EΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 , ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ
ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ..
Του Αλέξανδρου Δρίβα*
Πριν 196 χρόνια έλαβε χώρα η Ελληνική Επανάσταση. Μετά από περίπου τέσσερις αιώνες τουρκοκρατίας, η Ελλάδα ξεκινάει την ιστορία της ως μια οντότητα. Όλα ξεκίνησαν από την αίσθηση που υπήρχε ανάμεσα στους υποτελείς – τότε – στην οθωμανική αυτοκρατορία Έλληνες, πως «διοικούνται από υποδεέστερους». Μολονότι ο αναλφαβητισμός σάρωνε τους Έλληνες της Υψηλής Πύλης, είχαν μια αυθόρμητη πίστη ότι έχουν μια κοινή – μεταξύ τους – καταγωγή και μια τεράστια διαφορά (στην αίσθηση ετεροπροσδιορισμού) με τους Οθωμανούς.
Μολονότι οι ομάδες μεταξύ των Ελλήνων είχαν έριδες, είχαν μια κοινή αίσθηση ότι πρώτα έπρεπε να είναι ελεύθεροι. Η σύγκριση περιόδων, είναι αντιεπιστημονική στην Ιστορία. Παρόλα αυτά, όπως ένας άνθρωπος είναι ο ίδιος οργανισμός (μαζί με τις εξελίξεις του ανά ηλικιακό στάδιο) από βρέφος μέχρι την τρίτη ηλικία, έτσι συμβαίνει και με τα έθνη. Στην Συμφωνία της Κορίνθου, το 481π.Χ, πριν το έπος των Θερμοπυλών και την αρχή της ήττας των Περσών, οι ελληνικές πόλεις ομολογούν πως κατόπιν του περσικού κινδύνου, θα λύσουν τις όποιες διαφορές είχαν μεταξύ τους. Πάντα είναι διαφορετικά (ανά χρονική περίοδο) μα πάντα έχουν μια κοινή αφετηρία. Αυτήν που σήμερα έχουμε ξεχάσει.
Ο Ελληνισμός που έζησε σε κάθε στεριά και θάλασσα
Η Ελληνική Επανάσταση, συντονίσθηκε εκτός του σημερινού ελλαδικού κορμού. Τα σύνορα ήταν πάντα μικρά τον Ελληνισμό μέχρι οι λόγοι του Ισοκράτη να πείσουν τον Φίλιππο Β’ και να προβάλλουμε τον Ελληνισμό έξω από τα όρια του χώρου. Ο Ελληνισμός κατάφερε να συντονίσει την πρώτη πετυχημένη επανάσταση στην Ευρώπη. Εκτός συνόρων και ορίων που τέθηκαν σε εδάφη από τη διπλωματική ιστορία, ο Ελληνισμός έζησε και μεγαλούργησε. Ο Ελληνισμός είναι ταυτισμένος με την εξωτερική πολιτική καθώς έζησε στην εξωστρέφεια. Στην «τόλμη και στην περιέργεια» όπως αναφέρθηκε στον Επιτάφιο.
Σήμερα οφείλουμε να αναγνώσουμε τις εξελίξεις στην περιοχή μας και να διαλέξουμε τους ορθούς συμμάχους χωρίς να προσδεθούμε σε κάποιο άρμα. Η Ελληνική Επανάσταση πέραν του να μας θυμίζει το ηρωικό μεγαλείο το οποίο λύγισε ακόμη και τον υπασπιστή της Ιεράς Συμμαχίας, Μέττερνιχ, έχει να μας διδάξει τα λάθη που έγιναν μετά από αυτήν. Σήμερα μοιάζουμε πάλι να έχουμε χάσει την πορεία μας στο εσωτερικό μας επειδή ακριβώς δεν χρησιμοποιούμε την πυξίδα μας, να δούμε ποιοί είμαστε για τον έξω κόσμο και τον περιφερειακό μας περίγυρο. Ελλάδα χωρίς Κύπρο, Αίγυπτο, χωρίς ευρωπαϊκό Νότο, χωρίς Βαλκάνια, χωρίς Εύξεινο Πόντο, Ελλάδα χωρίς ενεργή Ομογένεια, δεν μπορεί να υπάρξει. Μια όμως τέτοια επίτευξη (περιφερειακή ανασυγκρότηση του χώρου μας) δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν έχουμε μια στρατηγική. Και για να έχουμε στρατηγική, πρέπει να έχουμε βούληση και όραμα. Δηλαδή, μια «ιδεολογία» που να εξυπηρετεί την Ελλάδα και το ρόλο της στο σύγχρονο κόσμο.
