ΚΥΡΙΑΚΗ
με ελεύθερη γνώμη
ΕΛΛΑΔΑ: ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΣΠΙΡΤΑ ΜΕΣΑ
ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΩΝ..
της
Μιράντας Ξαφά
Οι παρατεταμένες διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές με στόχο να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση για το τρίτο bailout της Ελλάδας μοιάζει όλο και περισσότερο με την καταστροφική αντιπαράθεση που υπήρξε με τους πιστωτές το α’ εξάμηνο του 2015 και που οδήγησε τη χώρα στο χείλος του Grexit. Τότε, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αντιμετώπισε τους δανειστές με αίτημα τη διαγραφή του χρέους και το τέλος της λιτότητας. Αλλά ο Τσίπρας πήρε αρκετό θάρρος και το «παιχνίδι της κότας» - ένα γνωστό μοντέλο σύγκρουσης δύο παικτών στη θεωρία παιγνίων – τελείωσε με μια πολιτική αυτοκτονία: μια τρίτη συμφωνία διάσωσης με μέτρα σκληρής λιτότητας, capitali controls και μια ύφεση τύπου double dip. "Τι μάθαμε; Ότι όταν έχεις μεγάλα αιτήματα, ο συμφιλιωτικός τόνος θα σε πάει πιο μακριά από ό,τι η ακροσφαλής διπλωματία», σύμφωνα με την Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, η οποία κατέταξε την διαπραγματευτική προσέγγιση της «κότας» που χρησιμοποίησε η Ελλάδα ως τη χειρότερη διαπραγματευτική τακτική του 2015.
Ο Τσίπρας δεν έχει «περάσει» ακόμη αυτό το μάθημα. Έχοντας διανύσει ένα πρωτοφανές 14μηνο κλείνοντας την πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος, εμφανίστηκε αποφασισμένος να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση έως τις 5 Δεκέμβρη του 2016 στη συνεδρίαση του Eurogroup, ενώ, επίσης, ήλπιζε να λάβει μια δέσμευση για την ελάφρυνση του χρέους που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Το Eurogroup όμως έκρινε ότι η Ελλάδα δεν είχε σημειώσει επαρκή πρόοδο όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις για να «δικαιούται» μια ανακούφιση του χρέους και κάλεσε την Ελλάδα να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με τα δημοσιονομικά μέτρα ώστε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για το 2018 και μετά.
Κάποιες μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός συνέχισε τη ρητορική της αντιπαράθεσης και πρόσφερε ένα επίδομα στους συνταξιούχους χωρίς να έχει διαβουλευτεί πρώτα με τους δανειστές. Με το επίπεδο της εμπιστοσύνης σε ιστορικά χαμηλά, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους για τα δάνεια που παρέχονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), τα οποία είχαν συμφωνηθεί στο Eurogroup στις 5 Δεκεμβρίου, τέθηκαν σε αναμονή. Έως τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου του 2017, εφαρμόστηκαν ορισμένα μέτρα ώστε να επιμηκυνθεί η ωρίμανση του ελληνικού χρέους που έχει χορηγηθεί από τον ESM - που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας - και να μειώσει τον επιτοκιακό κίνδυνο. Επιτεύχθηκε κατ 'αρχήν συμφωνία για μέτρα τα οποία θα διατηρούν το πρωτογενές πλεόνασμα και πέρα από την περίοδο του προγράμματος.
Η τρόικα επέστρεψε στην Αθήνα στα τέλη Φεβρουαρίου, σε μια προσπάθεια να υπάρξει πρόοδος προς την ολοκλήρωση της δεύτερης αναθεώρησης πριν τη διευθέτηση των πληρωμών ύψους από 7,4 δισ. ευρώ για την εξυπηρέτηση του χρέους στα μέσα Ιουλίου, για τις οποίες η Ελλάδα δε θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση. Αναγνωρίζοντας τους πολιτικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίου δανειστές, το ΔΝΤ αποδέχθηκε το στόχο του 3,5% του ΑΕΠ για πρωτογενές πλεόνασμα για λίγα χρόνια, αν και θα προτιμούσε δημοσιονομικούς στόχους πιο φιλικούς προς την ανάπτυξη του προϋπολογισμού με χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους. Αλλά ενώ το Ταμείο είναι ευέλικτο όσον αφορά τους βραχυπρόθεσμους στόχου, επιμένει σε αξιόπιστα μέτρα για την επίτευξη αυτών των στόχων, συμπεριλαμβανομένων των περαιτέρω περικοπών στις συντάξεις και στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Συνεπώς, μια συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (staff-level agreement) μπορεί να επιτευχθεί μόνο εφόσον η ελληνική βουλή ψηφίσει τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και στο φορολογικό, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του αφορολόγητου που τώρα δεν «αγγίζει» το 55% των ελλήνων φορολογουμένων. Οι περικοπές θα τεθούν σε ισχύ το 2019 το αργότερο, ώστε να εξασφαλιστεί ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος το 2018 και μετά. Για να τους χρυσώσουν το χάπι, οι πιστωτές συμφώνησαν να αφήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ξοδέψει κατ’ επιλογή τυχόν πλεόνασμα εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος που έχουν τεθεί. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επίσης να εφαρμόσει μέτρα ανοίγματος της αγοράς στους κλάδους της εργασίας και της ενέργειας και να σημειώσει πρόοδο στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs), που σήμερα ανέρχονται στο 45% των δανείων των τραπεζών.
Ο περαιτέρω έλεγχος τις επόμενες εβδομάδες θα επικεντρωθεί στο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει πως υπερέβη κατά 2% του ΑΕΠ έναντι στόχου 0,5%. Το ΔΝΤ αμφιβάλλει για τη βιωσιμότητα αυτού του πλεονάσματος, ακόμη και αν επιβεβαιωθεί από την Eurostat, αν μη τι άλλο επειδή ένας μεγάλος αριθμός των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης παραμένουν μη καταγεγραμμένες.
Ζήτησε πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ, δηλαδή πέρα και πάνω από ό,τι είχε συμπεριληφθεί στο αρχικό πρόγραμμα του ESM ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο μεσοπρόθεσμος στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% μπορεί να επιτευχθεί και να διατηρηθεί. Το Ταμείο συμφώνησε στην αναθεώρησε της εκτίμησής του για το δημοσιονομικό έλλειμμα, αν οι προβλέψεις του αποδειχθούν υπερβολικά απαισιόδοξες.
