ΣΑΒΒΑΤΟ..
με μουσική


ΚΥΡΙΑΚΟΣ: ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΗΜΟΝΕΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ
της 
Ρεας Βιτάλη..


Τι έχουν δει τα μάτια μας! Απορείς που κρατιούνται στις κόγχες τους. Μόνο τις τελευταίες μέρες… Τσίπρας με ανασηκωμένη γροθιά «Η χρονιά που πέρασε ήταν χρονιά αντίστασης». Eχασαν και οι λέξεις την ντροπή τους. Λαλίστατη κυρία Χαρά Καφαντάρη, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, διορίζει τον σύζυγό της σε δημόσια εταιρεία φάντασμα με τις ευλογίες του Σκουρλέτη. Να κλείσουν οι Σκουριές ν’ ανοίξουν εταιρείες φαντάσματα… Σάμπως από την τσέπη τους τις ιδρύουν; Κατρούγκαλος ως χασάπης «όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω» και συγχρόνως σπεύδων να σταθεί στο πλευρό του κόσμου που κατεβαίνει στους δρόμους. Να δεις θα έρθει η μέρα που θα του δώσουν να φάει την ποσέτ- μαντηλάκι. Κυρία Αυλωνίτου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας και την τραγική της καθοδική πορεία αποφαίνεται «Ερχεται το ΕΣΠΑ». Το ΕΣΠΑ ως «θείος από το Σικάγο». Η έννοια της επιχειρηματικότητας. Εχουν χάσει ακόμα και το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Θαμπωμένοι από τη δόξα δεν αντιλαμβάνονται ότι πλησιάζει η ώρα που θα τους πάρουν στο κυνήγι. Και θα είναι άγριο ετούτο το κυνήγι. Και σ’ όλα αυτά σκάει μύτη και ο βάρδος της αντίστασης Παπακωνσταντίνου. Via Βουλγαρία. Ως κλασική περίπτωση ιδεολόγου έλληνα αριστερού. Το έργο όλο μπροστά στα μάτια μας. Καθαρά, πεντακάθαρα. Το λες και ευλογία! Το πληρώνουμε ακριβά; Αν δεν πληρώσεις στο ταμείο δεν θα μάθεις ποτέ.

Η άλλη πλευρά…

Και από την άλλη πλευρά του πολιτικού σκηνικού, οι νεοδημοκράτες, αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη τον αρχηγό τους. Με ξεκάθαρη κατεύθυνση, σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, συγκεκριμένες θέσεις. Οχι χαριτωμενιές, όχι στρογγυλέματα, όχι χαϊδέματα. Ταγμένος στο εφικτό όχι στον εθνικό μας ύμνο «μ’ ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό». Με ένα βιογραφικό που θα το μελετούσε σοβαρά κάθε ιδιωτική εταιρεία, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Harvard, Stanford, Harvard Business School. Με επαγγελματική εμπειρία και στίγμα πολιτικού που βάζει το χέρι να πιάσει κάστανα από τη φωτιά. Με αίσθηση τόπου και χρόνου. Που κατάφερε να βρει δικό του βηματισμό αν και προερχόμενος από οικογένεια-βωμό.

Τελικά μέσα από τα άσχημα παρουσιάζονται πάντα οι ευκαιρίες. Εκείνο το Τσιπρικό-παπατζίδικο «ΟΧΙ-ΝΑΙ» έδωσε πρώτη φορά την αφορμή και την ευκαιρία να μετρηθούν οι νοήμονες σε τούτον τον τόπο. Ας είναι λιγότεροι. Αρκεί ότι υπάρχουν. Και η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζει να είναι μια δεύτερη ευκαιρία ν’ αναμετρηθούν όσοι θέλουν να προχωρήσει ετούτος ο τόπος, να συναντηθεί κάποτε με τον υπόλοιπο. Μακάρι ν’ ανταποκριθεί στην ιερή εμπιστοσύνη ψηφοφόρων που δεν ενδιαφέρονται για την «πάρτη» τους αλλά για την επόμενη μέρα ετούτου του έρμου τόπου και των κατοίκων του. Αν μη τι άλλο… Για τους νοήμονες, ρε γαμώτο!


Και να σας πω και κάτι ακόμα; Τον νοήμονα, ακόμα κι αν πέσει έξω, μην τον φοβάσαι. Η διαφορά του από τον ανόητο είναι ότι δεν προσπαθεί να υπερασπιστεί το λάθος του ως σωστό. Θα αλλάξει αρχηγό…