ΣΆΒΒΑΤΟ..
με μουσική
ΖΟΡΑΝ ΖΑΕΦ : ΘΕΑΤΡΑ...
Είχε φανεί από την αρχή. Ο ωρολογιακός μηχανισμός ωρίμασης του κύρους των Πρεσπών, που ήταν εγκιβωτισμένος στη συμφωνία, εξαρτούσε την ελληνική πολιτική ζωή από την ΠΓΔΜ.
Ο ρυθμός ήταν «τα Σκόπια αποφασίζουν και η Αθήνα συμπαρίσταται», μέχρι να έρθει η ώρα κι εκείνη να ψηφίσει. Τα Σκόπια αποφασίζουν, και, αντανακλαστικά, αφρίζει ο Καμμένος και ξαναμοιράζεται η προεκλογική τράπουλα.
Ο προχθεσινός ίλιγγος για τη δήλωση του Ζάεφ περί μακεδονικής γλώσσας εντάσσεται σε αυτή την ακολουθία προβλέψιμων πολιτικών και διπλωματικών εκπυρσοκροτήσεων.
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός κάνει στο Κοινοβούλιό του την απαραίτητη καμπάνια και η ελληνική πλευρά είναι καταδικασμένη να παρακολουθεί. Οσα, όμως, έμελλε να προκαλέσει στην εσωτερική ζωή η συμφωνία, έχουν σχεδόν όλα συντελεστεί.
Τα οφέλη για τον Τσίπρα –στο ευρωπαϊκό του προφίλ και στην ανταμοιβή του με τη μη περικοπή των συντάξεων– έχουν ήδη εξαργυρωθεί. Θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο και για το πολιτικό κόστος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κουβαλήσει σε τόση απόσταση το Μακεδονικό, ώστε δεν θα είχε εκλογικό νόημα να το αφήσει για τον επόμενο. Οσοι (κατα)ψηφίζουν με κριτήριο τη Μακεδονία, δεν θα τον επέλεγαν, ακόμη κι αν έστριβε την τελευταία στιγμή.
Αν κάτι έδειξε όμως ο αντίκτυπος των δηλώσεων του Ζάεφ είναι ότι ο λογαριασμός του κόστους δεν έχει κλείσει. Η συνειδητοποίηση ότι στο γράμμα των Πρεσπών μπορεί κανείς να ανακαλύψει ένα κοίτασμα νέων διεκδικήσεων ανεβάζει το βάρος, όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τους αδέσποτους και ημιδεσποζόμενους βουλευτές που σκόπευαν να υπερψηφίσουν τη συμφωνία.
Για ορισμένους από τους ενδιάμεσους θα μπορούσε αυτή η επιδείνωση του κλίματος να λειτουργήσει και ως ευκαιρία να αναθεωρήσουν τη στάση τους – και να βρεθούν έτσι πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, πάντως, μπορεί να ανεβοκατεβάζει τον θερμοστάτη, όσο θα πλησιάζει η ώρα της κύρωσης και στην Αθήνα. Η παρέλκυση αποβαίνει έτσι εις βάρος του κυβερνητικού συνεταιρισμού: Αντί, διά της χρονοτριβής, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κερδίζουν χρόνο, καταλήγουν να συσσωρεύουν περισσότερο κόστος.
Με τον χρόνο των εκλογών ατύπως καθορισμένο, η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να έχει λόγο να εκβιάσει την έξοδο της κυβέρνησης. Αντιθέτως. Θα είχε κάθε λόγο να στρώσει τη σκηνή για να ξεδιπλωθεί το θέατρο των εταίρων. Για να έχει ο Καμμένος την ευκαιρία να κοκκινίζει καταπίνοντας την αλυσίδα των ληγμένων προφάσεών του. Και για να έχει, αντιστοίχως, η Ν.Δ. την ευχέρεια να ζυμώσει το εθνικά ευαίσθητο ακροατήριό της.