Αφότου επιτεύχθηκε το staff-level agreement, το ΔΝΤ αναμένεται να αποφασίσει εάν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα προσφέροντας χρηματοδότηση, ανάλογα με το αν το πρόγραμμα "βγαίνει" και αν οι ευρωπαίοι δανειστές συμφωνούν σε μια ουσιαστική περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος. Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι επίσης προϋπόθεση για να συμπεριληφθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, γεγονός που θα διευκολύνει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Όλες οι πλευρές θέλουν να κλείσει η συμφωνία έτσι ώστε οι πιστωτές να προχωρήσουν στην εκταμίευση της επόμενης δόσης ύψους 86 δισ. ευρώ ώστε η χώρα να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις τον Ιούλιο του 2017.
Πώς όμως υπήρξε ένα τόσο σκληρό πακέτο μεταρρυθμίσεων, προτού οι πιστωτές αναλάβουν οποιεσδήποτε δεσμεύσεις για μείωση του χρέους και μόλις εβδομάδες μετά τις δηλώσεις Τσίπρα ότι οι απαιτήσεις του ΔΝΤ ήταν «παράλογες» και ενώ αρνήθηκε να λάβει μέτρα που θα τεθούν σε ισχύ μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018; Απλώς και μόνο επειδή οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ολλανδίας απέκλεισαν το ενδεχόμενο περαιτέρω εκταμιεύσεων στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος, εκτός εάν συμμετείχε και το Ταμείο. Αφότου ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schäuble άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει ενδεχόμενο Grexit εν τη απουσία μεταρρυθμίσεων, ο Τσίπρας επέστρεψε στο γνώριμο παιχνίδι «της κότας», φτάνοντας στο σημείο να πει ότι ήταν βέβαιος πως η γερμανική κυβέρνηση «δεν θα άφηνε έναν εμπρηστή να παίξει με σπίρτα μέσα σε μια αποθήκη πυρομαχικών». Αλλά αν υπάρχει κάποιος που παίζει με τη φωτιά, είναι ο Τσίπρας. Μετά τον ανασχηματισμό στις αρχές Νοεμβρίου του 2016 για να επισπευσθεί η διαδικασία της αξιολόγησης, υποστήριξε ότι η Ελλάδα είχε εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο του προγράμματος και υπενθύμισε στους Ευρωπαίους ότι «pacta sunt servanda», μια λατινική φράση που χρησιμοποιείται συχνά από τον Schäuble. Ωστόσο, μια επιστολή από τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτος στο Eurogroup αποκάλυψε πως τον Ιανουάριο η κυβέρνησή του είχε εφαρμόσει μόνο το ένα τρίτο των δεσμεύσεων για τη δεύτερη αξιολόγηση.
Ο Τσίπρας είναι διχασμένος ανάμεσα στο να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών για να αποφύγει την αθέτηση πληρωμών και στο να εξευμενίσει την εκλογική του βάση μέσω μίας φλογερής ρητορικής κατά της λιτότητας. Το αποτέλεσμα αυτής της σχιζοφρενικής ημερήσιας διάταξης είναι μία διαρκής αίσθηση χάους στις διαπραγματεύσεις με την εμφανή πρόοδο που σημειώνεται τη μία μέρα, να μετατρέπεται σε αντιπαράθεση την επομένη. Καθ' όλη τη διάρκεια του 2016, το σημείο αιχμής του Τσίπρα ήταν ότι παρότι έπρεπε να λάβει σκληρά μέτρα για να ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση, κατάφερε να προστατεύσει τις βασικές συντάξεις και να μετατοπίσει τη φορολογική επιβάρυνση στους “πλούσιους”. Αυτό το αφήγημα εξανεμίστηκε μετά την επιμονή του ΔΝΤ σε περικοπές των βασικών συντάξεων και στη μείωση του αφορολόγητου προκειμένου να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Ακόμη κι αν τελικά συμφωνηθούν χαμηλότεροι δημοσιονομικοί στόχοι μεταξύ της Ελλάδας και των ευρωπαίων εταίρων της για μετά το 2018, το ΔΝΤ επιμένει ότι οι περικοπές είναι απαραίτητες, ώστε να συμβάλουν στη μείωση της υψηλής φορολογίας των επιχειρήσεων και του εισοδήματος που έχει προκαλέσει μαζική φυγή των φορολογούμενων σε περιοχές που υπάγονται αλλού και να επεκταθεί το πρόγραμμα του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος σε εθνικό επίπεδο – ένα πιλοτικό κοινωνικό πρόγραμμα που απευθύνεται στους πραγματικά άπορους (ΔΝΤ 2017).
Με την δημοτικότητά του να έχει υποχωρήσει σε μεγάλο μέρος στα μάτια των εχεφρόνων, ο Τσίπρας τώρα διακηρύττει το τέλος της λιτότητας ισχυριζόμενος ότι τα νέα μέτρα θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερα, καθώς και πως κάθε συσταλτικό μέτρο θα συνοδεύεται από ένα αναπτυξιακό – παρότι αυτό θα συμβεί μόνο σε περίπτωση που η Ελλάδα ξεπεράσει τους δημοσιονομικούς της στόχους. Αυτή η υπερβολή απέσπασε επευφημίες από την ταχέως συρρικνούμενη βάση στήριξής του, αλλά δεν είναι αποδεκτή από τους πιστωτές. Ο πρόεδρος του Euro Working Group, Thomas Wieser, δήλωσε σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στους Δελφούς στις 5 Μαρτίου, ότι η αξιολόγηση θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακόμη και την Παρασκευή 10 Μαρτίου. Δυστυχώς, αυτός δεν ήταν ένας χρησμός αλλά μία υπό όρους δήλωση που εξαρτάται από την προθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να εγκαταλείψει τις πολιτικά καθοδηγούμενες απαιτήσεις της και να δράσει γρήγορα.