Η Επανάσταση κατά της κουλτούρας του αδυνάτου
Στην Ελλάδα, από τη μεταπολίτευση κυριάρχησαν «μεσόκοπα» και γηρασμένα ιδεολογικά προτάγματα. Αυτό επηρέασε το εσωτερικό της χώρας. Ένας λαός άφοβων ανθρώπων, οικονομικών μεταναστών, πολιτών που αρνήθηκαν την ήττα κατά τη διάρκεια όλων των πολέμων του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, έχασε τη θέση του. Η ιδεολογική ηγεμονία της χώρας μετά τον Β’ Π.Π, επηρέασε την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Περιόρισε το φάσμα των ιδεών που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν μια Θεωρία Νίκης, ένα Όραμα, μια στρατηγική κουλτούρα.
Η κουλτούρα που επικράτησε από «εκσυγχρονιστές» και «εκσυγχρονίζοντες», ήταν αυτή του αδυνάτου. Εκεί επιστρατεύτηκε όλη η απαισιοδοξία του ρεαλισμού και αγνοήθηκε πλήρως η θέληση για διεκδίκηση ενός ρόλου. Η άνευρη και αλλεργική προς τις πρωτοβουλίες Ελλάδα, (αναφορικά με το «επιχειρείν» της εξωτερικής πολιτικής) ανάλωσε ως επί το πλείστον την εξωτερική της πολιτική στα ζητήματα που αφορούν την Τουρκία και τα Σκόπια. Οι όποιες περιφερειακές πρωτοβουλίες προτάθηκαν, χαρακτηρίστηκαν ως «μεγαλοϊδεατισμοί». Καμία χώρα και κανένας λαός δεν μπορούν να ακμάσουν αν δεν έχουν αυτό που λέει ο Φρειδερίκος Νίτσε ως «ένα σπαθί και εκατό επιθυμίες να κρέμονται από αυτό». Ένα Όραμα.
Η Εξωτερική Πολιτική, ξεκινάει από το σχολείο, ξεκινάει από την ιδέα εκείνη που προελαύνει στην κοινωνία. Από την ιδέα εκείνη που θεσμοί και κανόνες ορίζουν το πολιτειακό γίγνεσθαι της χώρας. Εξωτερική Πολιτική, είναι η Δικαιοσύνη και τα Πανεπιστήμια καθώς μέσα από όλα αυτά, διαμορφώνεται ο πολίτης του οποίου τα συμφέροντα θα προστατευθούν. Όσο πιο άξιος είναι ο πολίτης, τόσο πιο άξια προστατεύονται τα συμφέροντά του εκτός της χώρας.
Αντί του μηδενισμού που μας πρότειναν (αναφορικά με το ποιά είναι η θέση της χώρας μας και όχι με βάση τη θέση που μπορεί να είναι) οφείλουμε να δημιουργήσουμε εκείνο το όραμα που θα μας οδηγήσει σε μια νέα, πιο θαρραλέα στρατηγική κουλτούρα και άρα σε μια πιο υπεύθυνη και εξωτερική πολιτική που έδρα της θα έχει τη Μεσόγειο. Αν για κάποιους οι Δελφοί πρέπει να συνεχίσουν να «πετάγονται στη θάλασσα», τότε εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε ότι χωρίς Δελφούς, χωρίς ομφαλό και χωρίς σημείο αφετηρίας, τίποτε δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Η εξωτερική πολιτική θα γίνει η διέξοδος της Ελλάδας από αυτήν την πολυπαραγοντική κρίση και αυτή είναι η Επανάσταση που πρέπει να πετύχει όπως πέτυχε και αυτή του 1821.
* Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος Δρ. Διεθνών Σχέσεων, Συντονιστής της Ομάδας Ανατολικής Μεσογείου στο ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ.
www.liberal.gr
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 , ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ
ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ..
Του Αλέξανδρου Δρίβα*
Πριν 196 χρόνια έλαβε χώρα η Ελληνική Επανάσταση. Μετά από περίπου τέσσερις αιώνες τουρκοκρατίας, η Ελλάδα ξεκινάει την ιστορία της ως μια οντότητα. Όλα ξεκίνησαν από την αίσθηση που υπήρχε ανάμεσα στους υποτελείς – τότε – στην οθωμανική αυτοκρατορία Έλληνες, πως «διοικούνται από υποδεέστερους». Μολονότι ο αναλφαβητισμός σάρωνε τους Έλληνες της Υψηλής Πύλης, είχαν μια αυθόρμητη πίστη ότι έχουν μια κοινή – μεταξύ τους – καταγωγή και μια τεράστια διαφορά (στην αίσθηση ετεροπροσδιορισμού) με τους Οθωμανούς.
Μολονότι οι ομάδες μεταξύ των Ελλήνων είχαν έριδες, είχαν μια κοινή αίσθηση ότι πρώτα έπρεπε να είναι ελεύθεροι. Η σύγκριση περιόδων, είναι αντιεπιστημονική στην Ιστορία. Παρόλα αυτά, όπως ένας άνθρωπος είναι ο ίδιος οργανισμός (μαζί με τις εξελίξεις του ανά ηλικιακό στάδιο) από βρέφος μέχρι την τρίτη ηλικία, έτσι συμβαίνει και με τα έθνη. Στην Συμφωνία της Κορίνθου, το 481π.Χ, πριν το έπος των Θερμοπυλών και την αρχή της ήττας των Περσών, οι ελληνικές πόλεις ομολογούν πως κατόπιν του περσικού κινδύνου, θα λύσουν τις όποιες διαφορές είχαν μεταξύ τους. Πάντα είναι διαφορετικά (ανά χρονική περίοδο) μα πάντα έχουν μια κοινή αφετηρία. Αυτήν που σήμερα έχουμε ξεχάσει.
Ο Ελληνισμός που έζησε σε κάθε στεριά και θάλασσα
Η Ελληνική Επανάσταση, συντονίσθηκε εκτός του σημερινού ελλαδικού κορμού. Τα σύνορα ήταν πάντα μικρά τον Ελληνισμό μέχρι οι λόγοι του Ισοκράτη να πείσουν τον Φίλιππο Β’ και να προβάλλουμε τον Ελληνισμό έξω από τα όρια του χώρου. Ο Ελληνισμός κατάφερε να συντονίσει την πρώτη πετυχημένη επανάσταση στην Ευρώπη. Εκτός συνόρων και ορίων που τέθηκαν σε εδάφη από τη διπλωματική ιστορία, ο Ελληνισμός έζησε και μεγαλούργησε. Ο Ελληνισμός είναι ταυτισμένος με την εξωτερική πολιτική καθώς έζησε στην εξωστρέφεια. Στην «τόλμη και στην περιέργεια» όπως αναφέρθηκε στον Επιτάφιο.