Αυτός ο προεκλογικός θόρυβος, όσο κι αν φουσκώσει, δεν μπορεί να συγκαλύψει τη μόνιμη αλλαγή: Το όντως θέμα –η αλλαγή του ονόματος και η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ– αντιμετωπίζεται πια από όλους ως τετελεσμένο.
www.kathimerini.gr Mιχάλης Τσιντσίνης
με μουσική
ΖΟΡΑΝ ΖΑΕΦ : ΘΕΑΤΡΑ...
Είχε φανεί από την αρχή. Ο ωρολογιακός μηχανισμός ωρίμασης του κύρους των Πρεσπών, που ήταν εγκιβωτισμένος στη συμφωνία, εξαρτούσε την ελληνική πολιτική ζωή από την ΠΓΔΜ.
Ο ρυθμός ήταν «τα Σκόπια αποφασίζουν και η Αθήνα συμπαρίσταται», μέχρι να έρθει η ώρα κι εκείνη να ψηφίσει. Τα Σκόπια αποφασίζουν, και, αντανακλαστικά, αφρίζει ο Καμμένος και ξαναμοιράζεται η προεκλογική τράπουλα.
Ο προχθεσινός ίλιγγος για τη δήλωση του Ζάεφ περί μακεδονικής γλώσσας εντάσσεται σε αυτή την ακολουθία προβλέψιμων πολιτικών και διπλωματικών εκπυρσοκροτήσεων.
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός κάνει στο Κοινοβούλιό του την απαραίτητη καμπάνια και η ελληνική πλευρά είναι καταδικασμένη να παρακολουθεί. Οσα, όμως, έμελλε να προκαλέσει στην εσωτερική ζωή η συμφωνία, έχουν σχεδόν όλα συντελεστεί.
Τα οφέλη για τον Τσίπρα –στο ευρωπαϊκό του προφίλ και στην ανταμοιβή του με τη μη περικοπή των συντάξεων– έχουν ήδη εξαργυρωθεί. Θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο και για το πολιτικό κόστος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κουβαλήσει σε τόση απόσταση το Μακεδονικό, ώστε δεν θα είχε εκλογικό νόημα να το αφήσει για τον επόμενο. Οσοι (κατα)ψηφίζουν με κριτήριο τη Μακεδονία, δεν θα τον επέλεγαν, ακόμη κι αν έστριβε την τελευταία στιγμή.
Αν κάτι έδειξε όμως ο αντίκτυπος των δηλώσεων του Ζάεφ είναι ότι ο λογαριασμός του κόστους δεν έχει κλείσει. Η συνειδητοποίηση ότι στο γράμμα των Πρεσπών μπορεί κανείς να ανακαλύψει ένα κοίτασμα νέων διεκδικήσεων ανεβάζει το βάρος, όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τους αδέσποτους και ημιδεσποζόμενους βουλευτές που σκόπευαν να υπερψηφίσουν τη συμφωνία.
Για ορισμένους από τους ενδιάμεσους θα μπορούσε αυτή η επιδείνωση του κλίματος να λειτουργήσει και ως ευκαιρία να αναθεωρήσουν τη στάση τους – και να βρεθούν έτσι πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, πάντως, μπορεί να ανεβοκατεβάζει τον θερμοστάτη, όσο θα πλησιάζει η ώρα της κύρωσης και στην Αθήνα. Η παρέλκυση αποβαίνει έτσι εις βάρος του κυβερνητικού συνεταιρισμού: Αντί, διά της χρονοτριβής, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κερδίζουν χρόνο, καταλήγουν να συσσωρεύουν περισσότερο κόστος.
Με τον χρόνο των εκλογών ατύπως καθορισμένο, η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να έχει λόγο να εκβιάσει την έξοδο της κυβέρνησης. Αντιθέτως. Θα είχε κάθε λόγο να στρώσει τη σκηνή για να ξεδιπλωθεί το θέατρο των εταίρων. Για να έχει ο Καμμένος την ευκαιρία να κοκκινίζει καταπίνοντας την αλυσίδα των ληγμένων προφάσεών του. Και για να έχει, αντιστοίχως, η Ν.Δ. την ευχέρεια να ζυμώσει το εθνικά ευαίσθητο ακροατήριό της.
