Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΠΟΟΥΛ ΤΟΜΣΕΝ: ΜΝΗΜΗ...
Μιχάλης Τσιντσίνης ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗΣ
Πόουλ Τόμσεν: Μνήμη
ΠΟΛΙΤΙΚΗ 16.04.2020 : 21:05
gkat_20_1604_page_1_image_0001
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΜΑΣΚΕΣ
Ηταν η τελευταία του συνέντευξη Τύπου. Ισως αυτή η κορωνόπληκτη τηλε-σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήταν και η τελευταία επίσημη εμφάνιση του Πόουλ Τόμσεν, που συνταξιοδοτείται τον Ιούλιο. Η συνταξιοδότηση του Δανού δεν θα σηματοδοτήσει και την αποστράτευση του εφιάλτη που η μορφή του αφυπνίζει στο ελληνικό υποσυνείδητο.
Μακάρι να ήταν μόνο η αφύπνιση της μνήμης. Επαγγελματίας κομιστής του δυσοίωνου, ο Τόμσεν διακήρυξε το αυτονόητο: ότι και στην πανδημική κρίση, όπου δεν νοείται καν η παράμετρος της εθνικής ευθύνης, η ελληνική οικονομία είναι ιδιαζόντως ευάλωτη. Ο ιός σκοτώνει πρώτο το προϊόν πολυτελείας από το οποίο εξαρτάται εθνικός πλούτος. Πρώτο τον τουρισμό.
Η αυτονόητη αλήθεια παίρνει στα χείλη του Τόμσεν αποτρόπαιες ιστορικές αναλογίες: Παρά τις παλινωδίες της, η Ελλάδα πέτυχε πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή. Πέτυχε, διαψεύδοντας όσους την είχαν καταδικάσει ως failed state, να δανείζεται στις αρχές του χρόνου με μηδενικά επιτόκια. Αυτά τα νωπά επιτεύγματα σαρώνονται τώρα από ένα παγκόσμιο φυσικό φαινόμενο. Κακούργα τύχη.
Πολλοί εξηγούν την επιτυχία της ελληνικής άμυνας στην πανδημία από τα αντισώματα ορθολογισμού και υπομονής με τα οποία προίκισε την κοινωνία η προηγούμενη κρίση. Η εξήγηση ακούγεται σαν ρομαντικός ψυχολογισμός. Ακούγεται έτσι, γιατί η εικαζόμενη σκληραγώγηση του εθνικού εαυτού έχει δοκιμαστεί μόνο κατά το ήμισυ.
Η εικόνα και μόνο του Τόμσεν έμοιαζε να θέτει αυτό το ερώτημα: Εχει η Ελλάδα αποκομίσει από τη χρεοκοπία της κάτι που να την εξοπλίζει να αντιμετωπίσει τώρα πιο δραστικά την κακουχία; Ή ισχύει το αντίθετο; Οτι η νέα κρίση την βρίσκει με τις αντοχές της εξαντλημένες;
Οι κυβερνήσεις με τις οποίες διαπραγματεύθηκε ο Τόμσεν έπεφταν πάντα στην παγίδα της παρέλκυσης: δεν έπαιρναν εγκαίρως τα οδυνηρά μέτρα, φοβούμενες το πολιτικό κόστος. Κατέληγαν έτσι πάντα και τα μέτρα να παίρνουν και το πολιτικό κόστος να επωμίζονται πολλαπλάσιο – αφού, προτού γίνουν μνημονιακές, είχαν οι ίδιες πλειοδοτήσει σε αντιμνημονιακή δραματοποίηση.
Είναι νωρίς για να πει κανείς αν το πολιτικό σύστημα έχει πάρει το δίδαγμα από την προηγούμενη αυτοπαγίδευσή του. Μπορεί όμως να πει ότι στην πρώτη φάση της υγειονομικής απειλής ακολουθήθηκε το αντίστροφο μοντέλο: Η κυβέρνηση δεν φοβήθηκε το πολιτικό κόστος, παίρνοντας αποφάσεις που τη στιγμή της λήψης τους έμοιαζαν σοκαριστικές. Ποιος θα φανταζόταν στο τέλος Μαρτίου ότι οι απαγορεύσεις θα τύγχαναν σχεδόν καθολικής αποδοχής – σε βαθμό που να γράφονται για τον Χαρδαλιά ακόμη και πασχαλινοί κλαρινοπαιάνες;
Οι αποφάσεις που έπονται θα έχουν κόστος. Αλλά η δεκαετία του χρεοκοπικού τέλματος μας το έχει μάθει: Ο φόβος του κόστους, το πολλαπλασιάζει.
Μιχάλης Τσιντσίνης www.kathimerini.gr
ΠΟΟΥΛ ΤΟΜΣΕΝ: ΜΝΗΜΗ...