Σήμερα οφείλουμε να αναγνώσουμε τις εξελίξεις στην περιοχή μας και να διαλέξουμε τους ορθούς συμμάχους χωρίς να προσδεθούμε σε κάποιο άρμα. Η Ελληνική Επανάσταση πέραν του να μας θυμίζει το ηρωικό μεγαλείο το οποίο λύγισε ακόμη και τον υπασπιστή της Ιεράς Συμμαχίας, Μέττερνιχ, έχει να μας διδάξει τα λάθη που έγιναν μετά από αυτήν. Σήμερα μοιάζουμε πάλι να έχουμε χάσει την πορεία μας στο εσωτερικό μας επειδή ακριβώς δεν χρησιμοποιούμε την πυξίδα μας, να δούμε ποιοί είμαστε για τον έξω κόσμο και τον περιφερειακό μας περίγυρο. Ελλάδα χωρίς Κύπρο, Αίγυπτο, χωρίς ευρωπαϊκό Νότο, χωρίς Βαλκάνια, χωρίς Εύξεινο Πόντο, Ελλάδα χωρίς ενεργή Ομογένεια, δεν μπορεί να υπάρξει. Μια όμως τέτοια επίτευξη (περιφερειακή ανασυγκρότηση του χώρου μας) δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν έχουμε μια στρατηγική. Και για να έχουμε στρατηγική, πρέπει να έχουμε βούληση και όραμα. Δηλαδή, μια «ιδεολογία» που να εξυπηρετεί την Ελλάδα και το ρόλο της στο σύγχρονο κόσμο.
Η Επανάσταση κατά της κουλτούρας του αδυνάτου
Στην Ελλάδα, από τη μεταπολίτευση κυριάρχησαν «μεσόκοπα» και γηρασμένα ιδεολογικά προτάγματα. Αυτό επηρέασε το εσωτερικό της χώρας. Ένας λαός άφοβων ανθρώπων, οικονομικών μεταναστών, πολιτών που αρνήθηκαν την ήττα κατά τη διάρκεια όλων των πολέμων του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, έχασε τη θέση του. Η ιδεολογική ηγεμονία της χώρας μετά τον Β’ Π.Π, επηρέασε την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Περιόρισε το φάσμα των ιδεών που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν μια Θεωρία Νίκης, ένα Όραμα, μια στρατηγική κουλτούρα.
Η κουλτούρα που επικράτησε από «εκσυγχρονιστές» και «εκσυγχρονίζοντες», ήταν αυτή του αδυνάτου. Εκεί επιστρατεύτηκε όλη η απαισιοδοξία του ρεαλισμού και αγνοήθηκε πλήρως η θέληση για διεκδίκηση ενός ρόλου. Η άνευρη και αλλεργική προς τις πρωτοβουλίες Ελλάδα, (αναφορικά με το «επιχειρείν» της εξωτερικής πολιτικής) ανάλωσε ως επί το πλείστον την εξωτερική της πολιτική στα ζητήματα που αφορούν την Τουρκία και τα Σκόπια. Οι όποιες περιφερειακές πρωτοβουλίες προτάθηκαν, χαρακτηρίστηκαν ως «μεγαλοϊδεατισμοί». Καμία χώρα και κανένας λαός δεν μπορούν να ακμάσουν αν δεν έχουν αυτό που λέει ο Φρειδερίκος Νίτσε ως «ένα σπαθί και εκατό επιθυμίες να κρέμονται από αυτό». Ένα Όραμα.
Η Εξωτερική Πολιτική, ξεκινάει από το σχολείο, ξεκινάει από την ιδέα εκείνη που προελαύνει στην κοινωνία. Από την ιδέα εκείνη που θεσμοί και κανόνες ορίζουν το πολιτειακό γίγνεσθαι της χώρας. Εξωτερική Πολιτική, είναι η Δικαιοσύνη και τα Πανεπιστήμια καθώς μέσα από όλα αυτά, διαμορφώνεται ο πολίτης του οποίου τα συμφέροντα θα προστατευθούν. Όσο πιο άξιος είναι ο πολίτης, τόσο πιο άξια προστατεύονται τα συμφέροντά του εκτός της χώρας.