Ο Τσίπρας έπαιξε με τη φωτιά όταν έδωσε το επίδομα ύψους 620 εκατ. ευρώ (0,3% του ΑΕΠ) στους συνταξιούχους τον Δεκέμβριο χωρίς διαβούλευση με τους πιστωτές της Ελλάδας. Τώρα εναπόκειται σε αυτόν να αποφασίσει αν θα σβήσει τη φωτιά, αν θα την εξαπλώσει ή εάν θα αφήσει την «παράσταση» να συνεχιστεί μέχρι τον Ιούλιο. Η εστίασή του να επιτύχει μια συμφωνία που θα είναι «εύπεπτη» στη βάση που τον υποστηρίζει συνεπάγεται πως οι συνομιλίες μπορεί να συνεχιστούν σε βάθος χρόνου. Πρέπει να βρεθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ των δύο αντικρουόμενων εκτιμήσεων. Από τη μια πλευρά, τα σκληρά μέτρα θα διαβρώσουν περαιτέρω τη δημοτικότητά του, με οχτώ στους δέκα Έλληνες να είναι ήδη απογοητευμένοι με τις επιδόσεις της κυβέρνησης και με τη συντηρητική αντιπολίτευση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να υπερέχει στης δημοσκοπήσεις με ένα ευρύ προβάδισμα. Από την άλλη πλευρά, η παρατεταμένη αβεβαιότητα υπονομεύει την ανάκαμψη και αυξάνει τον κίνδυνο πως ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα καταστούν αναγκαία. Το πραγματικό ΑΕΠ δεν έχει φτάσει ακόμα στα επίπεδα του 2014 με τους κύριους δείκτες να δείχνουν περαιτέρω εξασθένηση.
Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν τρία πιθανά σενάρια, το καλό, το μέτριο και το ανεπιθύμητο.
Καλό Σενάριο: Να επιτευχθεί συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο μέχρι τα τέλη Μαρτίου και να κλείσει η αξιολόγηση στο Eurogroup της 7ης Απριλίου στη Μάλτα ή σε τηλεδιάσκεψη πριν το επόμενο Eurogroup της 22 Μαΐου (μετά το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία στις 7 Μαΐου). Το ΔΝΤ συμφωνεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και η EKT συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Μέτριο Σενάριο: Η αξιολόγηση δεν ολοκληρώνεται μέχρι το τέλος Μαΐου ή τα μέσα Ιουνίου (προγραμματισμένη συνεδρίαση Eurogroup για τις 15 Ιουνίου), με τη συμμετοχή του ΔΝΤ και την ένταξη της Ελλάδος στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Η καθυστέρηση αυτή θα πλήξει την αισιόδοξη εκτίμηση για ανάπτυξη στο 2,7% του ΑΕΠ για το 2017 και θα επιφέρει επιπλέον μέτρα για την επίτευξη 1,75% πρωτογενούς πλεονάσματος το τρέχον έτος.
Επίσης συνεχίζεται η αβεβαιότητα που θα ενισχύσει τη διάβρωση των καταθέσεων και της κεφαλαιακής βάσης.
Ανεπιθύμητο σενάριο: H αξιολόγηση φαίνεται απίθανο να ολοκληρωθεί πριν τα μέσα Ιουλίου. Σε αυτό το σενάριο, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γενικευμένη οργή κατά των απαιτήσεων των δανειστών, που τροφοδοτείται από φιλοκυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και να προκαλέσει εκλογές στις αρχές Ιουλίου (θυμίζει το δημοψήφισμα που προκήρυξε τον Ιούλιο του 2015) γνωρίζοντας ότι θα χάσει αλλά ελπίζοντας να παραμείνει στο παιχνίδι ως ηγέτης της αντιπολίτευσης.
Για να αποφευχθεί το Grexit, οι ευρωπαίοι πιστωτές παρέχουν ένα δάνειο – γέφυρα για να καλύψει η Ελλάδα τις πληρωμές του Ιουλίου (όπως έκαναν τον Ιούλιο του 2015) και να διαπραγματευτούν ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία. Το νέο πακέτο διάσωσης θα χρηματοδοτηθεί από τα μη χρησιμοποιημένα κεφάλαια των 86 δις. ευρώ του τρίτου πακέτου διάσωσης και τα οποία ανέρχονται σήμερα σε 54,3 δισ., καθώς επιπλέον κεφάλια είναι εξαιρετικά απίθανο να εγκριθούν από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια.
Από το σύνολο αυτό, το ΔΝΤ υποστηρίζει μια ρύθμιση 10 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών λόγω της καθυστέρησης της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η ειρωνεία είναι ότι όταν ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από το ελληνικό κοινοβούλιο την εξουσιοδότηση να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές μετά το «όχι» του δημοψηφίσματος του Ιουλίου, προσπάθησε να «πουλήσει» την προτεινόμενη συμφωνία ως μια βελτιωμένη εκδοχή αυτής που απορρίφθηκε από τους ψηφοφόρους, επειδή περιλαμβάνεται η ελάφρυνση του χρέους και ο αποκλεισμός του «σκληρού» ΔΝΤ από την τρόικα. Τώρα θα ζητά από τη Βουλή να ψηφίσει σκληρά μέτρα για τους ακριβώς αντίθετους λόγους. Ο λαϊκισμός στα καλύτερά του!
* Η κα Μιράντα Ξαφά είναι senior scholar στο Center for International Governance Innovation και μέλος της ΔΕ της ΔΡΑΣΗΣ.
http://www.liberal.gr
με ελεύθερη γνώμη
ΕΛΛΑΔΑ: ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΣΠΙΡΤΑ ΜΕΣΑ
ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΩΝ..
της
Μιράντας Ξαφά
Οι παρατεταμένες διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές με στόχο να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση για το τρίτο bailout της Ελλάδας μοιάζει όλο και περισσότερο με την καταστροφική αντιπαράθεση που υπήρξε με τους πιστωτές το α’ εξάμηνο του 2015 και που οδήγησε τη χώρα στο χείλος του Grexit. Τότε, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αντιμετώπισε τους δανειστές με αίτημα τη διαγραφή του χρέους και το τέλος της λιτότητας. Αλλά ο Τσίπρας πήρε αρκετό θάρρος και το «παιχνίδι της κότας» - ένα γνωστό μοντέλο σύγκρουσης δύο παικτών στη θεωρία παιγνίων – τελείωσε με μια πολιτική αυτοκτονία: μια τρίτη συμφωνία διάσωσης με μέτρα σκληρής λιτότητας, capitali controls και μια ύφεση τύπου double dip. "Τι μάθαμε; Ότι όταν έχεις μεγάλα αιτήματα, ο συμφιλιωτικός τόνος θα σε πάει πιο μακριά από ό,τι η ακροσφαλής διπλωματία», σύμφωνα με την Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, η οποία κατέταξε την διαπραγματευτική προσέγγιση της «κότας» που χρησιμοποίησε η Ελλάδα ως τη χειρότερη διαπραγματευτική τακτική του 2015.
