ΔΡΟΜΕ

X.A.A. LIVE 

        
                                                                         σχόλια για τη συνεδρίαση online...
ΔΡΟΜΕ: ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΓΡΑΦΗΜΑ...
και 
ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ...

Μετοχη της μικρης κεφαλαιοποιησης που δραστηριοποιειται και στο εξωτερικο.Στο εβδομαδιαιο 3,5 ετων γραφημα,παρατηρουμε ενα μεγαλο πυθμενα με γραμμη λαιμου την C  στα 0,40 ευρω.
Η μετοχη τεσταρει ακομα μια εβδομαδα,το επιεπδο αυτο η ανοδικη διασπαση του οποιου θα την φερει με αυξηση ογκου και ιδιαιτερη ορμη προς την R στα 0,57 ευρω.Μια υποδεεστερης σημασιας αντισταση βρισκεται στα 0,44 ευρω της γραμμης L.
Σε περιπτωση αδυναμιας της μετοχης να διασπασει αμεσα την C,αυτη θα υποχωρησει εντος του τριγωνου που σχηματιζει η πλαγιοανοδικη γραμμη τασης Χ με την C. Ο απλος κμο 20 εβδ στα ο,3380 αποτελει ισχυρη στηριξη για την μετοχη.Επισημαινεται ,η εδω και αρκετο καιρο ανοδικη διασπαση του κμο50 εβδ ,απο τον αντιστοιχο 20 αρη.
.............................................................................................................................