Αντί του μηδενισμού που μας πρότειναν (αναφορικά με το ποιά είναι η θέση της χώρας μας και όχι με βάση τη θέση που μπορεί να είναι) οφείλουμε να δημιουργήσουμε εκείνο το όραμα που θα μας οδηγήσει σε μια νέα, πιο θαρραλέα στρατηγική κουλτούρα και άρα σε μια πιο υπεύθυνη και εξωτερική πολιτική που έδρα της θα έχει τη Μεσόγειο. Αν για κάποιους οι Δελφοί πρέπει να συνεχίσουν να «πετάγονται στη θάλασσα», τότε εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε ότι χωρίς Δελφούς, χωρίς ομφαλό και χωρίς σημείο αφετηρίας, τίποτε δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Η εξωτερική πολιτική θα γίνει η διέξοδος της Ελλάδας από αυτήν την πολυπαραγοντική κρίση και αυτή είναι η Επανάσταση που πρέπει να πετύχει όπως πέτυχε και αυτή του 1821.
* Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος Δρ. Διεθνών Σχέσεων, Συντονιστής της Ομάδας Ανατολικής Μεσογείου στο ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ.
www.liberal.gr
11 σχόλια:
Καλημέρα σε όλους και καλό Σαββατοκύριακο
Mic τα stress tests θα γίνουν με την φωτογραφία του 06/2018.
Καλημερα και χρονια πολλα στον Βαγγελη και την Ευαγγελια, χρονια πολλα σε ολους τους Ελληνες, με τιμη και δοξα γιορταζουμε σημερα την 25η Μαρτιου του 1821 ως επετειο της ελληνικης επαναστασης εναντια στην τουρκοκρατια.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ οι Ηρωες του 1821
Καλημέρα και χρόνια πολλά. ..Πιο παλιά τέτοια ημέρα ο λαός ήταν μακριά από τους ηγέτες τού μιας και υπήρχαν κάγκελα παντού. .Οι διαμαρτυρίες πάντα αυθόρμητες έδιναν και έπαιρναν. .Ο λαός μέσα στην πείνα και την φτώχεια προσπαθούσε να διαμαρτυρηθει πότε καίγοντας περιουσίες και ανθρώπους και πότε βριζοντας τον πρόεδρο της δημοκρατίας. .πάντα αυθόρμητα χωρίς να υπάρχει κομματική γραμμή. .Τώρα πλέον δεν συμβαίνουν όλα αυτά μιας και δεν υπάρχει φτώχεια και εξαθλίωση του λαού. .Η μήπως όλοι αυτοί οι αγανακτησμενοι μαζεύτηκαν από την κουμουνδουρου σε μια νύχτα. Μπα τυχαίο μπορεί να ξαναβγουν στους δρόμους αργότερα όταν θα είναι αντιπολιτευση. .πάντα τυχαία.
Καλημερα...χρονια πολλα...να διαβασουμε τα απομνημονευοντα του Φωτακου...ναι
Καλημέρα.
Χρόνια Καλά-Ελληνικά και Ορθόδοξα
Καλημέρα χρόνια πολλά στην Ελλάδα και στους Έλληνες και ξεχωριστά σε όσους έχουν την ονομαστική εορτή τους. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Καλησπέρα και από εμένα και Χρόνια Πολλά κ Ελληνικά!! Μέρα περηφάνιας σήμερα και βοήθησε και ο καιρός για τα περαιτέρω.
ΕΜΕΙΣ κοιτάμε πάντα μπροστά . 200 σχεδόν χρόνια από την απελευθέρωση γυρνάω το κεφάλι πίσω και χαμηλότερα να δώ τους κασταμύριους .Τους άλλοτε κατακτητές. Γυρνάω μπροστά το βλέμμα με ένα σαρδόνιο χαμόγελο γνωρίζοντας ότι το μέλλον μας επιφυλάσσει ακόμα πολλές συγκινήσεις...
