ΣΑΒΒΑΤΟ
..και καφεδάκι
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ..
Τις λέξεις «ελληνικός λαός» μπορώ πλέον και τις διαβάζω στα χείλη των ομιλητών με την τηλεόραση στο mute. Μάλιστα έχω μάθει και τις εκφράσεις που επενδύουν την εκφορά τους. Ο Σαμαράς γέρνει ελαφρώς μπροστά και στέλνει τη ματιά να πέσει με δύναμη πάνω στην κάμερα. Ο Βενιζέλος τεντώνει τον θώρακα και ισιώνει την πλάτη. Ο Τσίπρας σηκώνει και το δάχτυλο στρέφοντας την κεφαλή, ενώ χρωματίζει τον λόγο του όπως ο ιεροκήρυκας που επικαλείται τον Κύριο. Ο Κουβέλης τις εκστομίζει με πραότητα που υποδηλώνει υποταγή στη βούληση του λαού. Ο Καμμένος τις ποτίζει με οργή και λίγο από επιτηδευμένη απώλεια ελέγχου. Η Αλέκα τις λέει συνέχεια, συνεπώς δεν υπάρχει διαφορά.
Η βούληση του λαού είναι όπως και η βούληση του Θεού: χρειάζεται μεγάλη συζήτηση για να αποδείξεις την ύπαρξη της, αλλά όσοι την επικαλούνται κερδίζουν κάτι σαν το μπόνους των 50 ανδρών. Και τις τελευταίες μέρες η βούληση του λαού πέφτει στο τραπέζι της συζήτησης ως αδιαπραγμάτευτο επιχείρημα. Ο λαός καταψήφισε την πολιτική του μνημονίου. Τελεία. Εκ πρώτης όψεως το επιχείρημα αυτό μπορεί να σταθεί δίπλα στην αλήθεια. Όμως δεν νομίζω ότι το ίδιο επιχείρημα στέκεται εύκολα και δίπλα στη λογική. Διότι το μνημόνιο καταψήφισε και ο ψηφοφόρος του Καμμένου, το μνημόνιο διαολόστειλε και ο Χρυσαυγίτης. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρη αντιμνημονιακή, όπως και η ψήφος προς το ΚΚΕ, άντε και στη ΔΗΜΑΡ που ανέλαβε να ψυχαναλύσει Πασόκους. Η ίδια η πραγματικότητα είναι αντιμνημονιακή. Το δείχνουν τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής, αποτυπώνεται στα μεγέθη της ύφεσης και στην τραγωδία της ανεργίας. Όλοι είναι πια αντιμνημονιακοί. Μπορεί και η Μέρκελ με τον Σόιμπλε να είναι αντιμνημονιακοί.
Δεν θα τα χαλάσουμε εδώ. Το πρόβλημα δεν είναι στην καταγγελία ή στην επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Είναι στην πολιτική που θα χαράξεις από εκεί και μετά. Και εκεί, πιστέψτε με, ο ελληνικός λαός δεν ομονοεί. Αλλιώς αντιλαμβάνεται αυτήν την πολιτική ο Στρατούλης με τις τράπεζες και αλλιώς ο Καμμένος με το real estate στα ξερονήσια. Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να σου δείξει άλλη πρόταση και το ΚΚΕ σου δείχνει έναν άλλον κόσμο. Το να λες ότι ο ελληνικός λαός καταδίκασε το μνημόνιο είναι μία εύκολη αλήθεια. Όταν, όμως, καλείσαι να περιγράψεις τι ακριβώς θέλει από εδώ και πέρα, τότε δεν μπορείς να πεις πολλά. Είτε επειδή δεν θέλεις, είτε επειδή δεν θέλεις να μάθεις.