Αυτός ο προεκλογικός θόρυβος, όσο κι αν φουσκώσει, δεν μπορεί να συγκαλύψει τη μόνιμη αλλαγή: Το όντως θέμα –η αλλαγή του ονόματος και η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ– αντιμετωπίζεται πια από όλους ως τετελεσμένο.
www.kathimerini.gr Mιχάλης Τσιντσίνης
16 σχόλια:
Μα αν μας κατακρίνεις για ανελευθερια και εσύ είσαι και νιώθεις ελεύθερος, ιδού πεδίο ελεύθερο να μην ξαναγράψεις και να μην ξαναδιαβασεις...
Ξέρεις ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά του φιλελεύθερου καπιταλισμού από τον "περιοριστικά" κουμουνισμο; ο καπιταλισμός σου δίνει την ελευθερία και το δικαίωμα να ζήσεις την "αριστερή πλευρά της ζωής". Ο κουμουνισμος δεν σου δίνει κανένα δικαίωμα να ακουληθησεις κάτι άλλο περα από την δική του ιδεολογία.
Οταν λοιπόν βλέπουμε μπροστά μας πλέον, αυτή την κομμουνιστικη λογική τα τελευταία 4 χρόνια, και να έχει εκδηλωθεί πολλακις (πολακης) η ουσία του παραπάνω, είναι λογικό να κράζουμε και να μην υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτούς. Για μένα αναλογικά με την εποχή κτλ κτλ, η σύγκριση του συριζα είναι ευθεία πλέον με απολύτως αυταρχικα καθεστωτα όπως η χούντα, απλά είμαστε σε ένωση και δεν μπορούν να υλοποιήσουν στο 100% αυτό που πραγματικά έχουν στο μυαλό τους
Austin ο φίλος είναι παλιός γνωστός μην ασχολείσαι... Όχι τίποτα άλλο, θα διαγράφει το αφεντικό και θα μένεις ξεκρεμαστος!
Καλημέρες
Μιχάλιο δεν πειραζει..αλλωστε το δεύτερο μέρος του σχολίου είναι όλη η σημασία (κατ εμέ) της οποίας πολιτικής ανάλυσης.
Οταν ξεκινάμε από την βάση αυτή την συζήτηση, τότε αυτή μπορεί αν είναι πιο παραγωγική.
Το "αντίπαλο δεοσ" πρέπει να υπάρχει παντού. Πως θα χαιρόμασταν το φως αν δεν υπήρχε το σκοτάδι. Και πως θα "κοιμόμασταν" στο σκοτάδι αν δεν υπήρχε το φως.
Ετσι λοιπον, η αριστερή ιδεολογία ειδικά η ανθρωπιστική έκφανσή της είναι αναγκαία να υπάρχει. Για να κρατάει τα μπόσικα. Απλά την αριστερή ιδεολογία ελάχιστοι θέλουν να την κάνουν τρόπο ζωής.
Απλά θέλουν να την δίνουν ως σανο στον λαό, για να κάνουν κάποιοι άλλοι χειρότερα αίσχη.
Αυτό έχει δείξει η ιστορία, όχι η δική μου άποψη.
Καλημέρα και καλό ΣΚ σε όλες και όλους!
Σήμερα είναι η Γαλλια στο επίκεντρο και τα εν εξελίξει γεγονότα μόνο ασχετα δεν είναι με το τρένο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που προς το παρον είναι σταματημένο στον ίδιο σταθμο εδώ και 14 χρονια, οσον αφορά το πολιτικό σκέλος.
Για να δουμε πού θα καταλήξει όλο αυτο.
Ωραία μουσική επιλογή Μιχάλη. Όσον αφορά την αναλυση του Τσιντσίνη, συμφωνω και επαυξάνω.
