ΣΑΒΒΑΤΟ..
με καφεδάκι


ΟΙ ΜΙΚΡΟ-ΟΜΟΛΟΓΙΟΥΧΟΙ..


Αποτελεί είτε χείριστο λαϊκισμό είτε άγνοια του αντικειμένου, οι προτάσεις περί ειδικής μεταχείρισης των μικρο-ομολογιούχων του Ελληνικού Δημοσίου (υπονοώντας αποκλειστικά τους Ελληνες μικρο-ομολογιουχους). 

Επίσης στο πλαίσιο της διαπραγματευσης για την ελαφρυνση του χρέους, να βάλω στην εξίσωση και μία άλλη παράμετρο... ζητάμε απο τους φορολογουμενους των άλλων χωρών να μας κουρεψουν το χρέος, για να δώσουμε το οφελος στους μικροομολογιούχους?

Στο ίδιο πλαίσιο, δεν μπορεί να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά α) η εφαρμογή του αναβαλλόμενου φόρου για τις τράπεζες, το μεγαλυτερο τμήμα της οποίας είτε θα αποτρέψει τη χρήση απο το υπολειπόμενο ποσο που παραμένει στο ΤΧΣ (άρα δεν θα αυξήσει το χρέος) είτε θα πάει σε ρυθμίσεις δανείων και β) οι φοροελαφρύνσεις των μικροομολογιούχων. Εδω θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι τα ομολογα του ελληνικού δημοσίου είχαν ετσι κι αλλιως ευνοική φορολογική εταχείριση.

Να ξεκαθαρίσουμε όμως ένα θέμα: είναι αλλο πραγμα η εφαρμογή του αναβαλλόμενου φόρου, η οποία είναι συμφωνη με τα Διεθνη Λογιστικά Πρότυπα , συμβαίνει σε ολες τις αναπτυχμένες κεφαλαιαγορές. Και είναι αλλο πραγμα οι φοροελαφρύνσεις ή οι αποζημειώσεις των μικροεπενδυτών των ομολόγων που κουρευτηκαν. 

Αντιθέτως με την πρώτη περίπτωση, καποια κίνηση προς τους ομολογιούχους είναι αδύνατο να περιοριστεί σε επίπεδο εθνικότητας ή επενδυτικής στρατηγικής και θα πρέπει να καλύπτει το συνολο των κατόχων. 

Για να βαλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, όλα τα ομόλογα όταν εκδίδονται, λαμβάνουν έναν αριθμό-ταυτότητα οποίος λέγεται ISIN. 

Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε αλλαγή των όρων της εκδοσης ή προσφορές προς τους κατόχους δεν αφορά πρόσωπα ή προθεσεις των επενδυτών αλλά το συνολο του ISIN, δηλαδή το σύνολο των επενδυτών. Με άλλα λογια, όταν γίνονται ρυθμίσεις πρεπει να εφαρμοζονται προς όλους. 

Διαφορετικά, οι επενδυτές που δεν έλαβαν ευνοικές ρυθμίσεις, θα στραφούν νομικά εναντίον του ελληνικού δημοσίου και θα κερδίσουν την ίδια μεταχείριση. Στην περιπτωση μας, εάν το ελληνικό δημόσιο ευνοήσει τους μικροομολογιούχους που κατέχουν ένα συνολικό ποσό 5-10 δις ευρω, ενδεχομένως να χρειαστεί να πληρώσει και τους υπολοιπους κατόχους (αλλης εθνικότητας ή νομικά προσωπα), που κατείχαν κάποιες εκατοντάδες δισ ευρώ.

Τα ομόλογα αγοράζονται από επενδυτές κάθε εθνικότητας, από φυσικά ή νομικά προσωπα, τα οποια μπορεί να εχουν επιθετική ή παθητική στρατηγική hedge funds ή ασφαλιστικά ταμεία). Πχ. ενας Ελληνας πολιτης μπορεί να αγόρασε ομόλογα για να σπεκουλαρει (να αγοράσει φθηνά και να πωλήσει ακριβά περα της ονομαστικής αποδοσης), αρα δεν σημαίνει ότι όλοι οι μικρομολογιουχοι ειχαν αποκλειστικά αποταμιευτικούς στόχους. 

Οπως ενα νομικό προσωπο πχ ασφαλιστικό ταμείο μπορεί να επενδυσει σε ομολογα στην εκδοσή τους και να οποια επιθυμεί να λαμβάνει τους ετησιους τόκους, διακρατόντας τα μεχρι τη λήξη τους. Αρα δεν σημαίνει ότι όλα τα νομικά πρόσωπα εχουν επιθετικό/κερδοσκοπικό επενδυτικό προσανατολισμό.


Εάν συμβεί καποια ειδική μεταχειριση α) ειναι δυσκολο να ξεχωρίσεις α) ποιος είναι μικρο επενδυτής ή όχι (μπορεί να εχει σπασει το συνολικό ποσό σε μικρα κομματια) β) τι εθνικότητα είναι ο επενδυτής κι αυτό γιατί μπορεί τα ομολογα να εχουν αλλαξει χερια μετα την εκδοση (δευτερογενή) γ) τι επενδυτικό προσανατολισμο έχει (επιθετικό ή αμυντικό).

 Bασίλης Καραγιάννης .