ΣΆΒΒΑΤΟ..
με μουσική


ΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ,ΦΙΛΕΛΕΔΕΣ ΚΑΙ ΛΕΛΕΔΕΣ...


Οσοι συμμορίτες λυμαίνονται τον δημόσιο βίο, ανεξαρτήτως ιδεολογικών προσχημάτων που προβάλλουν για να εξευγενισθούν, μοιράζονται κοινά ψυχικά χαρακτηριστικά. Ουδείς Ελλην πολίτης έχει εμπιστοσύνη στην πολιτεία και τους μηχανισμούς της. Λιγότερο απ’ όλους όσοι διαχειρίζονται τις τύχες της και φροντίζουν για την λειτουργία τους. Ο συμμορίτης κάνει ένα βήμα παραπάνω. Μεταμορφώνει τη δυσπιστία σε μίσος. Ποιος από εμάς δεν πιστεύει ότι η δημοκρατία πάσχει από βαριές αναπηρίες και ότι η Ευρώπη μοιάζει επικίνδυνα με πολυτραυματία; Ο συμμορίτης μεταφράζει την ανησυχία σε εχθρότητα και την αμφιβολία σε μίσος. Ποιος έχει εμπιστοσύνη στο εκπαιδευτικό μας σύστημα; Ο συμμορίτης αναλαμβάνει να το γκρεμίσει. Αν μάλιστα είναι και λίγο πιο σαλεμένος από τον μέσον όρο, κυνηγάει και κρεοπώλες. Η ιστορική πρόοδος, δε, υποθέτω ότι θα μας προσφέρει κάποια στιγμή και το θέαμα βουδιστών που θα κυνηγούν οπωροπώλες. Και τα μαρούλια έχουν ψυχή. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο. Το μίσος πάντα αναζητάει μια αγέλη, έστω μικρή, για να στεγασθεί.

Προχθές η αστυνομία συνέλαβε μέλη της συμμορίας που φέρει τον χολιγουντιανό τίτλο Combat 18, τα μέλη της πάσχουν από εθνικιστικές ιδεοληψίες και στην κατοχή τους βρέθηκε έως και ποσότητα νιτρικής αμμωνίας, λίπασμα το οποίο μπορεί να μετατραπεί σε ισχυρό εκρηκτικό. Οι συμμορίτες ήθελαν, λέει, να απελευθερώσουν τους δύο Ελληνες αξιωματικούς. Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους συμμορίτες και τους άλλους που βρίσκουν στέγη στον «Ρουβίκωνα», μη γνωρίζοντας προφανώς ποίον το ιστορικόν βάρος του ονόματος, αφού ο Καίσαρ τον διέβη για να καταλύσει τη δημοκρατία; Ή μήπως το γνωρίζουν; Δεν μπορεί να είναι τόσο τενεκέδες – λέω τώρα. Και οι μεν και οι δε τη δημοκρατία εχθρεύονται. Οσοι εχθρεύονται τη δημοκρατία μπορεί να θεωρούνται αντίπαλοι από όσους θέλουν να την υπερασπισθούν. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τους υπηρέτες της. Μήνες τώρα κρεμόμαστε από τον μύστακα του Τόσκα, για να δούμε κάνα «Ρουβίκωνα» στη ΓΑΔΑ και μας ταΐζουν τρόφιμους του εθνικιστικού ψυχιατρείου. Νιτρική αμμωνία είπατε; Ακρως εκρηκτικό λίπασμα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, τη δεκαετία του ’50 είχε εκραγεί πλοίο με φορτίο νιτρικής αμμωνίας στον Πειραιά με αρκετούς νεκρούς. Πού όμως κρύβεται το οπλοστάσιο των Εξαρχείων;

Οι κουτοπόνηροι χαρακτήρες του θεάτρου σκιών που τυραννούν τη χώρα ξέρουν ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν στα γκρεμίσματα είναι να παραδώσουν τη χώρα στους συμμορίτες, στους δικούς τους και τους «άλλους».


Η δημοκρατία είναι για τους «φιλελέδες», όπως αποκαλούν οι συμμορίτες του «Ρουβίκωνα» τους φιλελεύθερους, ή τους «λελέδες», όπως τους αποκαλούν οι συμμορίτες του εθνικισμού.

 ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ    www.kathimerini.gr