Ευφροσύνη δύσκολα τα πράγματα για τη Γαλλία και ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την Ευρώπη. Στην ουσία ο Μακρόν νομοθετεί λίγο πολύ όλα αυτά για τα οποία τον ψήφισε ο Γαλλικός λαός, αλλά άλλο η πράξη και άλλο η θεωρία. Με απλά λόγια πολλοί Γάλλοι πιστεύουν ότι για τη κρίση στην χώρα τους (τώρα σε σύγκριση με τη δική μας αυτοί μια χαρά περνούν) φταίει το υπερβολικό κράτος πρόνοιας και τα πολλά και διάφορα κοινωνικά επιδόματα τα οποία προφανώς δεν οδηγούν σε ανάπτυξη. Ο Μακρόν κατήργησε ένα αντίστοιχο επίδομα αλληλεγγύης του Τσίπρα και αύξησε το φόρο στο πετρέλαιο διότι τα δημοσιονομικά της χώρας δεν πήγαιναν καλά. Στο προεκλογικό του πρόγραμμα μάλιστα υποσχέθηκε απόλυση δημοσίων υπαλλήλων. Οι Γάλλοι σε γενικές γραμμές είναι μορφωμένος λαός και η πλειοψηφία κατανοεί την αναγκη μεταρρυθμίσεων έστω και δύσκολων. Όταν όμως η μεταρρύθμιση αγγίζει τη τσέπη σου τα πράγματα δυσκολεύουν... Και ζητάς να φύγει ο Μακρόν. Και ας πούμε ότι φεύγει...και μετά τι? όλοι ξέρουμε....Λεπέν βέβαια, ότι χειρότερο για την Ευρώπη!
Προφανώς οι Ευρωπαίοι δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για πολιτική ολοκλήρωση γιατί ο κάθε λαός νομίζει ότι ξέρει καλύτερα
κ. Νίκο δυστυχώς, είχα τις υποχρεώσεις μαζεμένες και δεν μπόρεσα να σας στείλω της ηλεκτρονικές ευχές μου τις προάλλες. Έστω και καθυστερημένα λοιπόν εύχομαι πάντα τα καλύτερα με υγεία. Ελπίζω ως δώρο να έχετε και τον γιο Χριστούγεννα Ελλάδα, γιατί οι σειρήνες μερικές φορές είναι πολύ γλυκές για τους "Οδυσσέες" που ταξιδεύουν μακριά.
Η Effrosyni Pavlakoudi είπε...
που προς το παρον είναι σταματημένο στον ίδιο σταθμο εδώ και 14 χρονια, οσον αφορά το πολιτικό σκέλος.
Ευφροσύνη που να δεις και σε άλλα σκέλη τι γίνεται!! Δυστυχώς και συνήθως σε τέτοια αδιέξοδα στις αρχαίες Τραγωδίες, έχουμε ένα κομβικό γεγονός και μετά ακολουθεί η πράξη που βγαίνει ο ¨από μηχανής θεός" να συμμαζέψει το μπάχαλο.
@mixalis mixalios
θα συμφωνησω με την ανάλυσή σας. Ο Μακρον καταφερε να περασει στον ενα χρονο τρια βασικα πραγματα που στην Ελλαδα στη Μεταπολίτευση δεν τα έχουμε αγγίξει καν λογω τρομερου πολιτικου κόστους. Λες και το οικονομικο και το κοινωνικο κόστος του ειναι ταχα μικρο. Και εξηγουμαι: πέρασε σε ενα μολις χρόνο ριζικές αλλαγές με νομοσχέδιο σε 1)στην ανωτατη εκπαίδευση, 2) στον γαλλικο ας πουμε ΟΣΕ, 3) στα εργασιακά εν μέρει. Του απομένουν το συνταξιοδοτικο και ιδιως ενας τυπου Καλλικρατης που δεν υπαρχει κατι αντίστοιχο στη Γαλλια για την τοπικη αυτοδιοίκηση που επικρατεί το μπαχαλο, ω μπαχαλο! Το μεν συνταξιοδοτικο θα ειναι η μαχη των μαχων. Το δε της τοπικης αυτοδιοικησης, που εχει σχεση και με τη διείσδυση/επιρροή των κιτρινων γιλεκων στη περιφερεια, θα ειναι το πιο δυσκολο ομως καθώς οι Μακρονικοι μπορεί