ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ  ΚΥΡΙΑΚΗ...

                                                         ...με ελεύθερη γνώμη ...


ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...




Γεννήθηκαν την ίδια χρονιά με κάτι περισσότερο από ένα μήνα διαφορά. Στις 8 Αυγούστου 1981 ο Ρότζερ Φέντερερ, στις 26 Σεπτεμβρίου η Σερένα Γουΐλιαμς. Είναι οι αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι στο τένις κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα. Ο Ελβετός είναι για την πλειοψηφία των φιλάθλων ο καλύτερος παίκτης που εμφανίστηκε ποτέ στα κορτς. Η Αμερικανίδα μάλλον... τρακάρει στο... δρόμο για την κορυφή όλων των εποχών πάνω στις θρυλικές Στέφι Γκραφ και Μαρτίνα Ναβρατίλοβα.


Όπως και να έχει πάντως αυτό το Σαββατοκύριακο είναι δικό τους. Κυνηγούν το όνειρο. Τι όνειρο έχει ένας παίκτης με 17 τίτλους σε 24 τελικούς τουρνουά Grand Slam και μία παίκτρια με 29(13 στο μονό, 14 στο διπλό γυναικών και 2 στο μικτό διπλό); Μα φυσικά το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Όποιος είδε τον βουρκωμένο Φέντερερ να πανηγυρίζει την πρόκριση στον τελικό, μετά από έναν επικό ημιτελικό με τον Χουάν Μαρτίν Ντελ Πότρο, 19-17 στο τρίτο σετ, αλλά και την Σερένα να πανηγυρίζει για την δική της πρόκριση επί της Βικτόρια Αζαρένκα, καταλαβαίνει πολύ καλά πως είναι να αγγίζεις το όνειρο.


Δύο αθλητές με σπουδαίες καριέρες, που κουβαλούν πίσω τους εκπληκτικά αθλητικά κατορθώματα και εκατοντάδες εκατομμύρια, να στέκονται γονυπετείς πριν τη μεγαλύτερη τους στιγμή. Μία… ανάσα μακριά από το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Το μόνο που τους λείπει σε ατομικό επίπεδο. Το έχουν κατακτήσει στα διπλά, αλλά η λάμψη δεν είναι η ίδια. Ναι, ναι, ένα μετάλλιο και μόνο. Χωρίς να… σέρνει πίσω του καμία επιταγή με επταψήφιο νούμερο. Τέτοιες πήραν πολλές και διεκδίκησαν ακόμα περισσότερες. Η μοναδικότητα ενός ολυμπιακού μεταλλίου όμως είναι ξεχωριστή. Ήταν ικανή να αγχώσει και πάλι τον Φέντερερ.


Όποιος είδε τον ημιτελικό κατάλαβε. Ήταν ικανή να δώσει φτερά στη Γουΐλιαμς. Και τώρα, ένα...βήμα πριν το όνειρο. Πρώτη φορά και οι δύο σε αυτή τη θέση. Και –πιθανότατα- τελευταία. Λίγο πριν κλείσουν τα 32 τους χρόνια. Ζητώ συγνώμη από τον Άντι Μάρεϊ και τη Μαρία Σαράποβα, αλλά εύχομαι με όση δύναμη έχω ο Ρότζερ και η Σερένα να ανεβούν στο ψηλότερο σκαλί του ολυμπιακού βάθρου. Θα είναι σαν να παίζω μαζί τους. Το βιβλίο της καριέρας τους πρέπει να έχει κι ένα… χρυσό ολυμπιακό κεφάλαιο. Ωδή στην απαράμιλλη ποιότητά τους, στη δύναμη της ψυχής τους, στην προσήλωση σε ένα σπουδαίο άθλημα. Σπουδαίο, αλλά μοναχικό. Ένα άθλημα που παλεύεις με τον εαυτό σου και προδίδει όλα τα δυνατά και αδύνατα στοιχεία του χαρακτήρα σου. Και η ευγένεια, η θέληση, η ποιότητα και η ευφυΐα του Φέντερερ, συνδυασμένη με τη δύναμη, την αίσθηση αγριμιού και την ψυχή της Σερένα, δημιουργούν ένα μοναδικό μίγμα. Σεβασμός σε δύο σπουδαίους.


ένα άρθρο των πρωταγωνιστών  www,protagon.gr