Ακόμα και η «καταγγελία του μνημονίου» ως έννοια υποφέρει από βαριά καχεξία. Το μνημόνιο δεν είναι μια λέξη που θα τη σβήσεις. Είναι ένα ολόκληρο πλαίσιο δημοσιονομικών παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων. Αν διαβάσεις, για παράδειγμα, το πρόγραμμα που παρουσίασαν οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» θα εντοπίσεις δράσεις που περιγράφονται και στο μνημόνιο. Εκ των πραγμάτων, το αντιμνημονιακό μέτωπο έχει ως σημείο σύγκλισης την κατάργηση των μέτρων που επιφέρουν μισθολογικές περικοπές και επιβαρύνουν τις εργασιακές σχέσεις. Ως εκεί. Από εκεί και πέρα είτε λαϊκίζουν ασυστόλως, είτε δεν εννοούν το ίδιο πράγμα. Αν, για παράδειγμα, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις καθίσουν γύρω από το ίδιο τραπέζι δεν πρόκειται να τα βρουν. Βάλτε τον Τσίπρα να συζητήσει με τον Καμμένο (ή και τον Κουβέλη) περί ιδιωτικοποιήσεων και μονιμότητας στο Δημόσια. Δοκιμάστε μετά να κάνετε αυτήν την κουβέντα δημόσια και προσέξετε πως θα αλλάξουν οι συσχετισμοί.
Εκτός από την κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται και η λογική, έχει πέσει στα γόνατα. Ο δημόσιος διάλογος περιστρέφεται με λάθος τρόπο γύρω από το λάθος σημείο. Είναι σαν να βιδώνεις μία βίδα προς τα αριστερά. Η κουβέντα που κάνουμε αυτές τις μέρες βασίζεται σε αφορισμούς και όχι σε προτάσεις. Σε διαχωρισμούς και όχι σε σύνθεση. Έχετε ακούσει κανέναν να μπαίνει σε σοβαρή κουβέντα για τις τράπεζες και την κεφαλαιοποίηση τους; Όχι, δεν τους συμφέρει να το ακουμπήσουν και ας πρόκειται για ένα θέμα στον πυρήνα της κρίσης. Θα μου πείτε ότι έτσι κάνεις εκλογές σε σωματείο, όχι σε χώρα. Δεν διαφωνώ. Η χώρα θέλει σύνθημα. Οι ψηφοφόροι της Αλλαγής το '81 έδωσαν εξουσία στο ΠΑΣΟΚ που υποσχέθηκε ότι θα βγάλει τη χώρα από την Ευρώπη. Καιρός είναι τα παιδιά τους να ψηφίσουν με τον ίδιο τρόπο.
Πηγη: www.protagon.gr.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ..
Τις λέξεις «ελληνικός λαός» μπορώ πλέον και τις διαβάζω στα χείλη των ομιλητών με την τηλεόραση στο mute. Μάλιστα έχω μάθει και τις εκφράσεις που επενδύουν την εκφορά τους. Ο Σαμαράς γέρνει ελαφρώς μπροστά και στέλνει τη ματιά να πέσει με δύναμη πάνω στην κάμερα. Ο Βενιζέλος τεντώνει τον θώρακα και ισιώνει την πλάτη. Ο Τσίπρας σηκώνει και το δάχτυλο στρέφοντας την κεφαλή, ενώ χρωματίζει τον λόγο του όπως ο ιεροκήρυκας που επικαλείται τον Κύριο. Ο Κουβέλης τις εκστομίζει με πραότητα που υποδηλώνει υποταγή στη βούληση του λαού. Ο Καμμένος τις ποτίζει με οργή και λίγο από επιτηδευμένη απώλεια ελέγχου. Η Αλέκα τις λέει συνέχεια, συνεπώς δεν υπάρχει διαφορά.