Μιχάλης Τσιντσίνης ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗΣ
Πόουλ Τόμσεν: Μνήμη
ΠΟΛΙΤΙΚΗ 16.04.2020 : 21:05
gkat_20_1604_page_1_image_0001
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΜΑΣΚΕΣ
Ηταν η τελευταία του συνέντευξη Τύπου. Ισως αυτή η κορωνόπληκτη τηλε-σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήταν και η τελευταία επίσημη εμφάνιση του Πόουλ Τόμσεν, που συνταξιοδοτείται τον Ιούλιο. Η συνταξιοδότηση του Δανού δεν θα σηματοδοτήσει και την αποστράτευση του εφιάλτη που η μορφή του αφυπνίζει στο ελληνικό υποσυνείδητο.
Μακάρι να ήταν μόνο η αφύπνιση της μνήμης. Επαγγελματίας κομιστής του δυσοίωνου, ο Τόμσεν διακήρυξε το αυτονόητο: ότι και στην πανδημική κρίση, όπου δεν νοείται καν η παράμετρος της εθνικής ευθύνης, η ελληνική οικονομία είναι ιδιαζόντως ευάλωτη. Ο ιός σκοτώνει πρώτο το προϊόν πολυτελείας από το οποίο εξαρτάται εθνικός πλούτος. Πρώτο τον τουρισμό.
Η αυτονόητη αλήθεια παίρνει στα χείλη του Τόμσεν αποτρόπαιες ιστορικές αναλογίες: Παρά τις παλινωδίες της, η Ελλάδα πέτυχε πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή. Πέτυχε, διαψεύδοντας όσους την είχαν καταδικάσει ως failed state, να δανείζεται στις αρχές του χρόνου με μηδενικά επιτόκια. Αυτά τα νωπά επιτεύγματα σαρώνονται τώρα από ένα παγκόσμιο φυσικό φαινόμενο. Κακούργα τύχη.
Πολλοί εξηγούν την επιτυχία της ελληνικής άμυνας στην πανδημία από τα αντισώματα ορθολογισμού και υπομονής με τα οποία προίκισε την κοινωνία η προηγούμενη κρίση. Η εξήγηση ακούγεται σαν ρομαντικός ψυχολογισμός. Ακούγεται έτσι, γιατί η εικαζόμενη σκληραγώγηση του εθνικού εαυτού έχει δοκιμαστεί μόνο κατά το ήμισυ.
Η εικόνα και μόνο του Τόμσεν έμοιαζε να θέτει αυτό το ερώτημα: Εχει η Ελλάδα αποκομίσει από τη χρεοκοπία της κάτι που να την εξοπλίζει να αντιμετωπίσει τώρα πιο δραστικά την κακουχία; Ή ισχύει το αντίθετο; Οτι η νέα κρίση την βρίσκει με τις αντοχές της εξαντλημένες;
Οι κυβερνήσεις με τις οποίες διαπραγματεύθηκε ο Τόμσεν έπεφταν πάντα στην παγίδα της παρέλκυσης: δεν έπαιρναν εγκαίρως τα οδυνηρά μέτρα, φοβούμενες το πολιτικό κόστος. Κατέληγαν έτσι πάντα και τα μέτρα να παίρνουν και το πολιτικό κόστος να επωμίζονται πολλαπλάσιο – αφού, προτού γίνουν μνημονιακές, είχαν οι ίδιες πλειοδοτήσει σε αντιμνημονιακή δραματοποίηση.
Είναι νωρίς για να πει κανείς αν το πολιτικό σύστημα έχει πάρει το δίδαγμα από την προηγούμενη αυτοπαγίδευσή του. Μπορεί όμως να πει ότι στην πρώτη φάση της υγειονομικής απειλής ακολουθήθηκε το αντίστροφο μοντέλο: Η κυβέρνηση δεν φοβήθηκε το πολιτικό κόστος, παίρνοντας αποφάσεις που τη στιγμή της λήψης τους έμοιαζαν σοκαριστικές. Ποιος θα φανταζόταν στο τέλος Μαρτίου ότι οι απαγορεύσεις θα τύγχαναν σχεδόν καθολικής αποδοχής – σε βαθμό που να γράφονται για τον Χαρδαλιά ακόμη και πασχαλινοί κλαρινοπαιάνες;
Οι αποφάσεις που έπονται θα έχουν κόστος. Αλλά η δεκαετία του χρεοκοπικού τέλματος μας το έχει μάθει: Ο φόβος του κόστους, το πολλαπλασιάζει.
Μιχάλης Τσιντσίνης www.kathimerini.gr
6 σχόλια:
https://www.marketwatch.com/story/dow-futures-soar-800-points-as-investors-pin-hope-on-gilead-coronavirus-treatment-and-us-reopening-2020-04-16?mod=home-page
"Η Bear market είναι μπροστά ή είδαν οι μετοχές τα χαμηλά?"
