ΣΆΒΒΑΤΟ..
με μουσική


AΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: ΣΑΛΑΜΙΑ...


Αν πιστέψει κανείς τις δημοσκοπήσεις, έχει αρχίσει πια να αποκρυσταλλώνεται ένα προεκλογικό σκηνικό αδρότατο και καθόλου σπάνιο. Δυο είναι, χονδρικά, οι δυνάμεις που αναμετρούνται. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το αντισύριζα ρεύμα. Οσοι είναι με την κυβέρνηση και όσοι θέλουν να φύγει η κυβέρνηση.

Είναι αυτό ακριβώς που ήθελε η αξιωματική αντιπολίτευση – και γι’ αυτό ο Μητσοτάκης προσπάθησε χθες να δώσει εκείνος εκλογική έκφραση στο ρεύμα, λέγοντας περίπου ότι «όποιος δεν θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ψηφίσει εμένα».

Είναι αυτό ακριβώς το σκηνικό απομόνωσής του που ήθελε να αποφύγει ο Τσίπρας. Γι’ αυτό και προσπαθεί εδώ και μήνες να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι συνομιλεί με άλλους χώρους. Οτι υπάρχει μια Κεντροδεξιά πρόθυμη να συνεργαστεί μαζί του και μια Κεντροαριστερά που του ανήκει.

Δεν χρειάζεται κανείς να θυμίσει τι απέδωσαν οι προσπάθειες να σπάσει ο κλοιός της προϊούσας απομόνωσης. Στη Δεξιά ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε πρόθυμους μόνο αυτούς που ήδη είχε – τους πρώην του Καμμένου και τους κομμένους από τη Νέα Δημοκρατία. Στην Κεντροαριστερά βρήκε αυτούς που δεν είχαν τίποτε – το εξωκοινοβουλευτικό περιθώριο.

Στην Αυτοδιοίκηση βρήκε μόνο δικούς του, κομματικούς υποψηφίους, που, τουλάχιστον στους μεγάλους δήμους, κινδυνεύουν να μείνουν εκτός δεύτερου γύρου.

Η ελπίδα ότι ο κλοιός θα χαλαρώσει επειδή η αναμέτρηση είναι ευρωπαϊκή και αυτοδιοικητική –ή επειδή οι ψηφοφόροι μπορεί να συγχυστούν από τη σαλαμοποίηση των εκλογικών διλημμάτων– δεν επιβεβαιώνεται ούτε από τις μετρήσεις ούτε από το κλίμα.

Οι υπουργοί περιοδεύουν σε συνθήκες φρουρούμενης καμαρούλας. Ο πρωθυπουργός ψάχνει επιχειρηματίες για να γεμίσει το αεροπλάνο προς τα Σκόπια.

Ο Τσίπρας φαίνεται ότι είχε επιλέξει να δώσει χρόνο στον εαυτό του. Τώρα τα σημάδια πυκνώνουν ότι ο χρόνος μέχρι τον Οκτώβριο δεν είναι δωρεάν. Η πίεση αυτή δεν φαίνεται στο ύφος της κυβέρνησης. Φαίνεται όμως στη δυσκολία της να κατασταλάξει σε ένα προεκλογικό στίγμα.

Ποιο είναι το δίλημμα που προσπαθεί να επιβάλει για τις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ; Το ευρωπαϊκό «όχι» στην ακροδεξιά ή το «όχι» στην παλινόρθωση του εγχώριου συστήματος; Ποιος είναι ο Τσίπρας; Ο αντιεθνικιστικής των Πρεσπών ή ο ατρόμητος κολυμβητής του Αγαθονησίου; Ο αντισυστημικός αριστερός ή ο ομόκοιτος της ολιγαρχίας που καταγγέλλει;


Μην έχοντας αποφασίσει τον χρόνο των εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αποφασίσει ούτε ποια μάχη δίνει. Δεν κάνει ούτε εκστρατεία χαλαρής κάλπης, ούτε εκστρατεία πόλωσης μέχρις εσχάτων. Αντί να σαλαμοποιήσει τα διλήμματα των αντιπάλων, σαλαμοποίησε τον εαυτό του.

Μιχάλης Τσιντσίνης  www.kathimerini.gr