ΚΥΡΙΑΚΗ...

                                                         ...με ελεύθερη γνώμη 
To αντίδοτο στην εσωτερική 
υποτίμηση...

Σύμφωνα με τις δηλώσεις των εκπροσώπων της τρόικας, η εσωτερική υποτίμηση και οι συνακόλουθες μειώσεις μισθών θεωρούνται απαραίτητες για να κλείσει το χάσμα ανταγωνιστικότητας που χωρίζει την ελληνική οικονομία από τους εμπορικούς εταίρους της. 


Η τρόικα υπολογίζει το ανωτέρω χάσμα στο 15% και προφανώς αναφέρεται στη συσσωρευμένη απώλεια ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία 10 χρόνια και πλέον με κριτήριο το κόστος ανά μονάδα προϊόντος. 


Το τελευταίο συνυπολογίζει τις αυξήσεις μισθών, σε συνδυασμό με τη μεταβολή της παραγωγικότητας στη χώρα το ίδιο διάστημα. 


Η προσέγγιση δεν εκπλήσσει, αφού εκφράζει την οικονομική ορθοδοξία που πρεσβεύει το ΔΝΤ και άλλοι πολλοί. 


Πουθενά αλλού, ίσως, η απώλεια ανταγωνιστικότητας δεν απεικονίζεται πιο παραστατικά από ό,τι στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. 


Να υπενθυμίσουμε ότι το έλλειμμα του ισοζυγίου μειώθηκε στα 21,1 δισ. ευρώ το 2011 από 22,9 δισ. ευρώ το 2010, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί στο 9,8% του ΑΕΠ. 


Φυσικά, υπάρχουν ειδικοί λόγοι όπως οι υψηλές τιμές του πετρελαίου, που πέρυσι διόγκωσαν το έλλειμμα. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, με δεδομένη την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στη χώρα.

Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να μειωθεί σημαντικά το έλλειμμα του ισοζυγίου χωρίς τη συμβολή των μέτρων εσωτερικής υποτίμησης που πρεσβεύει η τρόικα; 

Η απάντηση είναι μια πανεθνική προσπάθεια περιορισμού των εισαγωγών, με παράλληλη στροφή σε εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα, και αύξησης των εξαγωγών. 

Όμως, η αύξηση των εξαγωγών χρειάζεται χρόνο και τέτοιος δεν υπάρχει πολύς. Απομένουν λοιπόν οι εισαγωγές. 

Στην Ελλάδα υπάρχουν 3,8 εκατομμύρια νοικοκυριά. 

Αν κάθε ένα από αυτά μπορούσε να περιορίσει τις αγορές εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών κατά 3.400 ευρώ κατά μέσο όρο φέτος, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα περιοριζόταν κατά 13 δισ. ευρώ ή 6 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. 

Η μείωση των εισαγωγών θα μπορούσε να προέλθει μέσω αντικατάστασης των εισαγόμενων από εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες. 

Σε αυτήν την περίπτωση, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα έπεφτε κάτω από το 4% του ΑΕΠ στα τέλη του 2012 από 9,8% πέρυσι. 

Η εκτίμηση βασίζεται στην υπόθεση ότι το ονομαστικό ΑΕΠ θα διαμορφωθεί στα 208 δισ. ευρώ φέτος από 215 δισ. πέρυσι. 

Με άλλα λόγια, η χώρα θα επιτύγχανε μέσα σε μια χρονιά μεγάλη βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που πολλοί θεωρούν καθρέφτη της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. 

Με αυτόν τον τρόπο, θα αποδυναμωνόταν το επιχείρημα της τρόικας για την ανάγκη σημαντικής μείωσης του εργατικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, που μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί αυτοκαταστροφικό. 

Από τη στιγμή όπου το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών δεν θα αποτελούσε πλέον άμεση προτεραιότητα, η τρόικα θα μπορούσε πιθανόν να δεχτεί το κλείσιμο του χάσματος της ανταγωνιστικότητας, με βάση το κόστος εργασίας, να γίνει σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. 

Με δεδομένο ότι οι αμοιβές στην Ελλάδα θα ήταν παγωμένες ή ελαφρά χαμηλότερες επί κάμποσα χρόνια, ενώ θα κέρδιζαν έδαφος σε άλλες χώρες, το εκτιμώμενο χάσμα θα μπορούσε να κλείσει με πιο ανώδυνο τρόπο. 

Σε κάθε περίπτωση, η συνειδητή στροφή προς τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες θα βοηθούσε την οικονομία να πάρει κάποιες ανάσες, ευνοώντας τη σταθεροποίησή της, τη διάσωση χιλιάδων θέσεων εργασίας και την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. 

Όμως, μια τέτοια πανεθνική κίνηση ενεργοποίησης της πλατιάς μάζας του κόσμου θα πρέπει να γίνει με σχέδιο και οργανωμένα από πολλούς φορείς ταυτόχρονα. 

Κυρίως, θα πρέπει να υπάρξει μια καμπάνια ενημέρωσης του κόσμου για τα οφέλη που θα προκύψουν για την ίδια του την τσέπη και την εθνική οικονομία. 

Η παρελθούσα εμπειρία με ανάλογες προσπάθειες δεν δικαιολογεί αισιοδοξία. 

Όμως, οι καιροί είναι διαφορετικοί σήμερα και επομένως μια τέτοια πανεθνική καμπάνια θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη γιατί αφορά θέσεις εργασίας και εισοδήματα. 

Μακάρι να γίνει κατανοητό το συντομότερο δυνατό ότι μια τέτοια κίνηση είναι ίσως το μοναδικό ανώδυνο αντίδοτο στην πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, που έχουν κατά νου οι εκπρόσωποι των δανειστών. 

Dr. Money 

Πηγή: www.euro2day.gr