευρώ ανατιμηθεί κατά 15%.
Τούτων λεχθέντων, οι εκτιμήσεις των αναλυτών ότι το ευρώ έχει περαιτέρω περιθώρια ανόδου εγείρουν προβληματισμό: Τη στιγμή που η Ευρωζώνη παραμένει προσηλωμένη στη γερμανική συνταγή της λιτότητας και της σταθερότητας των τιμών, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Βρετανία τυπώνουν αφειδώς χρήμα, στην προσπάθειά τους να δώσουν αναπτυξιακή πνοή στις οικονομίες τους: Ειδικά η πρόσφατη απόφαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας να τυπώσει απεριόριστη ποσότητα γεν, για να καταπολεμήσει τον χρόνιο στασιμοπληθωρισμό στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, επανέφερε στο προσκήνιο τον κίνδυνο ενός διεθνούς «νομισματικού πολέμου», όπου η κάθε χώρα θα προσπαθεί να υποτιμήσει το νόμισμά της για να αποκομίσει οφέλη σε βάρος των υπολοίπων. Κάτι που θα μπορούσε δυνητικά να αποβεί καταστροφικό για την παγκόσμια οικονομία, αν οδηγήσει σε επιβολή δασμών και εμπορικούς πολέμους, όπως την δεκαετία του 1930. Στο πλαίσιο αυτό, προκάλεσε αίσθηση ότι το μέλος του Δ.Σ. της γερμανικής κεντρικής τράπεζας Bundesbank Αντρέας Ντόμπρετ έφτασε να υποστηρίξει με άρθρο του στην Handelsblatt ότι κάποιες φορές ίσως δικαιολογείται η επιβολή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων...
Το ΔΝΤ μπορεί να χαρακτήρισε υπερβολικούς τους φόβους για νομισματικό πόλεμο, δεν έχουν όμως όλοι την ίδια γνώμη: Ο γνωστός μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος τον θεωρεί ως υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία φέτος, ενώ ο «γκουρού» των ομολόγων Μπιλ Γκρος πιστεύει ότι ο πόλεμος ήδη ξεκίνησε και προτείνει στους επενδυτές να «πουλήσουν δολάριο, να διακρατήσουν ευρώ και να αγοράσουν χρυσό, λάδι, τέχνη και κρασί». Προσθέτει δε ότι όσον αφορά την Ευρωζώνη, δεδομένων των διαφορετικών συμφερόντων μεταξύ των κρατών-μελών, η υποτίμηση του νομίσματος θα είναι δύσκολη απόπειρα. Με άλλα λόγια, η Ευρωζώνη κινδυνεύει να αναδειχθεί ως η μεγάλη χαμένη του ακήρυχτου νομισματικού πολέμου, καταλήγοντας με ένα ευρώ πολύ σκληρό ακόμα και για τα... δόντια των Γερμανών.
Για τους επενδυτές, ωστόσο, το νέο τοπίο στις αγορές συναλλάγματος δημιουργεί επενδυτικές ευκαιρίες, καθώς όλο αυτό το χρήμα που τυπώνουν οι κεντρικές τράπεζες αναζητά μέρη να τοποθετηθεί, δίνοντας καύσιμα στο ράλι των χρηματιστηρίων. Όπως αναφέρει εύστοχα ο σχολιαστής του Reuters Τζέιμς Σαφτ, «ο νομισματικός πόλεμος πηγαίνει χέρι-χέρι με τη δημιουργία φούσκας στις αγορές αξιών και όλοι γνωρίζουμε από το παρελθόν ότι αυτό τελειώνει με πόνο...
Ως επενδυτής όμως, το να πηγαίνεις κόντρα σε ένα πολύ ισχυρό ρεύμα είναι ένας καλός τρόπος να πνιγείς. Γι΄ αυτό χαλαρώστε, ακολουθήστε το ρεύμα και κατόπιν σκεφτείτε ποια είναι η καλύτερη στιγμή να κατευθυνθείτε προς την έξοδο...».


www.imerisia.gr