ΣΑΒΒΑΤΟ..
με μουσική

ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ Ο ΠΑΝΟΣ, ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ  #no hope#

ΣΚΕΨΕΙΣ ,ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ-ΑΓΩΝΙΕΣ 
by
ΠΑΝΟΣ ΑΘΗΝΑ 

 ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ να έχουμε με υγεία και φώτιση. 
Να έχουμε ένα καλό Σ/Κ και να περάσουμε καλά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Πλήρως αποστασιοποιημένος, απομακρυσμένος, αποτοξινωμένος, απελευθερωμένος, απαλλαγμένος από την «μπλογκομανία», έχοντας κάνει την αυτοκριτική μου και σαφώς πιο ήρεμος, χωρίς να αισθάνομαι την ανάγκη να γράφω, να μου γράφουν, να απαντώ σε όσα μου γράφουν και ξανά τα ίδια, δεν είχα σκοπό να ξαναρχίσω τα παλιά. 
Κάποιες σκέψεις όμως και κάποια πράγματα που διαβάζω με ωθούν να πω δυο λόγια, χωρίς φόβο και πάθος αν και όχι στην έκταση που σκόπευα. Δε υπάρχει λόγος πλέον. 
Θα έλεγα για την σύμπνοια που βλέπω εδώ μέσα και σας χαίρομαι, αλλά καμιά φορά όταν όλοι συμφωνούν οδηγούνται όλοι μαζί … ξέρετε που. Τέλος πάντων μικρά παιδιά δεν είμαστε πια και ο καθένας αποφασίζει μόνος του για την πορεία του.
Θα μπορούσα να παραθέσω χίλια πράγματα σαν αντιστάθμισμα για την δική σας αισιοδοξία και για το «κόλλημά» σας σ’ αυτή την κατάσταση που όλο καταλήγει σε αδιέξοδο όπως:
Παλιές δηλώσεις (Φίσερ) ότι αν εκλεγεί η αντιπολίτευση τότε «θα διαπραγματευτούμε» με σαφή υπονοούμενα που δεν χρειάζεται να αναλύσω…. 
Ή αυτό που είναι φρέσκο από τον Spiegel ... «Υπάρχει λόγος να υποφέρουν οι Έλληνες;» 
http://www.protothema.gr/politics/article/439133/spiegel-kata-merkel-gia-ti-litotita-stin-ellada-/
και χίλια άλλα…αλλά δεν θα το κάνω γιατί αυτή η εποχή με την μάχη εντυπώσεων από δημοσιεύματα και γραφόμενα του καθενός, με τις όποιες σκοπιμότητες μπορούν να υποκρύπτουν, για μένα έχει περάσει. 
Φτάσαμε λοιπόν στο παρά πέντε και τελικά δεν είχαμε εκλογή Προέδρου . Ειλικρινά πολύ θα το γούσταρα. Να έβγαινε Πρόεδρος, να είχαμε(;)* την περίφημη «συμφωνία» και να βλέπαμε επιτέλους αν θα ερχόταν το τέλος αυτής της κατάστασης, όπως το ευαγγελίζονται πολλοί ή θα ήταν απλά άλλη μια παράτασή της για ένα χρόνο και μετά ξανά αδιέξοδο, όπως το βλέπουν οι υπόλοιποι. Γιατί μπορεί να κερδίσεις χρόνο προσωρινά αλλά το πλήρωμα του χρόνου έρχεται πάντα. 
* Η παραπομπή και το ερωτηματικό είναι γιατί σε μια πρόσφατη φράση του Μιχάλη διάβασα «…από κάποιο σημείο και μετά (οι ξένοι) ζητούσαν ότι ήθελαν στις διαπραγματεύσεις» άρα άδειασμα κανονικό και θυμήθηκα όσα είχα ακούσει από τον Αύγουστο ήδη, από κάποιο άλλο στέλεχος παραγωγικού επίσης Υπουργείου, άσχετα αν δεν το συζήτησα μέχρι τώρα. Με 2 λόγια:
«Η τρόϊκα τους έχει σιχαθεί. Στα δικά μου μάτια η τρόϊκα εμφανίζεται πιο τίμια από την δική μας κυβέρνηση και γι’ αυτό το λόγο πιστεύω ότι οι δανειστές θέλουν ότι είναι να σκάσει , να σκάσει στα δικά τους χέρια και όχι σε κάποιου άλλου». 
Πράγμα που επιβεβαιώνει τα ανωτέρω και σημαίνει ότι μάλλον οι ξένοι πιστωτές δεν ήθελαν τελικά την συμφωνία . Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τι θέλουν; Δεν ξέρω και δεν σκοπεύω να γίνω μάντης. Θα το δούμε εν καιρώ. 
Μέσα σε όλα αυτά βάλτε και την αθέτηση των υποσχέσεών τους, από το τέλος του 2012 παρακαλώ, για διευθέτηση του χρέους μας αν έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα (γιατί άραγε; φταίνε αυτοί που είναι κακοί; φταίνε οι δικοί μας που είναι άχρηστοι και αφερέγγυοι ; φταίει η κακή αντιπολίτευση;) Δώστε την απάντηση μόνοι σας, βάλτε στο μίξερ και ανακατέψτε τα καλά πριν τα φάτε. 