Ο Τσίπρας δεν έχει «περάσει» ακόμη αυτό το μάθημα. Έχοντας διανύσει ένα πρωτοφανές 14μηνο κλείνοντας την πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος, εμφανίστηκε αποφασισμένος να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση έως τις 5 Δεκέμβρη του 2016 στη συνεδρίαση του Eurogroup, ενώ, επίσης, ήλπιζε να λάβει μια δέσμευση για την ελάφρυνση του χρέους που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Το Eurogroup όμως έκρινε ότι η Ελλάδα δεν είχε σημειώσει επαρκή πρόοδο όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις για να «δικαιούται» μια ανακούφιση του χρέους και κάλεσε την Ελλάδα να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με τα δημοσιονομικά μέτρα ώστε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για το 2018 και μετά.
Κάποιες μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός συνέχισε τη ρητορική της αντιπαράθεσης και πρόσφερε ένα επίδομα στους συνταξιούχους χωρίς να έχει διαβουλευτεί πρώτα με τους δανειστές. Με το επίπεδο της εμπιστοσύνης σε ιστορικά χαμηλά, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους για τα δάνεια που παρέχονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), τα οποία είχαν συμφωνηθεί στο Eurogroup στις 5 Δεκεμβρίου, τέθηκαν σε αναμονή. Έως τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου του 2017, εφαρμόστηκαν ορισμένα μέτρα ώστε να επιμηκυνθεί η ωρίμανση του ελληνικού χρέους που έχει χορηγηθεί από τον ESM - που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας - και να μειώσει τον επιτοκιακό κίνδυνο. Επιτεύχθηκε κατ 'αρχήν συμφωνία για μέτρα τα οποία θα διατηρούν το πρωτογενές πλεόνασμα και πέρα από την περίοδο του προγράμματος.
Η τρόικα επέστρεψε στην Αθήνα στα τέλη Φεβρουαρίου, σε μια προσπάθεια να υπάρξει πρόοδος προς την ολοκλήρωση της δεύτερης αναθεώρησης πριν τη διευθέτηση των πληρωμών ύψους από 7,4 δισ. ευρώ για την εξυπηρέτηση του χρέους στα μέσα Ιουλίου, για τις οποίες η Ελλάδα δε θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση. Αναγνωρίζοντας τους πολιτικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίου δανειστές, το ΔΝΤ αποδέχθηκε το στόχο του 3,5% του ΑΕΠ για πρωτογενές πλεόνασμα για λίγα χρόνια, αν και θα προτιμούσε δημοσιονομικούς στόχους πιο φιλικούς προς την ανάπτυξη του προϋπολογισμού με χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους. Αλλά ενώ το Ταμείο είναι ευέλικτο όσον αφορά τους βραχυπρόθεσμους στόχου, επιμένει σε αξιόπιστα μέτρα για την επίτευξη αυτών των στόχων, συμπεριλαμβανομένων των περαιτέρω περικοπών στις συντάξεις και στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Συνεπώς, μια συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (staff-level agreement) μπορεί να επιτευχθεί μόνο εφόσον η ελληνική βουλή ψηφίσει τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και στο φορολογικό, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του αφορολόγητου που τώρα δεν «αγγίζει» το 55% των ελλήνων φορολογουμένων. Οι περικοπές θα τεθούν σε ισχύ το 2019 το αργότερο, ώστε να εξασφαλιστεί ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος το 2018 και μετά. Για να τους χρυσώσουν το χάπι, οι πιστωτές συμφώνησαν να αφήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ξοδέψει κατ’ επιλογή τυχόν πλεόνασμα εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος που έχουν τεθεί. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επίσης να εφαρμόσει μέτρα ανοίγματος της αγοράς στους κλάδους της εργασίας και της ενέργειας και να σημειώσει πρόοδο στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs), που σήμερα ανέρχονται στο 45% των δανείων των τραπεζών.
Ο περαιτέρω έλεγχος τις επόμενες εβδομάδες θα επικεντρωθεί στο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει πως υπερέβη κατά 2% του ΑΕΠ έναντι στόχου 0,5%. Το ΔΝΤ αμφιβάλλει για τη βιωσιμότητα αυτού του πλεονάσματος, ακόμη και αν επιβεβαιωθεί από την Eurostat, αν μη τι άλλο επειδή ένας μεγάλος αριθμός των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης παραμένουν μη καταγεγραμμένες.
Ζήτησε πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ, δηλαδή πέρα και πάνω από ό,τι είχε συμπεριληφθεί στο αρχικό πρόγραμμα του ESM ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο μεσοπρόθεσμος στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% μπορεί να επιτευχθεί και να διατηρηθεί. Το Ταμείο συμφώνησε στην αναθεώρησε της εκτίμησής του για το δημοσιονομικό έλλειμμα, αν οι προβλέψεις του αποδειχθούν υπερβολικά απαισιόδοξες.
Αφότου επιτεύχθηκε το staff-level agreement, το ΔΝΤ αναμένεται να αποφασίσει εάν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα προσφέροντας χρηματοδότηση, ανάλογα με το αν το πρόγραμμα "βγαίνει" και αν οι ευρωπαίοι δανειστές συμφωνούν σε μια ουσιαστική περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος. Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι επίσης προϋπόθεση για να συμπεριληφθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, γεγονός που θα διευκολύνει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Όλες οι πλευρές θέλουν να κλείσει η συμφωνία έτσι ώστε οι πιστωτές να προχωρήσουν στην εκταμίευση της επόμενης δόσης ύψους 86 δισ. ευρώ ώστε η χώρα να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις τον Ιούλιο του 2017.