να έχουν κερδίσει κοινοβουλευτικά και την εκλογή προέδρου ομως δεν εχουν κατεβει ακομα σε αυτοδιοικητικές εκλογές ως υποψήφιοι. Τι σημαινει αυτο; Οτι η κεντρικη διοίκηση του κρατους εχει αλλάξει, αλλά η τοπική αυτοδιοικηση ειναι όλη σχεδον στα χέρια των αντιπαλων του Μακρον. Να επισημανω δε οτι τα "Κιτρινα Γιλέκα" ειναι διασπασμένα ήδη απο το προηγουμενο ΣΚ, ότι ο νομος για την ανοδο τη τιμη των καυσιμων εχει αποσυρθει, θα βρει απο αλλου αυτα τα 2 δισεκατομμυρια ευρώ στα οποία υπολογιζε και ορθως τον απεσυρε ο Μακρον. Πρεπει να ξερεις πότε να δίνεις τις μαχες σου και κυριως να τις ιεραρχεις. Το προβλημα δεν ειναι η τρομερη πτωση στη δημοτικότητα του Μακρον, εχει ακομα 3 χρονια μπροστα του, πυκνος πολιτικος χρόνος και δεν περιμενε κανεις οτι με τρια δυσκολα μετωπα που συγκρουστηκε -τα ανεφερα παραπανω- θα εχαιρε υψηλων ποσοστων. Ας κανει τη δουλεια για την οποια εκλεχτηκε, ας βγαλει τα καστανα απο τη φωτια γρηγορα και τα τελευταια δυο χρόνια μπορει να ξαναχτισει το προφιλ του. Το ζητημα ειναι οτι οι περιφημοι Αγανακτισμένοι της Γαλλιας, γιατι ναι εχουν κοινα με τους δικους μας τα κιτρινα γιλεκα τόσο σε πολιτικα χαρακτηριστικα, οσο και στη μορφη και τους λογους κινητοποιησεων,επιθυμουν επι της ουσιας τη δημιουργία Λαϊκής Συνέλευσης που θα αντικαταστήσει την Εθνοσυνέλευση και τη Γερουσία. Αμεσοδημοκρατία vs κοινοβουλευτισμου βασικα. Ναι déjà vu, αν καποιος γνωρίζει σε βαθος τα πολιτικά αιτηματα πολλών πρωταγωνιστων της περίφημης Γαλλικης Επανάστασης. Το ζήτημα ειναι ότι έχουν περάσει 229 χρόνια διαολε και υποτίθεται οτι τέτοιοι πόθοι όχι απλά δεν ειναι ευσεβείς, αλλά ακραίοι και επικίνδυνοι, που δεν συναδουν σε τιποτε με το τριπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη», τον βασικο δηλαδη αξιακο πυρηνα της Γαλλικης Δημοκρατίας, αλλά και ολόκληρης της Ε.Ε. μην γελιομαστε. Οπότε παρακολουθώντας τους ακραίους του φαιοκοκκινου μετωπου στη Γαλλια, ένα πραγμα μου ήρθε στο μυαλο σήμερα, που εκφράζει καλυτερα απο κάθε κατεβατό, το πως αισθάνομαι και εκλαμβάνω τα γεγονότα που ξεπερνουν, πιστευω, το ζητημα επαρκειας του Μακρον. Μια φραση που ειχα διαβασει στον αποηχο των αλλεπαλληλων τρομοκρατικών χτυπηματων σε Γαλλια και Βελγιο πριν 3 χρονια, δεν θυμαμαι απο ποιον/α δυστυχως, και συμπυκνωνει με ακριβεια την αγωνια μου: "Βαστα Ευρωπη μου, βαστα. Μονον αυτο πια".
@mixalis mixalios
ενδεικτικά στα γαλλικά τα 40 αιτηματα των Κιτρινων Γιλεκων-> https://www.scribd.com/document/394450377/Les-revendications-des-gilets-jaunes#from_embed?campaign=SkimbitLtd&ad_group=38395X1020983Xdbede08f03b02edaaa87d34657f5d9ad&keyword=660149026&source=hp_affiliate&medium=affiliate
και επίσης ενδεικτικά καποια απο αυτά τα οποια παραπεμπουν στους δικους μας Αγανακτισμένους:
- Κανένας άστεγος!