Στην δίλημμα πάντως και την φοβέρα ότι ΘΑ έρθουν οι άλλοι (που μπορεί να είναι όντως αλαλούμ) και ΘΑ αποδειχτούν αδερφές, τη στιγμή που εμείς κάθε βράδυ ξεκ@λιαζόμαστε στη Συγγρού, δεν θα τσιμπήσω. Τέρμα αυτά. Αν εγώ είμαι καθαρός και ξάστερος δεν φοβάμαι κανέναν. 

Είμαι όμως; Εδώ που τα λέμε τώρα…διαβάζω τριγύρω, σε συγγενικούς χώρους, μια καθαρή πλέον «κατεύθυνση» υπέρ της άποψης να εκλεγεί η αντιπολίτευση και με μεγάλο ποσοστό μάλιστα μήπως και γίνει κάτι, αν και στο τέλος μάλλον θα πάει για κατάρρευση(!) . Ας προβληματιστούμε όλοι για το που έχουν φτάσει πλέον οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας σ’ αυτήν την χώρα. Οι γείτονες, τα αδέρφια μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πιστεύω πλέον σε τρομοκρατίες, τρομολαγνείες και σωτήρες και ελπίζω μόνο σε μια συνένωση ΟΛΩΝ των υγιών δυνάμεων του τόπου για την απαλλαγή της πατρίδας μας από αυτή την μέγγενη, που ίσως και να είναι αναπόφευκτο πλέον. Γι’ αυτό και είχα πει σε ανύποπτο χρόνο αν θυμάστε…μη τα ρίχνετε σ’ αυτούς με τους οποίους αύριο μπορεί να συνεργαστείτε. Ε, το αύριο ήρθε. Για να δούμε και τις γαργάρες λοιπόν…θα γελάσω ΠΟΛΥ αν γίνει κάτι τέτοιο.
Η ερώτηση που απευθύνω σε όποιον συνομιλώ είναι αν πιστεύει ότι μπορούμε να φτάσουμε ποτέ στο τέλος αυτής της κατάστασης για την χώρα μας . 
Απάντηση σαφή χωρίς πολλά «ίσως» και «εφόσον» δεν παίρνω από κανέναν. Με την υπάρχουσα σαπίλα πάντως μου λένε ΟΧΙ. Προσωπικά δεν το βλέπω κι εγώ, γι’ αυτό ήθελα να επιτευχθεί η συμφωνία με την πιστωτική γραμμή κλπ και με όλα τα μέτρα που κάθε τέτοια συμφωνία συνεπάγεται. Για να δούμε αν με την εξασφάλιση της χρηματοδότησης απλά θα παρατεινόταν η αγωνία μας για έναν ακόμη χρόνο ή θα βγαίναμε από αυτό το σπιράλ του θανάτου που όλοι το θέλουμε. 
Είπα μέτρα…ΝΑΙ αδιαφορώ πλήρως πλέον για τα οποιαδήποτε μέτρα θα ληφθούν. Ας λάβουν όσα μέτρα θέλουν, ας αυξήσουν τον ΦΠΑ ακόμα και στα βασικά καταναλωτικά αγαθά, ας κόψουν ξανά μισθούς και συντάξεις, ας βάλουν κι άλλους φόρους, ας, ας…. Καρφί δεν μου καίγεται. Πολύ απλά όταν θα φτάσω σε σημείο αδυναμίας πληρωμής φόρων κλπ επιβαρύνσεων θα σταματήσω να πληρώνω κι εγώ, όπως τόσοι άλλοι. Από αντικειμενική αδυναμία όμως. Όχι όπως αυτοί που τόσα χρόνια δήλωναν ΤΡΙΧΕΣ για ετήσιο (όσο ο καφές, η τυρόπιτα, η βενζίνη και τα τσιγάρα τους) και τώρα επικαλούνται «αδυναμία» ενώ είναι καβατζωμένοι για χρόνια. Γιατί τόσα χρόνια με το φορολογικό σύστημα του αλαλούμ και του δηλώνω ότι θέλω χωρίς συνέπειες, επειδή έχω καλό λογιστή και «πιασμένο» εφοριακό, πολύ καλά έκαναν. Παράλληλα θα σταματήσω να μετακινούμαι, θα καταθέσω πινακίδες, θα προσπαθήσω να περιορίσω κάθε δαπάνη που δεν είναι ανελαστική και θα περιμένω να δω την συνέχεια. Τελεία και παύλα. Γιατί να είναι δικό μου το πρόβλημα; 
Ένας οικονομολόγος έλεγε πρόσφατα (εύστοχα) ότι ακόμη και ο 2ος ΠΠ τελείωσε σε 5 χρόνια και παρά τις καταστροφές και τα 70 εκ. νεκρούς ο κόσμος ξεκίνησε να κάνει δειλά-δειλά βήματα μπροστά. Εδώ πέρασαν 5 περίπου χρόνια και είμαστε πάλι στο ΜΗΔΕΝ, απόδειξη ότι μόλις πήγαμε να κάνουμε μονομερώς κάποια πράγματα (άλλη βλακώδης και γελοία ιστορία κι αυτή που μόνο σε προσωπικά οφέλη, τυχοδιωκτισμό και αδιαφορία για την χώρα αποσκοπούσε και το έγραψα τότε αν θυμάστε) έγινε το σώσε. Αυτό τι άλλο σημαίνει παρά ότι είμαστε ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια, μιλάμε πάλι για grexit και θέλουμε ξανά προγράμματα, που συνοδεύονται από νέα μέτρα και πάει λέγοντας; Πότε θα σταθούμε μόνοι μας στα πόδια μας και πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτό; Γι’ αυτό είπα ότι ήθελα να επιτευχθεί αυτή η συμφωνία για να μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…αν ο κατεργάρης είμαι εγώ βέβαια ακόμα καλύτερα. Είχαν μείνει, λέει, κάποιες λίγες «μεταρρυθμίσεις» και δεν κατέστη δυνατόν να καταλήξουμε σε συμφωνία…τώρα πως εννοούνται σ’ αυτή τη χώρα οι «μεταρρυθμίσεις» το ξέρουμε όλοι πολύ καλά. ΔΕΝ υπάρχει πρόθεση για σοβαρές μεταρρυθμίσεις, αυτό είναι σίγουρο. Δεν τους αφήνουν τα συμφέροντα. 