Η βούληση του λαού είναι όπως και η βούληση του Θεού: χρειάζεται μεγάλη συζήτηση για να αποδείξεις την ύπαρξη της, αλλά όσοι την επικαλούνται κερδίζουν κάτι σαν το μπόνους των 50 ανδρών. Και τις τελευταίες μέρες η βούληση του λαού πέφτει στο τραπέζι της συζήτησης ως αδιαπραγμάτευτο επιχείρημα. Ο λαός καταψήφισε την πολιτική του μνημονίου. Τελεία. Εκ πρώτης όψεως το επιχείρημα αυτό μπορεί να σταθεί δίπλα στην αλήθεια. Όμως δεν νομίζω ότι το ίδιο επιχείρημα στέκεται εύκολα και δίπλα στη λογική. Διότι το μνημόνιο καταψήφισε και ο ψηφοφόρος του Καμμένου, το μνημόνιο διαολόστειλε και ο Χρυσαυγίτης. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρη αντιμνημονιακή, όπως και η ψήφος προς το ΚΚΕ, άντε και στη ΔΗΜΑΡ που ανέλαβε να ψυχαναλύσει Πασόκους. Η ίδια η πραγματικότητα είναι αντιμνημονιακή. Το δείχνουν τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής, αποτυπώνεται στα μεγέθη της ύφεσης και στην τραγωδία της ανεργίας. Όλοι είναι πια αντιμνημονιακοί. Μπορεί και η Μέρκελ με τον Σόιμπλε να είναι αντιμνημονιακοί.
Δεν θα τα χαλάσουμε εδώ. Το πρόβλημα δεν είναι στην καταγγελία ή στην επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Είναι στην πολιτική που θα χαράξεις από εκεί και μετά. Και εκεί, πιστέψτε με, ο ελληνικός λαός δεν ομονοεί. Αλλιώς αντιλαμβάνεται αυτήν την πολιτική ο Στρατούλης με τις τράπεζες και αλλιώς ο Καμμένος με το real estate στα ξερονήσια. Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να σου δείξει άλλη πρόταση και το ΚΚΕ σου δείχνει έναν άλλον κόσμο. Το να λες ότι ο ελληνικός λαός καταδίκασε το μνημόνιο είναι μία εύκολη αλήθεια. Όταν, όμως, καλείσαι να περιγράψεις τι ακριβώς θέλει από εδώ και πέρα, τότε δεν μπορείς να πεις πολλά. Είτε επειδή δεν θέλεις, είτε επειδή δεν θέλεις να μάθεις.
Ακόμα και η «καταγγελία του μνημονίου» ως έννοια υποφέρει από βαριά καχεξία. Το μνημόνιο δεν είναι μια λέξη που θα τη σβήσεις. Είναι ένα ολόκληρο πλαίσιο δημοσιονομικών παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων. Αν διαβάσεις, για παράδειγμα, το πρόγραμμα που παρουσίασαν οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» θα εντοπίσεις δράσεις που περιγράφονται και στο μνημόνιο. Εκ των πραγμάτων, το αντιμνημονιακό μέτωπο έχει ως σημείο σύγκλισης την κατάργηση των μέτρων που επιφέρουν μισθολογικές περικοπές και επιβαρύνουν τις εργασιακές σχέσεις. Ως εκεί. Από εκεί και πέρα είτε λαϊκίζουν ασυστόλως, είτε δεν εννοούν το ίδιο πράγμα. Αν, για παράδειγμα, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις καθίσουν γύρω από το ίδιο τραπέζι δεν πρόκειται να τα βρουν. Βάλτε τον Τσίπρα να συζητήσει με τον Καμμένο (ή και τον Κουβέλη) περί ιδιωτικοποιήσεων και μονιμότητας στο Δημόσια. Δοκιμάστε μετά να κάνετε αυτήν την κουβέντα δημόσια και προσέξετε πως θα αλλάξουν οι συσχετισμοί.
Εκτός από την κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται και η λογική, έχει πέσει στα γόνατα. Ο δημόσιος διάλογος περιστρέφεται με λάθος τρόπο γύρω από το λάθος σημείο. Είναι σαν να βιδώνεις μία βίδα προς τα αριστερά. Η κουβέντα που κάνουμε αυτές τις μέρες βασίζεται σε αφορισμούς και όχι σε προτάσεις. Σε διαχωρισμούς και όχι σε σύνθεση. Έχετε ακούσει κανέναν να μπαίνει σε σοβαρή κουβέντα για τις τράπεζες και την κεφαλαιοποίηση τους; Όχι, δεν τους συμφέρει να το ακουμπήσουν και ας πρόκειται για ένα θέμα στον πυρήνα της κρίσης. Θα μου πείτε ότι έτσι κάνεις εκλογές σε σωματείο, όχι σε χώρα. Δεν διαφωνώ. Η χώρα θέλει σύνθημα. Οι ψηφοφόροι της Αλλαγής το '81 έδωσαν εξουσία στο ΠΑΣΟΚ που υποσχέθηκε ότι θα βγάλει τη χώρα από την Ευρώπη. Καιρός είναι τα παιδιά τους να ψηφίσουν με τον ίδιο τρόπο.