- Να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους ανεργους.
- Σύνταξη στα 60 (55 για τα βαρέα).
- Τέλος στην πολιτική λιτότητας! Μη εξόφληση των τόκων του παράνομου (σ.σ. επονείδιστο δεν το λένε) χρέους. Μόνο το κεφάλαιο να πληρωθεί, αλλά όχι από τα λεφτά των φτωχών. Από την φοροδιαφυγή των πλουσίων.
- Πόρους για την Δικαιοσύνη, την αστυνομία, την χωροφυλακή (σ.σ. και να πληρώνονται υπερωρίες) και τις ένοπλες δυνάμεις
- Καμμία αύξηση στους φόρους βενζίνης και πετρελαίου.
- Φόρος στα καύσιμα για τη ναυτιλία και τα αεροπλάνα.
- Κρατικοποίηση των επιχειρήσεων ηλεκτρισμού και φωταερίου.
- Να μειωθούν τα ενοίκια.
- Μεγάλοι φόροι στις αλυσίδες σουπερμάρκετ και μικροί στους μικροεμπόρους.
- Καμμία σύνταξη κάτω από 1.200 ευρώ.
- Μισθοί, συντάξεις και επιδόματα με τιμαριθμική αναπροσαρμογή.
- Να αντιμετωπισθούν οι αιτίες για τις μεταναστευτικές ροές.
- Καλή μεταχείριση σε όσους ζητούν άσυλο.
- Απέλαση όσων απορρίπτεται η αίτηση ασύλου.
- Καθιέρωση των δημοψηφισμάτων με τροποποίηση του Συντάγματος.
@mixalis mixalios
επίσης για το θεμα της ανωτατης εκπαίδευσης, αντιγραφω πληρως απο τον Τριαντάφυλλο Δημητριο Κατσαρελη:
Στο πλευρό των "κίτρινων γιλέκων" και μαθητές Λυκείων από χθες.
Κύριο αίτημα η κατάργηση του νέου αλγόριθμου κατανομής στα Πανεπιστήμια. Προσοχή! κατανομής - όχι εισαγωγής.
Με απλά λόγια: Όποια/ος περάσει το BAC μπορεί να είσαχθεί στο Πανεπιστήμιο (προσοχή όχι στις "Μεγαλες Σχολές - Grandes Ecoles, εκεί έχει εξετάσεις με κλειστό αριθμό). Κάνει λοιπόν ηλεκτρονικά αίτηση με προτεραιότητες και περιμένει να του απαντήσει κάποιο ΑΕΙ, αν όχι ξανακάνει κ.λ.π.
Τι γινόταν με τον παλαιό "σοσιαλιστικό" αλγόριθμο, τον οποίο όμως ούτε ο Σαρκοζί δεν τόλμησε να πειράξει;
Θεωρητικά το κάθε Πανεπιστήμιο έπρεπε να δεχτεί όλες τις αιτήσεις! Δύο χιλιάδες στην Σορβόννη για Αρχαιολογία; Ούλοι μέσα! (έγινε στον 1ο χρόνο εφαρμογής, γέμιζε το Αμφιθετρο και οι "παρακολουθούντες" γέμιζαν τον όροφο, διαδρόμους, κλιμακοστάσιο και προαύλιο. Ελληνικό ΙΚΑ ένα πράμα).
Στην πράξη, υπήρχε σιωπηρή από το Υπουργείο ανοχή να βάζει το ΑΕΙ ένα όριο και να μην δέχεται π.χ. πάνω από τους διπλάσιους που μπορούσε να δεχθεί σε κάποιο Τμήμα.
Τι γινόταν μετά; ΚΛΗΡΩΣΗ... Δηλαδή με π.χ. 10 έμπαινες στο Καποδιστριακό και με 18 σ' έστελνε το λότο στο Δυτικής Αγουλινίτσας!.. Αποτέλεσμα: Ποσοστό αποτυχίας και εγκατάλειψης των σπουδών: Κρατηθείτε... 55% στα δύο πρώτα έτη.