Εάν υπήρχε μόνο μια απάντηση δεν θα υπήρχε αγορά.
(η εξυπνάδα της ημέρας)
Την δική μου προσωπική άποψη την έχω διατυπώσει 3-4 φορές. Τα χαμηλά είναι ΠΙΣΩ. Σαφώς και τα ζόρια μπροστά είναι μεγάλα, αρκετά μεγαλύτερα απ΄τα 6 δις που ανέφερε ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης καθώς στις κρατικές επιδοτήσεις των εργαζομένων (800ευρα, 600ευρα, δώρα Πάσχα κλπ) θα πρέπει να προσθέσουμε τα αυξημένα επιδόματα ανεργίας, τους μειωμένους φόρους (το 2020), επιχορηγήσεις και (άτοκα) δάνεια σε σωρεία επιχειρήσεων προσεχώς (ακτοπλοΐα, αεροπορικές, οδικές κ.ο.κ). "Έμαθαν πως μοιράζουμε πλακώσανε κι οι βλάχοι" θα λέγαμε παραφράζοντας την γνωστή παροιμία (κτηνοτρόφοι, καλλιεργητές, οι πάντες όλοι)
Ευτυχώς για τους επενδυτές υπάρχει ένα μεγάλο όμως....το χρηματιστήριο προεξοφλεί...και θα εστιάζει στο 2021 (+Τραμπ).
Προσωπικά ως προς τον ΓΔ πιθανολογώ τις 800 μονάδες στο τέλος της χρονιάς. Και θα είμαι πολύ χαρούμενος εάν επαληθευτώ...επειδή όσο να πεις με κάτι λεφτουδάκια που όλοι λίγο ως πολύ είχαμε ρευστότητα στο χαρτοφυλάκιο και ψωνίσαμε χαμηλότερα θα την βγάλουμε στεγνοί σε μια πολύ δύσκολη χρονιά.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έγινε μουαγιεν δάσκαλε....
Μουαγε……δεν είναι άσχημο Μιχάλη, φτάνει να γίνεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε σοβαρές εταιρίες.
Φίλε Μ&Μ όπως το είπε ο Λευτέρης...μουαγέν μόνο υπό συνθήκες. Εξηγούμαι
Ενίοτε και οι γκουρού αστοχούν. Ο Τάκαρος είναι ο καλύτερος αναλυτής που έχω γνωρίσει στο χώρο αλλά δεν είναι και θεός. Αναφέρομαι στην προχθεσινή μας κουβέντα για την ΟΤΟΕΛ (στην οποία είχα μικρή θέση και τριπλασίασα με στόχο τα €5,50 κι ελπίζω να μου βγει). Έγιναν και κάποια trade στην ΛΑΜΔΑ με το σκεπτικό ότι ο δ/νων Οδυσσέας Αθανασίου δανείστηκε χοντρά κι αγόραζε στα €7 άρα έχει λόγο να παροτρύνει τον market maker. Με το ίδιο σκεπτικό (ότι δηλαδή πέρσι τον Οκτώβρη ο Τσέχος αγόρασε 23,3 εκατ. μετοχές στα 9,12 (σχεδόν 7%) ενίσχυσα κατά 50% την θέση στον ΟΠΑΠ (και χθες 1500 μετ. στο κλείσιμο).
Επίσης βρήκα την ευκαιρία κι έκτισα χαμηλά τη θέση που ήθελα στα λιμάνια (κυρίως ΟΛΠ) ρευστοποιώντας θέσεις στα ΟΕΔ. Ήμουν τυχερός καθώς λόγω της παρέμβασης Lagarde τα ΟΕΔ υποχώρησαν μόνο 3-5% σε αντίθεση με τις μετοχές. Ωστόσο μάντεψα και σωστά την κίνηση της ΕΚΤ, το είχα γράψει μάλιστα κι εδώ. Πιθανολογώ ότι παρά την στασιμότητα στις σημερινές αξιολογήσεις (μικρή αύξηση DBRS, τίποτα S&P) στο τέλος της χρονιάς το 10ετές θα πολιορκεί το 1,20%. Ωστόσο δεν γράφτηκα στο προχθεσινό 7ετές (πολύ μεγάλη επιτυχία-εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση) καθώς οι ευκαιρίες νομίζω είναι στις μετοχές (και του εξωτερικού).
Τώρα στα μικρά που αγαπάς αλλά εγώ δεν πολυπαίζω αν πω για άνοδο 50% στην ΦΡΙΓΟ κι άλλο τόσο στον ΚΟΡΔΕ, ΚΛΜ δεν θα διαφωνήσεις φαντάζομαι.
Μακάριοι οι κατέχοντες ΦΡΙΓΟ.........όταν έλθει εν........
Δημοσίευση σχολίου