Δικαιοσύνη, ισοτιμία, ισονομία, σεβασμός, λογική, δίκαιη φορολογία υπάρχουν; Αυτά μας λείπουν και θα μας λείπουν στο διηνεκές δυστυχώς. Εγώ έχω αποδεχθεί ότι με αυτή την παραπαίουσα μεταπολιτευτική φάρα δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε είμαι τόσο ονειροπόλος για να ξαναγυρίσω εκεί στις αρχές του 18ου αιώνα… 
Το μεγάλο πρόβλημα είναι λοιπόν μέσα και δεν θα μας το λύσει κανείς άλλος αν δεν το λύσουμε μόνοι μας. Ακόμη περιμένω το περίφημο φορολογικό νομοσχέδιο των 30 σελίδων που από το 2010 απαιτούσαν οι ξένοι δανειστές και ουδέποτε κατατέθηκε. Ας πάρουν επί τέλους ένα έτοιμο και αποτελεσματικό σύστημα απ’ έξω και ας το εφαρμόσουν. Αυτό όμως απαιτεί μια κυβέρνηση που θα δουλεύει για τους Έλληνες, για την ευρεία μάζα του λαού και όχι για την (κομματική) πάρτη μας, για τους ξένους, τους ημετέρους ολιγάρχες και την καρέκλα μας. Κομμάτι δύσκολο αυτό…. 
Αλλά πως θα ξέρουμε βρε παιδί μου ότι αυτή η χώρα μπορεί να επιβιώσει και να σταθεί στα πόδια της αν δεν εφαρμοστούν κάποιοι κανόνες; Με την απορία θα μείνουμε…
Φυσικά ΔΕΝ ξεχνώ ότι όλα τα στραβά και όλα τα προνόμια που σήμερα κατηγορούνται και τα εξορκίζουμε, έγιναν και δόθηκαν από τους ίδιους που σήμερα τα μέμφονται, σε έναν λαό που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να είναι υπεράνω, αλλά έσπευσε να τα εκμεταλλευθεί στο έπακρον. 
Αφιερωμένο στους φίλους μου που χτυπιούνται ότι ΘΑ έρθει ο Σταθάκης και ΘΑ μας κόψει κι άλλο την σύνταξή μας, γιατί θα δώσει λέει τον 13ο μισθό σε όσους είναι κάτω των 700 € (άλλη παράνοια κι αυτή, αφού αυτή η κατηγορία δεν είχε περικοπές μέχρι τώρα και δεν πήρε μεγαλύτερη σύνταξη γιατί δεν δούλεψε όσα χρόνια έπρεπε) , «ξεχνώντας» τις μέχρι σήμερα περικοπές κατά 30-50%…
Εδώ να θυμίσω τι είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου στον χοντρο-Πάγκαλο όταν τον έκανε Υπ. Εξωτερικών και αυτός τον ρώτησε …τι θα λέω εγώ τώρα Πρόεδρε αφού η γραμμή μας είναι έξω από ΕΟΚ και ΝΑΤΟ κλπ κλπ ??? «Ο λαός θέλει πάντα να ακούει περισσότερα από όσα μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη». Διαχρονικό. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και τώρα και από τις δυο πλευρές. 

