ΣΑΒΒΑΤΟ..
με μουσική


Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΝΤ ...


Κατά τη γνώμη μου, το ζήτημα της παραμονής του ΔΝΤ στην Ελλάδα και γενικότερα στην ευρωζώνη αποτελεί μία πολιτική απόφαση. Κι αυτό γιατί: 

1. η ευρωζώνη είναι τώρα πιο έτοιμη σε σχέση με το 2010 κι έχει δημιουργήσει μηχανισμούς διαχείρισης της κρίσης.

2. το ΔΝΤ πιέζεται από πολλές χώρες-μετόχους (κυρίως αναδυόμενες χώρες) για την απεμπλοκή του από την ευρωζώνη. 

Η πίεση αφορά την κρίση που προκαλούν σε αναδυόμενες οικονομίες, οι σημαντικές μετακινήσεις επενδυτικών κεφαλαίων, από τις αναδυόμενες προς τις ΗΠΑ, λόγω των προσδοκιών για αύξηση των επιτοκίων και της ισοτιμίας του δολαρίου και των γεωπολιτικών ζητημάτων που ανακύπτουν.

Κατά τη γνώμη μου, το ΔΝΤ πρέπει να φύγει, έτσι κι αλλιώς

Άρα, το ερώτημα είναι εάν υπάρχει χρηματοδοτικό κενό στον ελληνικό προϋπολογισμό, ανεξάρτητα εάν θα παραμέινει το ΔΝΤ ή όχι.

Σε σχέση με τη δημοσίευση που αφορά την εκτίμηση του ΔΝΤ για το ύψος των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας για τη διετία 2015-6 θα σχολίαζα τα εξής:

• η εποχή που η αναπαραγωγή τέτοιων ειδήσεων για τη δημοσιονομική προσαρμογή, συνοδευόμενων με αρνητικά σχόλια και καταστροφολογία, με αποκλειστικό στόχο τη δημοφιλία έχει περάσει. Άλλες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και αναρωτιέμαι... δεν βαρεθήκατε? 

• η έκθεση του ΔΝΤ δείχνει ότι η μεγάλη εικόνα της ελληνικής οικονομίας εξελίσσεται καλύτερα του αναμενόμενου. Πιο συγκεκριμένα, σε 4 σημεία α) πρωτογενές πλεόνασμα β) δημοσιονομικό έλλειμμα γ) χρέος και δ) χρηματοδοτικές ανάγκες οι προβλέψεις εξελίσσονται καλύτερα από το πρόγραμμα. 

• είναι επίσης εξαιρετικά θετικό το ότι και το ΔΝΤ συμφωνεί με την εκτίμηση της ελληνικής πλευράς ότι η αύξηση του ΑΕΠ για το 2015 θα ανέλθει στο ύψος του 2,9%

• το βασικό στοιχείο για την εκτίμηση του χρηματοδοτικού κενού 2015-6, αποτελεί το σημείο εκκίνησης της περιόδου, και πιο συγκεκριμένα το απόθεμα του 2014. Κι αυτό γιατί με βάση τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, η ελληνική πλευρά: α) επιθυμεί τη μη ανανέωση του μνημονίου, το οποίο λήγει στο τέλος του 2014 και β) επιθυμεί την αποχώρηση του ΔΝΤ μετά το τέλος του 2014. 

Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να τηρήσει τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των δόσεων από ευρωζώνη και ΔΝΤ μέχρι το τέλος του 2014. 

• τέλος, πριν σχολιάσουμε το σημείο που αφορά το σύνολο των χρηματοδοτικών αναγκών (2015-6), καλό θα ήταν να βλέπαμε τις υποθέσεις, πάνω στις οποίες βασίζεται η ανάλυση και συγκεκριμένα εάν συνυπολογίζονται:

o οι επιστροφές προς την ελληνική κυβέρνηση των ποσών που αφορούν την αποπληρωμή των προνομιούχων μετοχών των τραπεζών

o ο εσωτερικός δανεισμός της κυβέρνησης από τις ΔΕΚΟ

o η πρόσφατη επιμήκυνση των 3μηνων εντόκων γραμματίων σε 3ετη ομόλογα

o η μείωση του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης του χρέους μέσω της σημαντικής μείωσης των επιτοκίων των εντόκων γραμματίων

o το μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα 2014 σε σχέση με το Μεσοπρόθεσμο (διπλάσιο στο 8μηνο).

o ο επί πλέον δανεισμός από τις αγορές σε επιτόκια χαμηλότερα από το ΔΝΤ, που προγραμματίζεται.

Στην περίπτωση που η ελληνική πλευρά θα χρειαστεί επί πλέον χρηματοδότηση (λόγω πχ κάποιας γενικότερης αναταραχής των αγορών αυτό μάλλον θα γίνει μέσω κάποιου «αλληλόχρεου λογαριασμού» συγκεκριμένου ύψους, ο οποίος θα χρησιμοποιείται από την ελληνική πλευρά κατόπιν εγκρίσεως, παρά μέσω ενός επί πλέον μνημονίου. 

Κι αυτό γιατί το ελληνικό πρόγραμμα θα υπόκειται έτσι κι αλλιώς: 
• στο μηχανισμό ελέγχου και τα όρια που έχουν συμφωνηθεί στο επίπεδο της ΕΕ και ισχύει για όλες τις χώρες της ΕΕ.
• στα επί πλέον μέτρα ελέγχου που σχετίζονται με την επικείμενη συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους 


Σε γενικές γραμμές το ελληνικό πρόγραμμα εκτελείται καλύτερα του αναμενόμενου.

Απο τον  Βασιλη Καραγιάννη .https://www.facebook.com/vkarayannisfinance?fref=ts