Τι προβλέπει ο νέος "μακρονικός', που εφαρμόστηκε από πέρυσι; Δύο φίλτρα: 1) Δυνατότητα στα ΑΕΙ να βάζουν προαπαιτούμενα μαθήματα π.χ. Για το Χημικό πρέπει στο BAC "Θετικής κατεύθυνσης" να έχεις εξεταστεί και Χημεία (και όχι εναλλακτικώς Βιολογία).
2) Οι θέσεις κλείνουν πρώτα με τη σειρά βαθμολογίας των αιτούντων και το 18 πάει στο Αριστοτέλειο, ενώ το 10 στα Άνω Τζούτζουλα. Πάει όντως εκεί, δεν μένει απ' όξω, εάν τα δηλώσει, έστω στον επόμενο γύρο προτιμήσεων.
Τι είπατε; Κάτσε καλά Γεράσιμε! Λάθος: Μανώλη παραιτήσου!.."
Για να καταλάβουμε ποιοι ειναι εναντίον ποιων και τι ακριβως παίζεται στη Γαλλία.
@Lorac
ευχομαι να διαψευστειτε για το καλο ολων μας περι του "από μηχανής θεου" που συμμαζεύει το μπάχαλο. Από 'κει και πέρα, οντως υπάρχει στασιμοτητα οχι μονο στο πολιτικο σκέλος της ΕΕ, αλλα ακόμα και στο τραπεζικο που δεν εχει ολοκληρωθει ακομα. Αν δε μιλησουμε αμιγως για το οικονομικο, εχουμε ακομα πολλα χιλιομετρα να διανυσουμε. Το ζητημα ειναι οτι η ΕΕ ειναι σε ενα κομβικο σημειο. Θα πρεπει να τρεξει προς τα μπρος. Δυστυχως ομως οι δημοκρατικες διαδικασιες κινουνται με πιο αργους ρυθμους. Παζλ για δυσκολους λυτες. Οχι ομως ακατορθωτο. Ιδωμεν. Και για να μην παρεξηγηθω, συμμερίζομαι απολυτα τις ανησυχιες σας.
Ανεξαρτητα συμφωνιας ή διαφωνίας η θελουμε ενδελεχή ανάλυση ή δεν θελουμε ☺ Ευχαριστουμε Ευφροσύνη
Αχ αφεντικό! Από τη μια έχεις τον μπουρδολογο "καθηγητή" να λέει τις ...ριές του και από την άλλη την εξαιρετική Ευφροσύνη να μας βοηθάει να κατανοήσουμε τι γίνεται γύρω μας! Σε ευχαριστούμε πολύ Ευφροσύνη και να μας επισκέπτεσαι συχνότερα! Περιττό να πω ότι συμφωνώ με ότι έχεις πει σήμερα!
Ευχαριστω Μιχαλη. Επίσης να προσθεσω και εναν άλλο παραγοντα προς προβληματισμο. Ειναι χειροτερα απο Ελλάδα το πολιτικο σκηνικο στη Γαλλια. Εδω ειχαμε το ΚΚΕ εναντιον των Αγανακτισμένων, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που δεν επιχαιρανε. Εκει εχουμε την αριστερα (Μελανσον και κομμουνιστικο κομμα Γαλλιας) με την ακρα δεξια (Λεπεν) υπερ τους, τη Δεξια (Βοκιε) να ζητα δημοψηφισμα και τον Ολαντ να τους κατανοει. Το στοιχημα λοιπον του Μακρον ειναι ακομα πιο δυσκολο.
καθηγητή τι τρόπος είναι αυτός? τσ τσ τσ
@mixalis mixalios
Τωρα ειδα το τελευταιο μηνυμα σας ειναι η αληθεια. Ευχαριστω πολύ! Και ναι εχετε δικιο, θα σας επισκεπτομαι πιο συχνα! :)
Δημοσίευση σχολίου