Σ’ αυτούς που πιστεύουν ακόμη ότι μπορούν να υποκαταστήσουν απώλειες εισοδήματος παίζοντας στο ΧΑΑ… πάρτε το χαμπάρι ότι στην κατηγορία μας οι βασικοί μας πόροι είναι οι μισθοί και οι συντάξεις μας, όσοι έχουμε ακόμη… μου το είχαν πει από το 2012 βέβαια αλλά εγώ που μυαλό…

Σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι θα σωθούν από το ΤΙΠΙΑ (έχω κι εγώ αλλά τα έχω πλέον ξεγράψει και δεν περιμένω τίποτα…αν έρθει κάτι καλοδεχούμενο βέβαια). 

Σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούν να μπουν σε μια άλλη κλάση και τάξη …. όλοι θα θέλαμε να γίνουμε «μεγάλοι» βέβαια, αλλά αν δεν έχουμε τα φόντα και δεν είμαστε μέσα στη διαπλοκή άδικος κόπος και φρούδες οι ελπίδες…και ΝΑΙ το θέμα είναι ταξικό για όσους κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν …όχι με την έννοια της πάλης των τάξεων κλπ που ξέραμε παλιά (μεγάλωσα πια) , ούτε ότι θα ξεκινήσω εγώ κάποια επανάσταση….απλά ξέρω που βρίσκομαι και που πατάω, ξέρω ότι είμαι «μικρός» (όχι ο άλλος που χάθηκε) και ξέρω ότι πάντα ως μικρός θα την τρώω από πίσω. Δεν μεγαλοπιάνομαι, δεν ελπίζω σε τίποτα, δεν ζητάω τίποτα πέρα από όσα δικαιούμαι, δεν ενδιαφέρομαι για καταξίωση μέσω κοινωνικής δικτύωσης…απλά πράγματα. 
Κάποτε λέγαμε παγκοσμιοποίηση, νέα τάξη πραγμάτων και τι να είναι αυτά τα πράγματα άραγε…
Ε, λοιπόν ήρθαν, είναι αυτά που ζούμε σήμερα και το καταλαβαίνουμε κάθε μέρα στο πετσί μας…

ΥΓ1. Αλεξανδράτε αν περίμενες από μένα να βγάλεις συμπεράσματα μάλλον ατύχησες..
ΥΓ2 Αν κάποιος νεόκοπος σ’ αυτό τον χώρο θέλει να μου την πει πάλι με IQ , αιδώς Αργείοι κλπ τετριμμένα…ελεύθερα. Δεν πρόκειται να απαντήσω. 

Τελικά κρατείστε μόνο τις ευχές της πρώτης γραμμής και θεωρείστε όλα τα υπόλοιπα ως μια παρένθεση και ίσως άσκοπη πολυλογία που γράφηκε στα γρήγορα, απογευματινές ώρες και με όλη την κούραση της ημέρας...