Πηγη: www.protagon.gr.
78 σχόλια:
Στην αυγή του 2011 πληροφορίες που διέρρεαν απ' τις Βρυξέλλες έκαναν λόγο για αίτημα της Τρόικας για απόλυση 100 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων στο οποίο η τότε κυβέρνηση φημολογούνταν πως είχε συμφωνήσει μυστικά. Μερικούς μήνες αργότερα η “ανάγκη” για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων είχε αρχίσει να εκφράζεται ανοιχτά από πολλές πλευρές και η σιωπή της κυβέρνησης είχε εκληφθεί απ' τους περισσότερους ως σιωπηρή αποδοχή αυτής της προοπτικής.
Σταθερά και γοργά η επιχειρηματολογία για μικρότερο κράτος μεγάλωνε και εδραιωνόταν. “Κράτος σημαίνει διαφθορά και η διαφθορά πρέπει να καταπολεμηθεί. Μειώστε το κράτος και θα μειωθεί η διαφθορά. Λιγότερη διαφθορά θα σημαίνει αύξηση της ανταγωνιστικότητας και αυτό θα οδηγήσει σε πιο ευνοϊκό περιβάλλον για επενδύσεις και τελικά για ανάπτυξη.”
Ακολούθησε η έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος σύμφωνα με το οποίο η χώρα θα προχωρούσε όχι μόνο στην ιδιωτικοποίηση προβληματικών κρατικών εταιριών αλλά και στην πώληση δημόσιας περιουσίας προκειμένου να μειώσει το χρέος και τα έξοδα της. Το κλείσιμο προβληματικών ΔΕΚΟ, η πώληση ζημιογόνων οργανισμών, οι περικοπές μισθών και συντάξεων του δημοσίου, οι απολύσεις συμβασιούχων του δημοσίου κλπ, κινούνταν προς την κατεύθυνση της μείωσης του κράτους ώστε η χώρα να “απολαύσει” το συντομότερο δυνατό τα οφέλη αυτής της πολιτικής.
Δεδομένης της ταύτισης των απόψεων των κομμάτων εξουσίας και της Τρόικας ως προς το συγκεκριμένο θέμα, θα περίμενε κανείς – ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί τους - πως δύο χρόνια από την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου και δυο μήνες απ' την έγκριση του δεύτερου το κράτος θα είχε μειωθεί ή τουλάχιστον πως η συρρίκνωση του στο κοντινό μέλλον θα ήταν δεδομένη και προ των πυλών.
Στην πράξη, ωστόσο, το κράτος όχι μόνο δεν έχει μειωθεί χάρη στο πρώτο Μνημόνιο αλλά και κινδυνεύει να αυξηθεί κατά 100 χιλιάδες 'δημοσίους υπαλλήλους' εξαιτίας του δεύτερου.
Με βάση το δεύτερο Μνημόνιο και τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η Ελλάδα ανέλαβε να δανειστεί 50 δις ευρώ προκειμένου να ανακεφαλαιοποιήσει μία σειρά τραπεζών, διαδικασία η οποία, όπως υποστηρίχτηκε επισήμως από κυβερνητικά χείλη, θα οδηγήσει, μεταξύ άλλων, στην κρατικοποίηση τους.
Πρόσφατο δημοσίευμα των Financial Times υποστήριξε πως η Εθνική και οι υπόλοιπες μεγάλες ελληνικές τράπεζες γνωρίζουν ότι επίκειται η κρατικοποίηση τους η οποία είναι πιθανό να ανέλθει στο 100% και πάντως θα είναι μεγαλύτερη του 90%.
