ΣΑΒΒΑΤΟ..
με καφεδάκι


ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΝΕΣ..


Αυτή η ιστορία με την κρυφή ατζέντα Μπαλτάκου είναι επικίνδυνη. Και διαφωτιστική. Ακόμη και για όσους δήλωναν εχθροί της Χρυσής Αύγης και πώς το εννοούσαν. Και δεν αναφέρομαι  μόνο στην κυβέρνηση. Αλλά και στην αντιπολίτευση. Που έσπευσε περίπου να υιοθετήσει τις καταγγελίες της Χρυσής Αυγής, ότι δεν είναι μια εγκληματική συμμορία αλλά είναι θύμα πολιτικής δίωξης.

Τέτοια στρεψοδικία, τόσο επικίνδυνη... Με πόση ευκολία το πολιτικό σύστημα αφήνει έκθετη τη δικαιοσύνη! Αφήνει τρεις δικαστίνες, μια εισαγγελέα και δύο ανακρίτριες με δεμένα τα χέρια. Κι ας είναι οι μόνες που σήκωσαν τα μανίκια και έριξαν φως στη ναζιστική και εγκληματική δράση της οργάνωσης. Λες και δεν υπάρχουν οι νεκροί, οι χτυπημένοι, οι κακοποιημένοι, οι στραπατσαρισμένοι από τα τάγματα εφόδου. Τώρα οι δολοφόνοι, οι διώκτες τους, γίνονται διωκόμενοι χάρη στην πολιτική μυωπία εκείνων που αναζητούν εκλογική ενίσχυση με κάθε τρόπο. Για να πάρουν επιτέλους την εξουσία ή για να διατηρήσουν την κοινοβουλευτική τους παρουσία. Σα να μην έβλεπαν δίπλα τους στα έδρανα την αγέλη που καθημερινά έβριζε και απειλούσε. Μήπως κι ο Φύσσας προκάλεσε τη δολοφονία του; Μέχρι ποιου σημείου του ορίζοντα θα ισοπεδώσουμε ό,τι πιο σπουδαίο πετύχαμε αυτά τα τρία χρόνια της κρίσης; Τη διάλυση της εγκληματικής συμμορίας και την παραδειγματική τιμωρία των μελών της;

Την πολιτική ανάταξη του τοπίου, τον αποβαρβαρισμό του κοινοβουλευτισμού μας, χάρη στη μεθοδικότητα δυο ανακριτριών και μιας εισαγγελέα; Που δέχτηκαν και δέχονται απειλές, αλλά συνεχίζουν την τεκμηρίωση και την έρευνα. Ακόμη και η ΔΗΜΑΡ επιχείρησε να λύσει τα δικά της προβλήματα, δια του κοινοβουλευτικού της εκπροσώπου, ο οποίος περίπου υποστήριξε ότι γι' αυτό αποχώρησε η ΔΗΜΑΡ από την τρικομματική. Διότι γνώριζε και είχε καταγγείλει τα ακροδεξιά αλληθωρίσματα της κυβέρνησης.

Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι από χτες τις τρεις δικαστίνες. Που χρειάστηκαν και χρειάζονται την πολιτική κάλυψη για να συνεχίσουν τη δουλειά τους. Και τη χρειάζονται γιατί έχουν απειληθεί τόσες φορές και αυτές ξέρουν τι σημαίνει να σε απειλεί η Χρυσή Αυγή ή να είσαι παντελώς ακάλυπτος απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Έχουν πάρει καταθέσεις από τα θύματά της, έχουν μπει μεθοδικά στο μεδούλι της σκέψης αυτής της  ελληνικής Κου Κλουξ Κλάν. Πιθανότατα θα έχουν φρίξει όπως όλοι μας με τις κατασκηνώσεις της Χρυσής Αυγής, με το πόσες βαθιές ρίζες είχε το μίσος τους για τη δική τους κατάντια, βουνά με μύες και χωρίς μέλλον, παρά μόνο μέσα από τη στέρηση του μέλλοντος του άλλου.

Όταν οι διαβεβαιώσεις Μπαλτάκου περί τηλεφώνων και περί έλλειψης στοιχείων υιοθετούνται τόσο άκριτα στη Βουλή από την αντιπολίτευση, πρωτίστως πλήττουν βάναυσα τη δική τους αξιοπρέπεια. Διότι αυτοί ψήφισαν τις άρσεις ασυλίας. Κακώς το έκαναν; Χωρίς στοιχεία; Μήπως εκτός από το μνημόνιο δεν έχουν διαβάσει ούτε τη δικογραφία; Αντιλαμβάνονται άραγε οι πατέρες του έθνους το κρίσιμο σημείο στο οποίο βρίσκεται η υπόθεση της Χρυσής Αυγής; Είναι δυνατόν να εγκαλούν στη Βουλή τους δύο υπουργούς να απαντήσουν στους ισχυρισμούς ενός Μπαλτάκου, να εγκαλείται ο Δένδιας και ο Αθανασίου που φρόντισαν η διαδικασία να είναι στο απυρόβλητο. Που για πρώτη φορά η αστυνομία μάζεψε μεθοδικά στοιχεία; Όταν γνωρίζουμε τι συμβαίνει μέσα στην αστυνομία με τη Χρυσή Αυγή;
Τους εγκαλούν να πουν τι; Να απαντήσουν αν δεν υπάρχουν στοιχεία κι αν η έρευνα είναι ψεύτικη; Επαναλαμβάνω, τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της έρευνας με την ψήφο τους οι ίδιοι τα έχουν επικυρώσει. Επομένως; Γιατί ανεβάζουν τους τόνους σ ένα θέμα που πρέπει να  μείνει στα όρια του;