Πώς όμως υπήρξε ένα τόσο σκληρό πακέτο μεταρρυθμίσεων, προτού οι πιστωτές αναλάβουν οποιεσδήποτε δεσμεύσεις για μείωση του χρέους και μόλις εβδομάδες μετά τις δηλώσεις Τσίπρα ότι οι απαιτήσεις του ΔΝΤ ήταν «παράλογες» και ενώ αρνήθηκε να λάβει μέτρα που θα τεθούν σε ισχύ μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018; Απλώς και μόνο επειδή οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ολλανδίας απέκλεισαν το ενδεχόμενο περαιτέρω εκταμιεύσεων στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος, εκτός εάν συμμετείχε και το Ταμείο. Αφότου ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schäuble άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει ενδεχόμενο Grexit εν τη απουσία μεταρρυθμίσεων, ο Τσίπρας επέστρεψε στο γνώριμο παιχνίδι «της κότας», φτάνοντας στο σημείο να πει ότι ήταν βέβαιος πως η γερμανική κυβέρνηση «δεν θα άφηνε έναν εμπρηστή να παίξει με σπίρτα μέσα σε μια αποθήκη πυρομαχικών». Αλλά αν υπάρχει κάποιος που παίζει με τη φωτιά, είναι ο Τσίπρας. Μετά τον ανασχηματισμό στις αρχές Νοεμβρίου του 2016 για να επισπευσθεί η διαδικασία της αξιολόγησης, υποστήριξε ότι η Ελλάδα είχε εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο του προγράμματος και υπενθύμισε στους Ευρωπαίους ότι «pacta sunt servanda», μια λατινική φράση που χρησιμοποιείται συχνά από τον Schäuble. Ωστόσο, μια επιστολή από τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτος στο Eurogroup αποκάλυψε πως τον Ιανουάριο η κυβέρνησή του είχε εφαρμόσει μόνο το ένα τρίτο των δεσμεύσεων για τη δεύτερη αξιολόγηση.
Ο Τσίπρας είναι διχασμένος ανάμεσα στο να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών για να αποφύγει την αθέτηση πληρωμών και στο να εξευμενίσει την εκλογική του βάση μέσω μίας φλογερής ρητορικής κατά της λιτότητας. Το αποτέλεσμα αυτής της σχιζοφρενικής ημερήσιας διάταξης είναι μία διαρκής αίσθηση χάους στις διαπραγματεύσεις με την εμφανή πρόοδο που σημειώνεται τη μία μέρα, να μετατρέπεται σε αντιπαράθεση την επομένη. Καθ' όλη τη διάρκεια του 2016, το σημείο αιχμής του Τσίπρα ήταν ότι παρότι έπρεπε να λάβει σκληρά μέτρα για να ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση, κατάφερε να προστατεύσει τις βασικές συντάξεις και να μετατοπίσει τη φορολογική επιβάρυνση στους “πλούσιους”. Αυτό το αφήγημα εξανεμίστηκε μετά την επιμονή του ΔΝΤ σε περικοπές των βασικών συντάξεων και στη μείωση του αφορολόγητου προκειμένου να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Ακόμη κι αν τελικά συμφωνηθούν χαμηλότεροι δημοσιονομικοί στόχοι μεταξύ της Ελλάδας και των ευρωπαίων εταίρων της για μετά το 2018, το ΔΝΤ επιμένει ότι οι περικοπές είναι απαραίτητες, ώστε να συμβάλουν στη μείωση της υψηλής φορολογίας των επιχειρήσεων και του εισοδήματος που έχει προκαλέσει μαζική φυγή των φορολογούμενων σε περιοχές που υπάγονται αλλού και να επεκταθεί το πρόγραμμα του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος σε εθνικό επίπεδο – ένα πιλοτικό κοινωνικό πρόγραμμα που απευθύνεται στους πραγματικά άπορους (ΔΝΤ 2017).
Με την δημοτικότητά του να έχει υποχωρήσει σε μεγάλο μέρος στα μάτια των εχεφρόνων, ο Τσίπρας τώρα διακηρύττει το τέλος της λιτότητας ισχυριζόμενος ότι τα νέα μέτρα θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερα, καθώς και πως κάθε συσταλτικό μέτρο θα συνοδεύεται από ένα αναπτυξιακό – παρότι αυτό θα συμβεί μόνο σε περίπτωση που η Ελλάδα ξεπεράσει τους δημοσιονομικούς της στόχους. Αυτή η υπερβολή απέσπασε επευφημίες από την ταχέως συρρικνούμενη βάση στήριξής του, αλλά δεν είναι αποδεκτή από τους πιστωτές. Ο πρόεδρος του Euro Working Group, Thomas Wieser, δήλωσε σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στους Δελφούς στις 5 Μαρτίου, ότι η αξιολόγηση θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακόμη και την Παρασκευή 10 Μαρτίου. Δυστυχώς, αυτός δεν ήταν ένας χρησμός αλλά μία υπό όρους δήλωση που εξαρτάται από την προθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να εγκαταλείψει τις πολιτικά καθοδηγούμενες απαιτήσεις της και να δράσει γρήγορα.
Ο Τσίπρας έπαιξε με τη φωτιά όταν έδωσε το επίδομα ύψους 620 εκατ. ευρώ (0,3% του ΑΕΠ) στους συνταξιούχους τον Δεκέμβριο χωρίς διαβούλευση με τους πιστωτές της Ελλάδας. Τώρα εναπόκειται σε αυτόν να αποφασίσει αν θα σβήσει τη φωτιά, αν θα την εξαπλώσει ή εάν θα αφήσει την «παράσταση» να συνεχιστεί μέχρι τον Ιούλιο. Η εστίασή του να επιτύχει μια συμφωνία που θα είναι «εύπεπτη» στη βάση που τον υποστηρίζει συνεπάγεται πως οι συνομιλίες μπορεί να συνεχιστούν σε βάθος χρόνου. Πρέπει να βρεθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ των δύο αντικρουόμενων εκτιμήσεων. Από τη μια πλευρά, τα σκληρά μέτρα θα διαβρώσουν περαιτέρω τη δημοτικότητά του, με οχτώ στους δέκα Έλληνες να είναι ήδη απογοητευμένοι με τις επιδόσεις της κυβέρνησης και με τη συντηρητική αντιπολίτευση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να υπερέχει στης δημοσκοπήσεις με ένα ευρύ προβάδισμα. Από την άλλη πλευρά, η παρατεταμένη αβεβαιότητα υπονομεύει την ανάκαμψη και αυξάνει τον κίνδυνο πως ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα καταστούν αναγκαία. Το πραγματικό ΑΕΠ δεν έχει φτάσει ακόμα στα επίπεδα του 2014 με τους κύριους δείκτες να δείχνουν περαιτέρω εξασθένηση.
Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν τρία πιθανά σενάρια, το καλό, το μέτριο και το ανεπιθύμητο.
Καλό Σενάριο: Να επιτευχθεί συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο μέχρι τα τέλη Μαρτίου και να κλείσει η αξιολόγηση στο Eurogroup της 7ης Απριλίου στη Μάλτα ή σε τηλεδιάσκεψη πριν το επόμενο Eurogroup της 22 Μαΐου (μετά το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία στις 7 Μαΐου). Το ΔΝΤ συμφωνεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και η EKT συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Μέτριο Σενάριο: Η αξιολόγηση δεν ολοκληρώνεται μέχρι το τέλος Μαΐου ή τα μέσα Ιουνίου (προγραμματισμένη συνεδρίαση Eurogroup για τις 15 Ιουνίου), με τη συμμετοχή του ΔΝΤ και την ένταξη της Ελλάδος στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Η καθυστέρηση αυτή θα πλήξει την αισιόδοξη εκτίμηση για ανάπτυξη στο 2,7% του ΑΕΠ για το 2017 και θα επιφέρει επιπλέον μέτρα για την επίτευξη 1,75% πρωτογενούς πλεονάσματος το τρέχον έτος.
Επίσης συνεχίζεται η αβεβαιότητα που θα ενισχύσει τη διάβρωση των καταθέσεων και της κεφαλαιακής βάσης.
Ανεπιθύμητο σενάριο: H αξιολόγηση φαίνεται απίθανο να ολοκληρωθεί πριν τα μέσα Ιουλίου. Σε αυτό το σενάριο, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γενικευμένη οργή κατά των απαιτήσεων των δανειστών, που τροφοδοτείται από φιλοκυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και να προκαλέσει εκλογές στις αρχές Ιουλίου (θυμίζει το δημοψήφισμα που προκήρυξε τον Ιούλιο του 2015) γνωρίζοντας ότι θα χάσει αλλά ελπίζοντας να παραμείνει στο παιχνίδι ως ηγέτης της αντιπολίτευσης.
Για να αποφευχθεί το Grexit, οι ευρωπαίοι πιστωτές παρέχουν ένα δάνειο – γέφυρα για να καλύψει η Ελλάδα τις πληρωμές του Ιουλίου (όπως έκαναν τον Ιούλιο του 2015) και να διαπραγματευτούν ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία. Το νέο πακέτο διάσωσης θα χρηματοδοτηθεί από τα μη χρησιμοποιημένα κεφάλαια των 86 δις. ευρώ του τρίτου πακέτου διάσωσης και τα οποία ανέρχονται σήμερα σε 54,3 δισ., καθώς επιπλέον κεφάλια είναι εξαιρετικά απίθανο να εγκριθούν από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια.
Από το σύνολο αυτό, το ΔΝΤ υποστηρίζει μια ρύθμιση 10 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών λόγω της καθυστέρησης της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η ειρωνεία είναι ότι όταν ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από το ελληνικό κοινοβούλιο την εξουσιοδότηση να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές μετά το «όχι» του δημοψηφίσματος του Ιουλίου, προσπάθησε να «πουλήσει» την προτεινόμενη συμφωνία ως μια βελτιωμένη εκδοχή αυτής που απορρίφθηκε από τους ψηφοφόρους, επειδή περιλαμβάνεται η ελάφρυνση του χρέους και ο αποκλεισμός του «σκληρού» ΔΝΤ από την τρόικα. Τώρα θα ζητά από τη Βουλή να ψηφίσει σκληρά μέτρα για τους ακριβώς αντίθετους λόγους. Ο λαϊκισμός στα καλύτερά του!
* Η κα Μιράντα Ξαφά είναι senior scholar στο Center for International Governance Innovation και μέλος της ΔΕ της ΔΡΑΣΗΣ.
http://www.liberal.gr
18 σχόλια:
Καλημερα σε ολους
Hippy σε ευχαριστώ για την ανάλυση σου. Αυτό που γράφεις είναι, αλλα επειδή είμαι πολύ αρνητικά διακειμενος με την όλη κατάσταση, αναρωτήθηκα μήπως προεξοφλεί και κάτι αλλο.
Βλέπει κάνεις το εξώφυλλο της ντοκουμεντο και απλα αηδιάζει. Οπως και εκείνο των "ειδήσεων" του χανζτηνικολαου που έλεγε "θέλει αίμα η δρακουλεσκου" .
Σήμερα ο βλακας ο εγκαθετος, γραφει στο πρωτοσέλιδο ο τηλε-πλασιε.
Πόσο ακόμα θα έχουμε τέτοια ΚΑΦΡΙΛΑ που εξαθλιωνει θυμικο και νοημοσύνη;
Αλλο να λεμε συναμεταξυ μας κάποιον τηλε-πλασιε για πλάκα και χαβαλέ επειδή δεν μας αρέσει η τσιριχτη φωνή και άλλο σε δημοσιογράφια, και μάλιστα σε κάποιον που δουλεύει και είναι βουλευτής. Δλδ καλύτερα κάποιος να είναι κόπρος να μην έχει δουλέψει ποτέ και να γίνεται πολιτικός.
Μηνύματα υπόγεια που περνάνε στην κοινωνία που προάγει και ενισχύει το βάλτο της κοινωνιας.