Ελεύθερον διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων, μιας τυγχάνον πολιτείας.
Χρονια πολλά σε όλους τους Ελληνες,χρόνια πολλά στην Ευρώπη,χρονια πολλά στους Βαγγέληδες και στις Ευαγγελιες μας και ειδικότερα
στον δικό μας Ευαγγελο εδω
Χρόνια πολλά και στην μητέρα μου που έπιασε τα 90!
Καλη επιτυχια και στην Εθνική μας που αρχιζει οπου ναναι
Του Νίκου Δήμου - 25/3/2014
Θα έχουμε ωριμάσει ως έθνος, όταν τα σχολικά μας βιβλία συμπεριλάβουν δύσκολες αλήθειες. Όταν θα πάψουν να αποσιωπούν ή να μυθολογούν. Δεν ξέρω αν θα γίνει ποτέ αυτό – σίγουρα όχι σύντομα. Σήμερα πάντως ένα βιβλίο που θα έγραφε τα αληθινά συμβάντα του 21 θα καιγότανε στην πυρά και ένας καθηγητής που θα το δίδασκε, θα έχανε τη δουλειά του.
Ας πούμε μερικές ιστορικά εξακριβωμένες αλήθειες: Η επανάσταση ξεκίνησε όχι από τους ηρωικούς αρματολούς και κλέφτες (αντίθετα αυτοί και μέσα στον Αγώνα πολεμούσαν σαν μισθοφόροι για αμοιβή και λάφυρα) αλλά από φιλήσυχους αστούς εμπόρους που ζούσαν έξω από την Ελλάδα. Το κίνημα άρχισε από αστούς αλλά το αγκάλιασε ο λαός. Όμως, όπως γράφει ο Σκαρίμπας: «Το Πατριαρχείο το αφόρισε. Οι Πρόκριτοι και οι Ιεράρχες το χλεύασαν. Ο Καποδίστριας του γύρισε τις πλάτες. Ο Κοραής μας το μυκτήρισε». Η αρχή ήταν πολύ δύσκολη και το τέλος ολέθριο.
Η Εκκλησία όχι μόνο δεν πρωτοστάτησε στον Αγώνα αλλά τον πολέμησε με κάθε τρόπο. Αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, εναντιώθηκε στις «σατανικές» απόψεις για ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία που έρχονταν από την Δύση και τελικά αφόρισε και την ίδια την επανάσταση. Φυσικά κανείς δεν ήταν στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όχι μόνο δεν σήκωσε το λάβαρο (που φτιάχτηκε μετά από 50 χρόνια) αλλά έβριζε τον επαναστάτη Παπαφλέσσα ως «εξωλέστατον».
Η επανάσταση του 21 απέτυχε ολοκληρωτικά. Μετά την εισβολή του Ιμπραήμ δεν είχε μείνει ούτε μία επαναστατική εστία. Ελευθερωθήκαμε μόνο χάρη στην απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων – και την δράση τους στην ναυμαχία του Ναβαρίνου. (Ήταν η πρώτη – και η καλύτερη –«ανθρωπιστική επέμβαση» της ιστορίας).
Η επανάσταση απέτυχε επειδή οι Έλληνες πολεμούσαν περισσότερο μεταξύ τους, παρά με τους Τούρκους. Ο – ήδη τόσο απών – Κωστής Παπαγιώργης, την είχε χαρακτηρίσει:«πανεθνικό εμφύλιο, ο οποίος κατ’ ευφημισμόν βαπτίσθηκε επανάσταση από τους ιδεολόγους ιστορικούς».
