ΚΥΡΙΑΚΗ

με ελεύθερη γνώμη


ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ...

Στην Ελλάδα, παρά την ιστορική αναγνώριση του έργου του Ελευθερίου Βενιζέλου, το φιλελεύθερο κίνημα είτε είναι περιθωριακό, είτε αποτελεί απλώς «λεκτικό προπέτασμα» κενό πρακτικού νοήματος, καθόσον ακόμη και όσοι το επεκαλέσθηκαν στο παρελθόν δεν υπήρξαν παρά συντηρητικοί και κρατιστές – συνεχιστές μιας πορείας, από την οποία πρέπει το συντομότερο να ξεφύγουμε.


Κοινωνικός φιλελευθερισμός ή σοσιαλφιλελευθερισμός (αγγλ.: social liberalism) είναι η πολιτική πεποίθηση ότι ο φιλελευθερισμός πρέπει να περιλαμβάνει κοινωνική δικαιοσύνη εκτός από ατομική ελευθερία επιδιώκοντας να τις εξισορροπήσει μέσω ήπιας κρατικής παρέμβασης στην κοινωνία και στην οικονομία. Λέγεται και μοντέρνος ή νέος φιλελευθερισμός, για να διαφοροποιηθεί από τον παλαιό ή κλασικό φιλελευθερισμό.

Η κοινωνική δικαιοσύνη στον κοινωνικό φιλελευθερισμό επιδιώκει να περιλαμβάνει τόσο τις αρχές της κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης, όσο και τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Μια κατάλληλη διατύπωση δίνεται από τον σπουδαίο Αμερικανό φιλόσοφο Τζον Ρωλς (John Bordlay Rawls, 21 Φεβρουαρίου 1921 - 24 Νοεμβρίου 2002) και συνοψίζεται ως εξής:

 
«Το κάθε άτομο κατέχει απαραβίαστο δικαίωμα, που βασίζεται στη δικαιοσύνη, το οποίο ούτε η ευημερία του συνόλου της κοινωνίας δεν μπορεί να υπερβεί. Για το λόγο αυτό, η δικαιοσύνη αρνείται το ότι απώλεια της (οικονομικής) ελευθερίας κάποιων δικαιολογείται από ένα υψηλότερο κοινό καλό των άλλων».


Όπως  ο κλασσικός φιλελευθερισμός ενστερνίζεται και αυτός την «οικονομία της αγοράς», αλλά διαφέρει στο ότι πιστεύει πως ο θεσμικός ρόλος του κράτους πρέπει να επεκτείνεται στη διευθέτηση κοινωνικών ζητημάτων όπως η ανεργία, η υγειονομική περίθαλψη και η παιδεία. Σύμφωνα με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, το καλό της κοινότητας είναι σε αρμονία με την ελευθερία του ατόμου.


Το «πολιτικό σκέλος» της ιδεολογίας του κοινωνικού φιλελευθερισμού δεν διαφοροποιείται καθόλου από την πολιτική ιδεολογία του Φιλελευθερισμού.  Έτσι έχει συνδεθεί με την υπεράσπιση όλων των ατομικών δικαιωμάτων που δεν ανήκουν στην οικονομική σφαίρα (διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας, αποποινικοποίηση της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών, αναγνώριση νομικών δικαιωμάτων στα ζευγάρια του ίδιου φύλου κ.α.), διαφοροποιούμενος έτσι ριζικά από την συντηρητική δεξιά (κυρίαρχη στην Ευρώπη με τη μορφή της Χριστιανοδημοκρατίας) ή τη «λαϊκή δεξιά» (που επίσης υιοθετεί κάποια μέτρα κοινωνικής μέριμνας).....

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:

http://www.politicaldoubts.com/reflections/item/519-koinonikos-fileleftherismos