*προαγουν
Η κυρία Ξαφα έχει απόλυτο δίκιο σε αυτά πού γράφει. Πάντα ακούω κάποιον που ο Επίτιμος είχε δεξί τού χέρι...πόσο δε μάλλον πού γνωρίζει από πρώτο χέρι Πώς σκέφτονται στο ΔΝΤ. Προσοχή σε προβοκάτσια για τον τουρισμό μας φέτος από τους Τούρκους μιας και έχουν χάσει την μπάλα. Ο τουρισμός είναι ένας τομέας που μπορεί να ζει τους Έλληνες καινα δώσει στην Ελλάδα φρέσκο χρήμα. Αν καταλάβουμε την δύναμη τού ίσως θα μπορέσουμε να βγούμε από τα μνημόνιο μια ώρα γρηγορότερα. Καλημέρα σε όλους.
Ως λαθραναγνώστης από καιρό οφείλω να ευχαριστήσω,τουλάχιστον,τον Michele και όσους μας βοηθούν με τις γραφές τους..καλημέρα και καλή βδομάδα...
Για το άρθρο της ξαφα που όχι μόνο είναι καλό, δείχνει και την εξωφρενική ζημιά που ασταμάτητα προκαλεί εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια ο τσιπροσυριζα, ανακύπτει μια απορια:
αφού ο τσιπρας δεν κάνει για αυτό το ρόλο, αφού καθυστερεί και προκαλεί μια αναστάτωση στην ΕΕ ειδικα εν μέσω εκλογών τους. Αφού ο Μητσοτάκης είναι έτοιμος να κάνει όλα αυτά που θέλουν οι έξω (έχει πάρει το χρίσμα, πως να το πω) γιατί μετά το περασμένο καλοκαίρι να μην του τραβήξουν το χάλι όπως πολύ καλά ξέρουν να κάνουν οι Ευρωπαίοι στις ελληνικές κυβερνήσεις και να έρθει κάποιος που θα διευκολύνει την σταθερότητα στις προεκλογικές τους περιόδους;
Ασε που και η ΝΔ θα είχε την δικαιολογία ότι φταίνε οι διαπραγματεύσεις συριζα και θα ήταν δήθεν "όλα καλά".
Οποιος έχει κάποια άποψη ας απαντήσει στην απορία μου, γιατί εμένα απλά μου φαίνεται ότι η βρωμοδουλεια (και μιλάμε για πολύ βρώμικη δουλειά) δεν εχει τελειώσει και "κερδίζουν" κάτι και οι Ευρωπαίοι από τις καθυστερήσεις και τον οποίο νταλκα τους δημιουργεί ο τσιπρας εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Το τι μένει αν το δούμε.
Και προφανώς... Μπορεί να κάνω λαθος! Αποψή εκφράζω και απορία γιατί να θέλουν έναν τυχοδιωκτη λαικιστη μέσα στα ποδάρια τους που τους καθυστερεί.
Ο Τσίπρας αποτελεί μακροπρόθεσμη πολιτική "επένδυση" καθώς θα απομυθοποιήσει με τον βιωματικό τρόπο τον μύθο του λεφτόδεντρου. Προς το παρόν τα πάει περίφημα, καθώς χτίζονται συνειδήσεις για τις επόμενες δεκαετίες.
Ο τσιπρας θα τα ψηφίσει όλα και μετά θα του τραβήξουν το χαλί. Ακόμα είναι χρήσιμος στην Μερκελ. Έχεις την εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης μπορεί να πάει το αφορολόγητο στα 5
900. ..
http://www.kathimerini.gr/335015/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/pws-3ekinhse-kai-pws-8a-lh3ei-h-xrhmatopistwtikh-krish
http://www.mirandaxafa.com/contents_gr.asp?category=12
Ενδιαφέρον το κείμενο σήμερα , αλλά μπορούμε να διαβάσουμε και άλλα πολλά τέτοια παλιότερα ή μελλοντικά. Όπως πάντα λείπει η κινητήριος ενέργεια και η κατανόηση της βαθιάς και πολύπλοκης "μηχανική" της.
Κοινώς αμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί γίνεται κάτι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κατανοήσουμε το πώς γίνεται.
...in the Ammunition Warehouse xaxxaxxaxxxxa !!!
K. Hippy πείτε στον κ.Τάκη να γράψει την γνώμη του για όσα συμβαίνουν τώρα και την γνώμη του για το βραχυπρόθεσμο μέλλον της αγοράς γιατί στα δύσκολα τον χρειαζόμαστε.
Σας ευχαριστώ πολύ
Ο Lorac είπε...
http://www.kathimerini.gr/335015/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/pws-3ekinhse-kai-pws-8a-lh3ei-h-xrhmatopistwtikh-krish
http://www.mirandaxafa.com/contents_gr.asp?category=12
Καλησπέρα
φίλε Lorac έχουμε (ακόμη) ένα κοινό. Μας αρέσει η Ιστορία. Καλή η κ. Ξαφά αλλά όψιμο, "μετατσουναμικό" θα λέγαμε το άρθρο της. Υπήρχαν και καλύτερες αρθρογράφοι στην Καθημερινή όπως η κ. Ζέζα Ζήκου που έβλεπε τον κίνδυνο να γιγαντώνεται και προειδοποιούσε έγκαιρα (σαν τον Ρουμπινί). Όποιος θέλει βρίσκει προηγούμενα άρθρα στο www.kathimerini.gr όπως πχ. ένα εύστοχο από 18/03/2007
http://www.kathimerini.gr/280753/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/h-die8nhs-agora
Σαν φοβιτσιάρης που είμαι προσωπικά επηρεάστηκα πολύ, με προβλημάτισε και τελικά με γλύτωσε το 2008 στο σεισμό της ΛΗΜΑΝ με μικρά γδαρσίματα που επουλώθηκαν γρήγορα στο τέλος της χρονιάς.
Για να ακούσεις όμως πρέπει να θέλεις κι οι πιο πολλοί δεν θέλουν. Είναι γεννημένοι Δρυίδες.
Με Ζέζα Ζήκου ανδρωθήκαμε επαγγελματικώς. Με Μονοκρούσο επίσης! Mic, η επιλογή του κομματιού με χαροποιεί.
Την καλησπέρα μου στους φίλους.
Έπεσαν στα χέρια μου τα Παραπολιτικά σήμερις....Εκεί είδα να αρθρογραφεί η Ζέζα Ζήκου, έχει και photo...είναι ξανθιά...