Ποια είναι τα όρια του θέματος λοιπόν; Νομίζω ότι αποδεικνύεται η μεγάλη μάχη που έδωσε ο Σαμαράς για να τελειώνουμε με τη Χρυσή Αυγή. Το έχω ξαναπεί. Χρειάστηκε να ξεπεράσει τον εαυτό του. Χρειάστηκε επίσης να καταλάβει πως όταν οι σύμμαχοί μας, και ιδίως οι Γερμανοί, μας λένε «τελειώστε με τη Χρυσή Αυγή» το εννοούν. Χρειάστηκε να ξεπεράσει τον εαυτό του ο κ. Σαμαράς επειδή ο Μπαλτάκος και μερικοί άλλοι Μπαλτάκοι είναι δικές του επιλογές. Και επειδή η Χρυσή Αυγή προέρχεται από τα ιδεολογικά απολιθώματα της ελληνικής δεξιάς, μόνο η Ν.Δ. θα μπορούσε να την απομονώσει από ευρύτερα ακροατήρια. Και το έκανε. Με μισή καρδιά ίσως, αλλά το έκανε. Η ψήφος στη δικαστική έρευνα ήταν και μια ασπίδα, μια βοήθεια σ εκείνο το κομμάτι της Ν.Δ. που έδωσε αυτή τη μάχη.

Όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι οι ακροδεξιοί και οι ακραίοι της Ν.Δ. Δεν τους ανακαλύψαμε τώρα. Θυμόμαστε εκείνη την πολύ πρόσφατη εποχή των διαρροών περί συγκυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή. Τόσο αφελείς είμαστε, τόσο  στη κοσμάρα μας είμαστε που θεωρήσαμε πιθανό να στέλνουμε ναζί  στη Γερμανία να διαπραγματεύεται τη δόση μας. Και δώσαμε βάση στους Μπαλτάκους και λοιπούς εθνοθολούρες του περιβάλλοντος Σαμαρά. Αυτό το λάθος το επαναλαμβάνουμε τώρα. Δίνουμε βάση στα όσα  έλεγε ο Μπαλτάκος λες και δεν υπάρχουν τα  εγκλήματα της δικογραφίας. Λες κι αυτά είναι προϊόν τηλεφωνημάτων δύο υπουργών  σε δέκα ανώτερους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ και σε τρεις δικαστικούς. Ότι δήθεν στήθηκε αυτή η υπόθεση  με τόσους εμπλεκόμενους πολιτικούς στρατιωτικούς και δικαστικούς, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία.

Νομίζω ότι θα ήταν περισσότερο φρόνιμο να βοηθηθεί ο κ. Σαμαράς να καταλάβει πόσο δίκιο είχε όταν δεν ανησυχούσε τόσο για το ΣΥΡΙΖΑ όσο για τη Χρυσή Αυγή. Και πόσο λάθος είχαν όσοι του καλλιεργούσαν αυτή την εντύπωση πιέζοντας τον για θέσεις πιο κοντά στα ακροδεξιά ακροατήρια. Ναι ο κ. Σαμαράς έχει δίκιο να φοβάται τη Χρυσή Αυγή, αλλά  όχι επειδή θα του πάρει ψηφοφόρους, αλλά επειδή αναπόφευκτα η παραδοχή κάθε μακρινής συγγένειας ευνοεί γέφυρες. Κι αυτό πληρώνει τώρα. Στο θέμα της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. 'Η τελειώνουμε μαζί της, με οποίο κόστος, ή ζούμε μαζί της, επίσης με όποιο κόστος.

Το θέμα που μένει να αποδειχτεί είναι τι βαραίνει περισσότερο στη ζυγαριά.

Φοβάμαι ότι από χτες τα πράγματα έχουν μπλεχτεί περισσότερο απ' όσο θα θέλαμε. Ό,τι πολυτιμότερο πετύχαμε, την αθωότητά μας από τη δράση της οργάνωσης, χάρη σε μερικούς μπάτσους και σε τρεις δικαστίνες, τώρα το θολώνουμε και δίνουμε χώρο στις κραυγές του Κασιδιάρη. Κι αυτούς τους πετάμε κυριολεκτικά στα θηρία...

Πιθανόν οι επαφές  Μπαλτάκου να γίνονταν εν γνώσει του πρωθυπουργού. Ήταν λάθος, μεγάλο λάθος που πρέπει να πληρωθεί, όπως προβλέπεται σε κάθε δημοκρατία. Εκείνοι όμως που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πληρώσουν είναι όσοι έκαναν τη δουλειά τους. Οι δικαστίνες κυρίως. Αυτή την έρευνα δεν πρέπει να τη νοτίσουμε με τα σάλια των ακροδεξιών της Ν.Δ. προς τους ναζί. Στο κάτω κάτω κι ο Δένδιας που έδωσε την πρώτη κρίσιμη εντολή στη Ν.Δ. ανήκει. Κι έκανε περισσότερα εναντίον της Χρυσής Αυγής απ' ό,τι πολλοί αριστεροί. Εκτέθηκε πολύ περισσότερο. Και πήρε μεγαλύτερο κόστος, τώρα φαίνεται ακόμη περισσότερο με πόσα θηρία είχε να παλέψει και μέσα στο κόμμα του. Ακόμη και στο υπουργικό συμβούλιο. Όχι και να τον ανακρίνουν τώρα στη Βουλή οι ψεκασμένοι...


ένα άρθρο των πρωταγωνιστών 

www.protagon.gr  Του Τάκη Καμπύλη.