Συνεχίζονται οι συζητήσει σε όλο τον πλανήτη αν οι πρόσφατες δηλώσεις γερμανών αξιωματούχων και ειδικά του Β. Σόιμπλε και της Α. Μέρκελ σηματοδοτούν μια αλλαγή της γερμανικής στάσης στο ζήτημα της ακραίας λιτότητας που εφαρμόζεται στην ευρωζώνη, με επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Όπως σχολιάζει ο Gavyn Davies στους Financial Times, η δημοσιονομική λιτότητα, μια έννοια που η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ υποστηρίζει ότι δε σήμαινε τίποτα πριν από την κρίση, μπορεί να μην έχει πλέον τόση σημασία και στην ευρωζώνη.
Δεν είναι τυχαίο ότι την προηγούμενη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε ειδικές συστάσεις ανά χώρα, οι οποίες περιέχουν τα δημοσιονομικά προγράμματα για τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε διαδικασίες για υπερβολικά ελλείμματα. Τα σχέδια αυτά, τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση για πολιτική συζήτηση στην επόμενη σύνοδο κορυφής στις 27-28 Ιουνίου, επιτρέπουν μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά την επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού για αρκετές χώρες, όπως η Γαλλία, η Ισπανία, οι Κάτω Χώρες και η Πορτογαλία.
Επιπλέον, υπήρξαν φήμες στον γερμανικό Τύπο που υποδηλώνουν ότι το Βερολίνο έχει αρχίσει να αναγνωρίζει ότι η δημοσιονομική εξυγίανση χωρίς οικονομική ανάπτυξη θα μπορούσε να αποδειχθεί πύρρειος νίκη. Αν αυτό αληθεύει, θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας προσέγγισης στην ευρωζώνη, βοηθώντας την  πιο αδύναμη περιοχή στην παγκόσμια οικονομία να ανακάμψει από την ύφεση που ήδη σέρνεται πάρα πολύ καιρό. Πόσο πραγματική είναι λοιπόν η προοπτική της αλλαγής;
Κρατάμε ότι οι προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με τη δημοσιονομική πολιτική θεωρήθηκαν ευρέως ως παροχή περισσότερου χρόνου ώστε οι προβληματικές οικονομίες να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα κάτω από το 3% ΑΕΠ και αυτό είναι σίγουρα αλήθεια. Έτσι, η Ιταλία, ανταμείφθηκε για την καλή συμπεριφορά της με το να αφαιρεθεί από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος συνολικά. Αλλά η αριθμητική του προϋπολογισμού παρουσιάστηκε από την Επιτροπή σε μια τόσο αδιαφανή μορφή, που είναι πολύ δύσκολο να δούμε πόσο η κατεύθυνση της δημοσιονομικής πολιτικής θα  αλλάξει πραγματικά τα επόμενα χρόνια σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν.
Το βασικό σημείο για την κατάσταση στην ευρωζώνη είναι ότι οι χώρες με υπερβολικά ελλείμματα μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν τους αυτόματους δημοσιονομικούς σταθεροποιητές πλήρως, ανταποκρινόμενες στην ασθενέστερη αύξηση του ΑΕΠ, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσουν να βελτιώνουν τα υποκείμενα διαρθρωτικά ελλείμματά τους μεσοπρόθεσμα. Το αποτέλεσμα είναι τα υψηλότερα ελλείμματα στο άμεσο μέλλον, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστούν από ένα έως τρία επιπλέον έτη για τη μείωση των ελλειμμάτων κάτω από το 3 τοις εκατό του ΑΕΠ.
Κατά τα προηγούμενα έτη, τα κράτη μέλη συχνά αναγκάζονταν να «κυνηγάνε την ουρά τους», λειτουργώντας άμεσα για την διατήρηση των ελλειμμάτων τους στο σωστό δρόμο, ενώ η ύφεση βάθαινε. Η πλήρης χρήση των δημοσιονομικών σταθεροποιητών για τις χώρες που εμφανίζουν «καλή συμπεριφορά» είναι μια σημαντική αλλαγή. Πέρα από αυτό, η προβλεπόμενη πορεία για τη μελλοντική δημοσιονομική λιτότητα στην ευρωζώνη έχει τροποποιηθεί, αν και η λιτότητα δεν έχει εξαλειφθεί εντελώς.
Το συμπέρασμα από τη μελέτη των στοιχείων είναι ότι υπάρχει πολύ λιγότερη λιτότητα για τα επόμενα τρία χρόνια από ότι στην αρχή των προγραμμάτων λιτότητας. Την περίοδο 2009-13, η κατεύθυνση της δημοσιονομικής πολιτικής για τις προβληματικές οικονομίες έγινε αυστηρότερη λίγο περισσότερο από 1 τοις εκατό του ΑΕΠ ετησίως. Στα επόμενα τρία χρόνια, 2013-16, η σχεδιαζόμενη λιτότητα βρίσκεται στο 0,5 τοις εκατό περίπου του ΑΕΠ ετησίως, περίπου το ήμισυ του ρυθμού που έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα. Αν οι χώρες εφαρμόσουν τα σχέδια αυτά σύμφωνα με τους στόχους, τα επόμενα τρία χρόνια δεν θα δούμε  το «τέλος της λιτότητας», ακόμη λιγότερο την αντιστροφή της, αλλά ο ρυθμός της θα είναι σημαντικά μικρότερος από ό, τι πριν.
Όπως σχολιάζει ο Gavyn Davies στους Financial Times, αυτό εγείρει το ερώτημα εάν η Γερμανία θα είναι πρόθυμη να προχωρήσει περισσότερο από τις τελευταίες προτάσεις της Επιτροπής στη διευκόλυνση του δρόμου για τη δημοσιονομική εξυγίανση στις προβληματικές οικονομίες. Εξάλλου, μεγάλη πρόοδος έχει σημειωθεί στη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, ενώ πολύ λίγα έχουν γίνει για την αναγέννηση της οικονομικής ανάπτυξης. Ο υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε έχει αλλάξει πρόσφατα τη ρητορική του, τουλάχιστον δημόσια, λέγοντας ότι χωρίς ανάπτυξη «η ιστορία επιτυχίας μας δεν θα ήταν πλήρης». Έχει επίσης προσπαθήσει πολύ για να υποσχεθεί διμερή βοήθεια τόσο στην Ισπανία όσο και στην Πορτογαλία, οι οποίες εφαρμόζουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Είναι πλέον σαφές, ωστόσο, αν η γερμανική λεοπάρδαλη αλλάζει πράγματι συμπεριφορά. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι ότι ευνοεί κάθε γενικευμένη χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής, είτε στη Γερμανία ή σε άλλες οικονομίες της ευρωζώνης. Η οικονομική προσέγγιση που διαπερνά τις γερμανικές ομιλίες, και πρόσφατα έγγραφα της Επιτροπής, είναι τα ίδια όπως πριν: μόνο όταν οι προϋπολογισμοί των κρατών μελών ευθυγραμμιστούν με τους κανόνες του νέου δημοσιονομικού συμφώνου μπορούμε να εξετάσουμε σοβαρά να κάνουμε κάτι άλλο. Κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ο Υπουργός Οικονομικών έχει προσπαθήσει να καταπολεμήσει τις προτάσεις της ΕΚΤ για την κοινή χρηματοδότηση της ευρωζώνης για την εξυγίανση των τραπεζών και να επικρίνει τις προτάσεις του Μάριο Ντράγκι για τη χρηματοδότηση των μικρών επιχειρηματικών δανείων στο Νότο.
Αυτό σημαίνει ότι οι όποιες αλλαγές στη γερμανική σκέψη συμβαίνουν μόνο στο περιθώριο και όχι άμεσα. Είναι δύσκολο να περιμένουμε κάτι διαφορετικό στην πορεία προς τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, ορισμένες αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη. Η καγκελαρία της Μέρκελ φέρεται να ασκείται για τον αργό ρυθμό των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο νότο, που αφορούν κυρίως στις αγορές εργασίας και τις συντάξεις, και σκέφτεται προσεκτικά πώς να σχεδιάσει  συμβάσεις που θα επιβραβεύσουν  την πρόοδο σε αυτό το μέτωπο, επιτρέποντας την πρόσβαση σε πρόσθετα διαρθρωτικά ταμεία από τον κοινό προϋπολογισμό της ΕΕ (ή της Ευρωζώνης). Η Επιτροπή έχει δημοσιεύσει ήδη κάποιες προτάσεις στον τομέα αυτό και μπορεί να γίνει μεγαλύτερη πρόοδος πριν από τη σύνοδο κορυφής.
Εκτός από αυτό, υπάρχει μια προθυμία να εξετάσουν το ενδεχόμενο η γερμανική τράπεζα ανάπτυξης KfW να παρέχει δάνεια με χαμηλό επιτόκιο σε οργανισμούς ανάπτυξης στην Ισπανία και την Πορτογαλία και να αξιοποιήσουν τα 6 δις ευρώ που διατέθηκαν για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων σε όλη την ΕΕ . Μικρό βήμα, ίσως, αλλά είναι μια αρχή και πολύ καλύτερο από το τίποτα.

Όπως είπε ο Τσόρτσιλ για το Ελ Αλαμέιν, αυτό μπορεί να μην είναι το τέλος της λιτότητας στην ευρωζώνη, ή ακόμα και η αρχή του τέλους, αλλά είναι το τέλος της αρχής.

FT
www.greekfinanceforum.com.