Kαλησπερα σε όλους ! Ανακάλυψα η Ζεζα Ζηκου ( αν και ενίοτε διαφωνώ μαζι της) 15 χρονιά πριν όταν μου τη σύστησε ο Χρυσανθος Λαζαριδης που τότε ήταν ένας χρηματιστηριακος αναλυτής ,αρθρογράφος και μυστικοσυμβουλος του Σάλλα.
Να την διαβάζεις αυτήν μου είπε ,πάντα θα παίρνεις κάτι ενδιαφέρον.
Και για σήμερα παρ ότι η Νενα Μαλλιαρα ( λατρεία του artaxia lol) δεν είναι απ τις αγαπημένες μου ,βρήκα ενδιαφέρον το κύριο άρθρο του capital που υπογράφει
http://www.capital.gr/oikonomia/3197148/epikeitai-exosi-metoxon-se-55-megales-epixeiriseis
Θα μας απασχολήσει και χρηματιστηριακα το θέμα
Ο austin είπε...
Καλημερα σε ολους
"Hippy αυτό που γράφεις είναι, αλλα επειδή είμαι πολύ αρνητικά διακειμενος με την όλη κατάσταση, αναρωτήθηκα μήπως προεξοφλεί και κάτι αλλο."
Φίλε Γιώργο κάποτε πρέπει ν΄αποφασίσεις την είσοδο και το ομόλογο του ΟΠΑΠ πιστεύω είναι μια καλούτσικη αρχή για 10-15% των διαθεσίμων. Αν ήμουν επενδυτικός σου σύμβουλος θα σου έλεγα μια και έχεις αυτή την αρνητική προδιάθεση να περιμένεις την διάθεση του κρατικού 5% του ΟΤΕ στην DT.
Μου έχει κάνει εντύπωση αυτή η καθυστέρηση καθώς σαν απόφαση είναι ειλημμένη και η διάθεση του 5% όχι μόνο θα βάλει 200 εκ. στο κρατικό ταμείο αλλά θα βελτιώσει επίσης προς τα έξω την εικόνα των σανελικών ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις (πολλοί τους κατηγορούν σαν κρατιστές, αδίκως φυσικά χα χα). Μου περνά λοιπόν απ΄το μυαλό πως μάλλον είναι οι γερμανοί που κωλυσιεργούν περιμένοντας να καθαρίσει το τοπίο ως προς την αξιολόγηση και τα χρήματα της δόσης. Εάν έχω δίκιο τότε η πώληση του ΟΤΕ θα είναι κάπως σαν ψήφος εμπιστοσύνης της DT προς την χώρα. Κι αν την εμπιστευθούν οι γερμανοί δεν βλέπω γιατί να μην την εμπιστευθούμε εμείς.
κ. JM εύστοχη "πικρή" παρατήρηση.
Τελικά όλοι τα ίδια διαβάζουμε. Καθόλου περίεργο. "Όμοιος ομοίω αεί πελάζει"
Hippy το τελευταίο καιρο έχω αρχίσει να ψάχνω λίγο τι και πως στα ομόλογα, γιατί ουδέποτε είχα ασχοληθεί και είμαι πραγματικά άσχετος.
Παρόλα αυτά όπως έχω πει εδώ και καιρό, δυστυχώς η ρευστότητα μου διοχετευεται αλλού, και δεν μπορώ να έχω θέσεις σημαντικές σε αγορές. Δύσκολες εποχές για επιχειρείν βλεπεις...και με κάνουλα ρευστότητας ερμητικά κλειστής δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε εμάς τους μικρους "εντός των τειχών" με τα cc.
Ωραία τα άρθρα σας και σήμερα όλων.
Να σημειώσω εδώ ότι είχα καθηγητη τον σταικουρα στα τραπεζικά μαθήματα όταν σπούδαζα. (Ασχετο, ο μόνος καλός και αξιόλογος καθηγητής στο πανεπιστήμιο, ο μόνος που είχε μαζί του οικονομική εφημερίδα και ο μόνος από τους καθηγητές που είχα, ο οποίος είχε τελειώσει μηχανικός και έκανε μεταπτυχιακες σπουδές στα οικονομικά, εξού και ήταν μακράν καλύτερος από τους υπόλοιπους).
Τότε λοιπόν, ρώταγε έναν προς έναν τους φοιτητές αν κατάλαβε τι σημαίνει και τι είναι η τιτλοιποιηση γιατί όλος ο πλανήτης κάποια στιγμή θα "μιλαγε για τις επιπτώσεις αυτού του φαινομένου".
Πολύ μπροστά! Το μόνο που άξιζε από τις σπουδές μου στο οικονομικό πανεπιστημιο
*ο μόνος που αξιζε
ΓΡΑΦΕΙ Η ΖΕΖΑ ....Μόλις πριν από δέκα ημέρες ο ισχυρότερος και ικανότερος πρόεδρος που πέρασε από το τιμόνι της FED στη νεότερη οικονομική ιστορία της Αμερικής ΣΤΙΣ 18/3/2017 . ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΌΤΙ ΕΝΑ 80% ΤΗΝ ΧΛΕΥΑΖΕ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟ 19% ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕ.
Ο ισχυρότερος και ικανότερος..... πώς γίνεται κύριοι και κυρίες μου, σε καιρούς κρίσης ΠΑΝΤΑ να ηγείται ο αντίστοιχος της εποχής και του κύκλου του?? Άρα ξέρουμε να προβλέπουμε πότε θα είναι κρίση , όταν αναλαμβάνει κάποιος πραγματικά εξαιρετικός??? Δηλαδή το ίδιο το "σύστημα" αναγνωρίζοντας τί θα έρθει κάνει στην άκρη τα παιδεία του - που ως ευνοημένα δεν είναι ψημένα στα δύσκολα- και βάζει μπροστά κάποιον που "ξέρει να κάνει την δουλειά".
Hippy η αξία της πρόβλεψης γίνεται μεγαλύτερη όταν διατυπώνεται σε χρόνο και χώρο που ο προβλέπτης γνωρίζει ότι είναι ΠΡΙΝ από το γεγονός.
Δηλαδή άλλη αξία θα έχει να βγω εγώ 1-2 μέρες μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης του πακέτου ΟΤΕ και να γράφω τα ίδια σε σχέση με τα λεγόμενα Hippy που γίνονται τώρα!!
Δημοσίευση σχολίου