Στην Επανάσταση έγιναν πράξεις θηριωδίας εκ μέρους των Ελλήνων. Στην κατάληψη της Τριπολιτσάς σφάχτηκαν πάνω από 30.000 άμαχοι – ανάμεσά τους πολλοί Εβραίοι που ήταν αμέτοχοι στον αγώνα. Λόγος: το πλιάτσικο. Λέει ο Κολοκοτρώνης στα Απομνημονεύματα: «το ασκέρι όπου ήταν μέσα, το ελληνικό, έκοβε κι σκότωνε από Παρασκευή ως Κυριακή, γυναίκες παιδιά και άντρες, 32000, μία ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς». (Αντίθετα οι Τουρκαλβανοί υπερασπιστές της πόλης έφυγαν αλώβητοι μετά από συμφωνία. Που σημαίνει ότι ο Κολοκοτρώνης είχε τον έλεγχο του στρατού του και άρα επέτρεψε τη εθνοκάθαρση).
Και όσοι δεν συμπαθούν τους Αλβανούς θα έπρεπε να ξέρουνπως μερικοί από τους πιο γενναίους οπλαρχηγούς και καπεταναίους μας ήταν Αρβανίτες που δεν μιλούσαν καν τα ελληνικά. Κι όταν ο Μαυροκορδάτος έβγαλε λόγο στα πληρώματα του Ελληνικού στόλου χρειάστηκε μεταφραστή γιατί δεν κατάλαβαν λέξη (το γράφει ο Παπαρρηγόπουλος).
Θα έχουμε ωριμάσει ως έθνος, όταν τα σχολικά μας βιβλία συμπεριλάβουν αυτές (και άλλες) δύσκολες αλήθειες. Όταν θα πάψουν να αποσιωπούν ή να μυθολογούν. Έτσι θα πραγματώσουμε το Σολωμικό ρήμα, που ταυτίζει το αληθές με το εθνικό.
Χρόνια πολλά.
Ασχετο με τον τίτλο και να με σχωρνάτε..., αλλά ένα πράγμα που προβληματίζει στις τράπεζες(πάλι) είναι ότι την Παρασκευή εμφανίστηκαν σχετικά πολλά κομμάτια απο την πλευρά της ζήτησης και ενώ στη EUROBANK o MM γυρισε και τα έδωσε στην ΕΤΕ δεν το έκανε και έκλεισε με σχετικά μεγάλο ανεκτέλεστο αγορών αν δεν κάνω λάθος, οπότε κάποιος θα μπορούσε να πεί ότι, ή δεν θέλαν να τα δώσουν χαμηλά ή ότι όλη αυτή η ζήτηση ήταν παραμύθι(ψεύτικη) για να τσεκάρουν τις διαθέσεις αγορών-πωλήσεων.
Αγαπητέ DINOSAUR ξέχασες να μας πεις ότι το Λάβαρο της Επανάστασης το σήκωσαν οι πρόγονοι του Μαρξ και του Λένιν ενάντια στην αστική τάξη τής εποχής. ..ότι ο συμοριτοπολεμος ήταν εμφύλιος και ότι ο Χριστός ήταν Αριστερός. Η παραχάραξη της ιστορίας είναι ότι χειρότερο για έναν λαό (ευτυχώς αφορά λίγους ).Οι κομουνιστές για όσους γνωρίζουν ήταν πάντα προδότες της Ελλάδος μέχρι και σήμερα. ..Η ιδεολογική σας ηγεμονία τελείωσε με τον Αλέξη και είναι ότι καλύτερο πρόσφερε στην Ελλάδα. Τόσα χρόνια λίγοι αντιστάθηκαν σε αυτές τις απόψεις (δεν ξέρω τι να φοβόντουσαν άραγε )αλλά ευτυχώς οι πιο πολλοί σάς καταδίκασαν στο χρονοντουλαπο του 4%.Καλύτερα λοιπόν να αφήσεις την κατήχηση για ιστορικά γεγονότα μιας και η ιστορία έχει γραφτεί με αίμα των προγόνων μας...και δεν θα την ξανά γράψουν τα υπόγεια του Περισου και της Κουμουνδουρου.Αυτα και καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου