Διασπάται η Alpha Bank ακολουθώντας το μοντέλο Eurobank – Με στόχο την εμπροσθοβαρή μείωση των NPEs- Η Morgan Stanley δίνει τη σύσταση overweight για την ελληνική αγορά ήτοι για αποδόσεις καλύτερες από αυτές της αγοράς -Συμφωνία Mytilineos – Gazprom για την προμήθεια φυσικού αερίου-Citigroup: Η Ελλάδα στους κερδισμένους από την πρόταση Κομισιόν

Σάββατο 7 Απριλίου 2012


 ΣΑΒΒΑΤΟ                                                                                 

                                 
                                                               ..και καφεδάκι 


ΗSBC: ΠΩΣ ΘΑ ΓΡΥΛΙΣΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΓΡΗΣ

…Και πώς η Γερμανία θα καταλήξει να πυροβολεί τον εαυτό της στο πόδι. «Ένας φουτουριστικός μύθος με ηθικό δίδαγμα για εκείνους που θέλουν την Αθήνα έξω από το ευρώ», από τον επικεφαλής οικονομολόγο της HSBC, Stephen King. 


«Στα τέλη του 2015, η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να κοιτάξει πίσω στα πρόσφατα επιτεύγματά της με κάποια ικανοποίηση. Ο έξω κόσμος, κάποτε τόσο απογοητευμένος με την Αθήνα, έβλεπε τώρα τη χώρα σαν την ‘ελληνικήτίγρη’. Το χρηματιστήριό της, που είχε πέσει κατά 90% από τα υψηλά του 2007 έως τους πρώτους μήνες του 2013, επέστρεφε δυναμικά. Το κόστος δανεισμού, κάποτε στη στρατόσφαιρα των αγορών, ήταν πολύ χαμηλότερο από εκείνο της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Και ενώ η ανάπτυξη δεν έφτανε σε διψήφιους αριθμούς, η Ελλάδα ανταγωνιζόταν την Κίνα και την Ινδία», κάπως έτσι ξεκινά την αφήγησή του ο King. 


«Έχοντας διακόψει τους δεσμούς της με την Ευρώπη, ως απάντηση σε αυτό που έμεινε γνωστό ως ‘η καταστροφή’, το μέλλον της Ελλάδας φάνταζε τώρα βέβαιο, αντανακλώντας τις σχέσεις της με τις πιο δυναμικές οικονομίες του κόσμου. Έστω και εάν οι πρώην Ευρωπαίοι εταίροι της γύρισαν την πλάτη, η Ελλάδα είχε βρει νέες πηγές οικονομικής στήριξης, μετη βοήθεια των Ρώσων με τις βαθιές τσέπες –οι οποίοι σχεδίαζαν να φτιάξουν ένα μεγάλο τερματικό σταθμό φυσικού αερίου στη Θεσσαλονίκη, στο τέλος ενός νέου αγωγού- και των Κινέζων». 


Όπως περιγράφει ο King, η Κίνα έδειξε τον ενθουσιασμό της για καθετί ελληνικό: Από το λιμάνι του Πειραιά έως το ελληνικό ελαιόλαδο. 


Η απόφαση της Ελλάδας να φύγει από το ευρώ και να υιοθετήσει τη νέα δραχμή πάρθηκε με βαριά καρδιά και έμοιαζε αρχικά με καταστροφή: Το νέο νόμισμα έχασε το 50% της αξίας του και η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 8% ακόμα, με την τραπεζική κρίση να κινείται από το κακό στο χειρότερο. 


Όμως, με την επιβολή περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων και στην ισοτιμία, η Ελλάδα μπόρεσε να αποκοπεί από τις μεταβολές των διεθνών αγορών και σε λίγους μήνες, η οικονομική κατάρρευση είχε διακοπεί. 


Υπήρξαν πληθωριστικοί κίνδυνοι, λόγω των ακριβών εισαγόμενων προϊόντων, όμως, χωρίς τους ξένους δανειστές στον ορίζοντα, η ελληνική κυβέρνηση έπεισε τους Έλληνες ότι η λιτότητα και ο περιορισμός των μισθών ήταν αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. «Μέσα σε μήνες, υπήρξαν σημάδια μιας εξαγωγικής ανάκαμψης. Η οικονομία έβρισκε σιγά μια νέα ισορροπία». 


Και αυτή ήταν μόνο η αρχή. Με την κατάρρευση του νομίσματός της και την τελική αναδιάρθρωση του χρέους της, η Ελλάδα είχε γίνει ένας ελκυστικός προορισμός επενδύσεων για όσους ήθελαν μία πύλη εισόδου στις πιο δυναμικές οικονομίες του πλανήτη.


Και καθώς οι ξένες επενδύσεις έρχονταν, οι αντιδράσεις των συνδικάτων κατέρρευσαν, αφού κανείς δεν μπορούσε να αγνοήσει την ξαφνική μείωση της ανεργίας. 


«Η Ευρώπη κοίταζε αυτή την αναγέννηση με ένα μείγμα ζήλειας και τρόμου. Οι πολιτικοί είχαν κατ΄ επανάληψη προειδοποιήσει την Ελλάδα για το κόστος της εξόδου από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, και όμως, φαίνεται ότι αυτήείχε βγει ισχυρότερη». 


Εν τω μεταξύ, η Γερμανία εξακολουθούσε να απαιτεί λιτότητα από την Ισπανία και την Ιταλία. Η διαφορά ανάμεσα στην ελληνική επιτυχία και την αποτυχία της Ισπανίας και της Ιταλίας ήταν τόσο εμφανής, ώστε και άλλοι Ευρωπαίοι άρχισαν να απαιτούν και τη δική τους διαφυγή από την Ευρωζώνη. 


Το να διώξει την Ελλάδα από το ευρώ είχε αποδειχθεί λάθος για την Γερμανία. Το μεγάλο ρίσκο της Merkel είχε αποτύχει: Στην προσπάθειά της να τιμωρήσει την Ελλάδα, είχε βρεθεί ενώπιον μιας δύσκολης επιλογής: Έπρεπε να δημιουργήσει μια δημοσιονομική ένωση ή να προκαλέσει τεράστια νομισματική αναταραχή. Το Βερολίνο στόχευε στην Ελλάδα, αλλά είχε πυροβολήσει τον εαυτό του στο πόδι. 


Ο King ξεκαθαρίζει ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν μια φανταστική ιστορία. «Όμως, η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να φύγει και ότι όλα θα πάνε καλά για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, είναι σίγουρα λανθασμένη. Η έξοδος μπορεί να είναι τελικά η απάντηση στις δυσκολίες της Ελλάδας, όμως, το τι θα γίνει με όλους τους άλλους μένει ένα αναπάντητο ερώτημα», καταλήγει ο έγκυρος οικονομολόγος. 

ΠΗΓΗ: www.isotimia.gr
Σημειωση Μichele: Πολύ έξυπνο άρθρο.

14 σχόλια:

ο dwk είπε...

Τι άρθρο κι αυτό Michele !
Το απολάμβανα ρουφώντας το τσιγάρο και πίνοντας την φραπεδιά μου!
Μπορώ να πω ότι βρέθηκα σε μια κατάσταση …νιρβάνας! Και εκεί που ήμουν ο κατακτητής της Ευρώπης και όλου του κόσμου, είπα να δω και το βιντεάκι σου.
Η πρώτη εικόνα με επανέφερε στην πραγματικότητα.
Η μέρκελ αυτοπροσώπως …

ο dwk είπε...

Καλημέρα σας.
Σας το συνιστώ:
Διαβάστε τον King, και αμέσως πατήστε το play!

michele είπε...

Καλημερα κι απο μενα..πολυ ευκινητη η Μερκελ dwk xexe

michele είπε...

http://www.euro2day.gr/specials/interviews/133/articles/691396/Article.aspx
Ενδιαφερουσες οι αποψεις Κουβελη για δημοσιο και οικονομια.Εχει ερθει προς τα..δεξια.Βεβαια αρνειται ..συγκυβερνηση με τους 2 μεγαλους.Και με ποιους θα την κανει??

ο dwk είπε...

“Για να κινδυνεύσει να πτωχεύσει μια τράπεζα με συντελεστή μόχλευσης 2 προς 1, χρειάζεται να έχει ζημίες ίσες με το μισό (το 50%) των δανείων που έχει παράσχει και των τοποθετήσεων που έχει επιλέξει. Όταν όμως ο συντελεστής μόχλευσης φτάσει στο 20 προς 1 (ένα μέγεθος που χαρακτήριζε τις ελληνικές τράπεζες προ της Κρίσης), τότε αρκούν για να πτωχεύσει ζημίες της τάξης του 5%. Κι όταν ο συντελεστής μόχλευσης φτάσει στο επίπεδο που ισχύει στην περίπτωση (για να φέρω ως παράδειγμα μια «κραταιά» τράπεζα που όλοι γνωρίζουμε) μιας Deutsche Bank (περί το 50 προς 1), αν μόλις το 1,25% των δανείων που έχει διαθέσει «ατυχήσουν» (π.χ. οικογένειες που λόγω ανεργίας δεν μπορούν να αποπληρώσουν το στεγαστικό τους ή επιχειρήσεις που κλείνουν) ξάφνου η καλή τράπεζα, με την βούλα του νόμου, φαλίρισε. Να γιατί, παρά τα αμύθητα κέρδη των τραπεζών προ του 2008, σήμερα είναι όλες του πτωχευμένες. Το μόνο που χρειάστηκε για να πάνε οι ελληνικές τράπεζες από τον Παράδεισο στην Κόλαση ήταν ζημίες της τάξης του 5% - κάτι απόλυτα φυσιολογικό σε μια υφεσιακή οικονομία.
Αυτά έχει το μαγικό ραβδί της μόχλευσης: όσο πιο ψηλά σε εκσφεντονίζει στην περίοδο της «Ακμής», τόσο πιο μεγάλη και τραυματική η πτώση στην περίοδο της «Ύφεσης» που ακολουθεί.”
Από το protagon.gr Γ. Βαρουφάκης
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=14130

michele είπε...

Απολυτα σωστο,συμβαινει και στα χαρτοφυλακια των επενδυτων με μοχλευση.Γενικα ο καπιταλιστικος κοσμος των αγορων πρεπει να "συμμαζεψει" κατα το δυνατο τη μοχλευση σε πιο χαμηλα επιπεδα.Το ιδιο και στα εμπορευματα οπου πολλα απο αυτα ειναι τροφιμα χρησιμα για ολοκληρους λαους πχ το ρυζι .
Οσο για τις ελληνικες τραπεζες δεν ηταν ασχημα θωρακισμενες ,ουτε μπορουσαν να φανταστουν οτι λογω στγκεκριμενων πολιτικων πρακτικων θα πεσει η Ελλαδα απο το +4% αναπτυξη σε 5,5 σε 4 χρονια.

michele είπε...

σε -5,5% *

ο dwk είπε...

Μήπως η θωράκιση αυτή προήλθε και από έλλειψη σεβασμού προς τους κατάθετες και δανειολήπτες; Μηδενικά επιτόκια στους μεν, στο …θεό (και με «ψιλά γράμματα») στους δε!
Τώρα βιώνουν την αποστροφή των πρώτων, και το αποτέλεσμα της καταλήστευσης των δεύτερων…

michele είπε...

Eνας λογος ειναι κι αυτος αλλα οχι τοσο.Ο δεικτης δανειων προς καταθεσεις των ελληνικων τραπεζων επαιζε κοντα στι 1/1 ισως eurobank και πειραιως επαιζαν στο 1,2/1.Η ετε καποια στιγμη ειχε περισσοτερες καταθεσεις απο χορηγησεις.Αυτη ηταν μια πολυ σχεση σε συγκριση με τις ευρωπαικες τραπεζες και εκτος αυτου οι δικες μας δεν τοποθετηθηκαν σε τοξικα προιοντα ηταν αρκετα συντηρητικες.Αλλα οταν εχουν ομολογα σε μια χωρα ,την ιδια την χωρα που δραστηριοποιουνται και καποιοι σε στελνουν στο ΔΝΤ χωρις λογο αντι να εφαρμοσουν αλλες πολιτικες,επομεο ειναι να καταρρευσουν

michele είπε...

ηταν μια πολυ καλη αναλογια*

ο dwk είπε...

Στα …καθ’ υμάς (με υ). η ψιλοαντίδραση στην συμβολή Α2 και Κ2 έχει κάποια σημασία; (πέραν των χθεσινών σχολίων) –με την ελπίδα να μας τιμήσουν με την παρουσία τους, όσοι μετά το μεσημεριανό φαγητό, και την Σαββατιάτικη ξάπλα, πίνουν τώρα τον φρεντοκαπουτσίνο τους!

ΛΑΣΚΑΡΗΣ είπε...

Καλησπέρα

ΟΙ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ


Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Valery Giscard D' Estaing,είναι απόγονος του βασιλέως Louis XV.
Ο Dominique Strauss Hahn, είναι μακρινός ξάδελφος της Segolene Royal.
Είναι επίσης ξάδελφος της Christine Lagarde.
Ο Nicola Sarkozy είναι μακρινός ξάδελφος του Francois Hollande.

www.lefigaro.fr/politique/2011/11/03/01002-20111103ARTFIG00655-un-livre-devoile-l-heritage-genealogique-des-politiques.php

PS είπε...

Πέρασα απο το ΧΑΑ σήμερα,μήπως βρω κανένα και μου δώσει καμμιά πρόβλεψη...
Όταν κοίταξα δεξιά της εισόδου όμως,τι λέτε να είδα;
ΩΧΧΧΧ ......
XAA

Αλεξανδρος είπε...

Παμε επανω ,νεα αναρτηση