X.A.A. LIVE 

        

                                                                         σχόλια για τη συνεδρίαση online...
ΟΛΑ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ...


Της Ulrike Guérot
The European Council on Foreign Relations
Τώρα που το καλοκαίρι έφτασε επιτέλους στο Βερολίνο με θερμοκρασίες ερήμου, οι ρυθμοί θα πέσουν και η πόλη θα προετοιμαστούν για ένα καλοκαιρινό διάλλειμα με τις σχολικές διακοπές να αρχίζουν αυτή την εβδομάδα. Ο θόρυβος της προεκλογικής εκστρατείας είναι ακόμα μακριά, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ενταθεί κατά πολύ με την επιστροφή από τις διακοπές.
Το OMT, η επίσκεψη του Obama και σύντομα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η τραπεζική ένωση ήταν τα τρία πράγματα τα οποία κρατούσαν το Βερολίνο στο προσκήνιο τις προηγούμενες ημέρες. Τρεις εβδομάδες στη σειρά με όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα στο Βερολίνο.
Το άνοιγμα των εργασιών του Δικαστηρίου της Καρλσρούης σχετικά με το πρόγραμμα OMT της ΕΚΤ στις 12 Ιουνίου έριξε ξανά φως σε μια πιθανή αχίλλειο πτέρνα του ισχύοντος συστήματος του Ευρώ. Η τελική του απόφαση αναμένεται τον Οκτώβριο και ως συνήθως, αναμένεται ότι η Καρλσρούη δε θα αποφασίσει εκ των υστέρων ότι οι ενέργειες του Draghi τον περασμένο Σεπτέμβριο στην πραγματικότητα ήταν παράνομες. Ωστόσο, οι δικηγόροι και οι νομικοί εμπειρογνώμονες είναι προφανώς θορυβημένοι και λαμβάνουν την απόφαση αυτή πολύ σοβαρά. Σίγουρα θα είναι κάτι περισσότερο από ένας παραμερισμός του θέματος. Ο στόχος του Δικαστηρίου είναι σίγουρα να βρει κάποιον μηχανισμό για την αντιμετώπιση μιας δυναμικής που γίνεται θύμα του εαυτού της, έτσι ώστε να βεβαιωθεί ότι το σύστημα του Ευρώ δεν θα μετατραπεί περίπου nolens volens σε μια κοινότητα χρέους. Πρόκειται ουσιαστικά για τον περιορισμό αυτών των πολιτικών δυναμικών. Και όλοι είναι περίεργοι για το πώς θα προσπαθήσει το Δικαστήριο της Καρλσρούης να το κάνει αυτό. Το δικαστήριο θα επικεντρωθεί στο να μην επιτρέψει στο OMT να δημιουργήσει νέα περιστατικά τα οποία δε μπορούν να περιοριστούν. Πρόκειται για τη δημιουργία σαφών μηχανισμών, που μπορούν να το περιορίσουν κατά κάποιο τρόπο.
Όχι πως το σύστημα του ευρώ δε μπορεί ή δεν πρέπει να θέσει ως μεσοπρόθεσμο στόχο του τη σταδιακή αμοιβαιότητα του χρέους. Ο Andreas Vosskuhle, ο πρόεδρος της δεύτερης Γερουσίας, έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν είναι καθήκον της Καρλσρούης να πάρει απόφαση γι αυτό το θέμα: η πολιτική είναι ελεύθερη να κάνει και να αποφασίσει τα πάντα. Όμως, η απόφαση πρέπει να ληφθεί από την πολιτική και το νομικό έδαφος πρέπει να είναι προετοιμασμένο γι αυτό.
Από μια πιο σημαντική πολιτικά άποψη είναι ενδιαφέρον να δούμε πόσο λίγοι Γερμανοί σχολιαστές παρατήρησαν πως η ιδέα της εύρεσης των διαδικασιών ή νέων μηχανισμών ελέγχου της Bundestag για την «αντιστάθμιση» των αποφάσεων της ΕΚΤ και μόνο κατ΄ ουσίαν εναντιώνεται σε ένα εκ των ειλικρινέστερων συστημάτων αξιών της Γερμανίας: στην ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας. Με άλλα λόγια: Η ανεξαρτησία φαίνεται να είναι μια απόλυτη αρχή μόνο για μια γερμανική κεντρική τράπεζα, αλλά φαίνεται να αρέσει πολύ λιγότερο στους Γερμανούς όταν πρόκειται να εφαρμοστεί σε μια ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα….
Ήταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schauble ο οποίος έθεσε τελικά το ερώτημα εάν αυτό το ζήτημα εμπίπτει στην αρμοδιότητα ενός εθνικού δικαστηρίου και επομένως, επισήμανε τη μεγαλύτερη θεσμική ασυμμετρία της επικείμενης απόφασης της Καρλσρούης για το ΟΜΤ. Και πράγματι, αν και όχι πολύ πιθανό, δεν είναι αδιανόητο να διαβιβάσει η Καρλσρούη την απόφαση αυτή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η γοητεία μιας τέτοιας κίνησης θα μπορούσε να είναι ότι η τελική απόφαση θα πάρει πολύ περισσότερο χρόνο (καταλάβετε: η πολιτική κερδίζει χρόνο) και η Καρλσρούη θα βρει σίγουρα τρόπους να κάνει την αξιολόγηση του ΔΕΚ να μοιάζει μ’ ένα Ευρωπαϊκό co-votum, το οποίο δε θα έθετε υπό αμφισβήτηση τη δική του εξουσία.
Ο Obama στο Βερολίνο
Οι ομιλίες των Αμερικανών Προέδρων στο Βερολίνο μεταφέρουν πάντα ένα τεράστιο συμβολισμό (το σημείο αναφοράς είναι η διάσημη φράση του John F. Kennedy, «Ich bin ein Berliner»). Παρά το γεγονός ότι ο Obama έλαβε ένα πολύ θερμό καλωσόρισμα από ένα γοητευτικό πλήθος Γερμανών σε μια πολύ ζεστή καλοκαιρινή μέρα και παρά το πολύ φορτωμένο πρόγραμμα διατλαντικής πολιτικής του ΤΤΙΡ, του νέου ρυθμιστή της ατζέντας, την Συρία, το Ιράν, την άμυνα στον κυβερνοχώρο ή την κλιματική αλλαγή, το περί τίνος επρόκειτο η επίσκεψη, το γιατί πήγε ο Obama στο Βερολίνο και τί ήθελε να μας πει στην ομιλία του δεν ήταν πολύ σαφές.
Ότι η Γερμανία θα πρέπει να είναι πιο δραστήρια στην εξωτερική πολιτική;Ότι οι Γερμανοί θα πρέπει να βάλουν τις μπότες της ηγεσίας και να αναλάβουν περισσότερες διεθνείς ευθύνες; Και ότι η Γερμανία θα πρέπει να ξεπεράσει τον σημερινό της ρόλο του κατώτερου εταίρου που κάποτε είχε με τις ΗΠΑ; Ότι είναι καθήκον της Γερμανίας να φτιάξει την Ευρώπη και ότι η Γερμανία δεν θα είναι πλέον ο στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ με την κλασσική έννοια; Ναι, πολλά από αυτά υπήρχαν στην ομιλία του, αλλά περισσότερο ως υποβόσκον κείμενο, με κάποιες ευγενικές συμβουλές.
Διάβασε τα χείλη μου, Γερμανία, ξεκίνα τη δουλειά! Φάνηκε να λέει ο Obama. Η θέση του κατωτέρου εταίρου ήταν το χθες. Σήμερα, οι ΗΠΑ χρειάζονται τη βοήθεια και τη δέσμευση της Γερμανίας για να οχυρώσουν τη διατλαντική σχέση. Σε σχεδόν αντεστραμμένους ρόλους, οι ΗΠΑ χρειάζονται τη Γερμανία, αλλά η όλη γοητευτική επίθεση του Obama, ένα μετάλλιο των ΗΠΑ και δύο επισκέψεις στο Βερολίνο στο διάστημα 5 ετών, εκ των οποίων το ένα θα μπορούσε σχεδόν να ερμηνευθεί ως δώρο επιτυχίας στις εκλογές, δε γοήτευσε την Angela Merkel αρκετά για ν’ αλλάξει τη θέση της π.χ. σχετικά με την ποσοτική χαλάρωση.

Λοιπόν, αυτή την εβδομάδα, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συνεδριάσει για τελευταία φορά πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, υπάρχει και μια άλλη ευκαιρία, πέρα από τη βοήθεια για την ανεργία των νέων και τη συζήτηση για το μέλλον της Τρόικας να προχωρήσει το σχέδιο της τραπεζικής ένωσης, το οποίο είναι το πιο σημαντικό θέμα που μπορεί να ηγηθεί κάποιος. Αλλά δεν είμαι σίγουρη αν η Γερμανία, η ωραία κοιμωμένη, θα κάνει την όποια προσπάθεια.

Πηγή:www.politis-gr.com.