Όταν μία κρατική εταιρία ιδιωτικοποιείται, το κράτος παύει να εισπράττει τα όποια κέρδη αλλά και απαλλάσσεται από τις ζημίες και τα έξοδα. Αντίθετα, όταν μία εταιρία κρατικοποιείται το κράτος εισπράττει τα όποια κέρδη αλλά αναλαμβάνει και την ευθύνη για όλες τις ζημίες και για την πληρωμή των εξόδων.
Ίσως έχει διαφύγει της προσοχής των κυβερνώντων και της Τρόικας αλλά οι τράπεζες που αναμένεται να κρατικοποιηθούν απασχολούν προσωπικό το οποίο ανέρχεται, περίπου, στους 100 χιλιάδες εργαζόμενους (ενδεικτικά, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας απασχολεί 35.876 υπαλλήλους, η Eurobank 19.156, η Alpha Bank 14.337 και η Πειραιώς 12.806 – στοιχεία από Financial Times).
συν.->
Το πρώτο ερώτημα, λοιπόν, είναι τί θα συμβεί με τους εργαζομένους αυτούς όταν οι τράπεζες κρατικοποιηθούν, δηλαδή όταν περάσουν στο δημόσιο. Δε θα είναι το κράτος υπεύθυνο για την καταβολή των μισθών και των επιδομάτων τους;
Το δεύτερο ερώτημα είναι ποιος θα επωμιστεί τυχόν ζημίες των τραπεζών στα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία για τα «κόκκινα» δάνεια του τραπεζικού συστήματος, αυτά ανέρχονται στα 39 δις ευρώ περίπου, ποσό το οποίο με βάση πληροφορίες δεν είναι απίθανο να είναι αισθητά υψηλότερο στην πραγματικότητα.
Έτσι, η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε πρόσφατα καθυστερήσεις ύψους 13% επί του συνόλου των χορηγήσεών της στην Ελλάδα από 8,4% στο τέλος του 2010, αύξηση η οποία είναι θεαματική. Αντίστοιχα, στην Alpha Bank οι καθυστερήσεις αυξήθηκαν στο 13% από 8,7%, στη Eurobank σε 15,8% από 9,9% και στην Πειραιώς σε 13,2% από 6,9%, σε μία άνοδο που προκαλεί ρίγη.
Την ίδια στιγμή οι προβλέψεις για την ελληνική οικονομία είναι δραματικές ενώ έχουν ανακοινωθεί νέα μέτρα πολλών δις ευρώ, γεγονός που συνεπάγεται περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων, αύξηση της ανεργίας και προφανώς ακόμη μεγαλύτερη αδυναμία των καταναλωτών να αποπληρώσουν τα δάνεια τους άρα και μεγαλύτερες ζημίες για τις τράπεζες.
Είναι ενδιαφέρον πως στις προεκλογικές δεσμεύσεις τους όλα, σχεδόν, τα κόμματα κάνουν λόγο για την ανάγκη διαγραφής τμήματος των χρεών των νοικοκυριών απ' τις τράπεζες, κάτι το οποίο φαίνεται, πλέον, αναπόφευκτο. Από ποιες τράπεζες όμως, θα γίνει το κούρεμα των χρεών των νοικοκυριών; Τις προσεχώς κρατικές, αυτές για τις οποίες ο ελληνικός λαός έχει χρεωθεί ήδη 50 δις ευρώ προκειμένου να τις ανακεφαλαιοποιήσει, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι κρατικές εγγυήσεις ύψους 90 δις ευρώ ευρώ από τα τέλη του 2008 μέχρι στιγμής.
Ποιος θα αναλάβει, λοιπόν, να πληρώσει το λογαριασμό για αυτές τις διαγραφές ώστε να ανακουφιστούν οι πολίτες; Παραδόξως, οι ίδιοι, μέσω των φόρων και των χαρατσιών που θα καταβάλλουν για τα επόμενα είκοσι χρόνια προκειμένου να πληρωθούν οι τόκοι και τα δάνεια που έχουν ληφθεί για τη 'στήριξη' των τραπεζών.
Αν οι επίσημες επισφάλειες αποτιμώνται, ήδη, σήμερα στα 39 δις ευρώ τότε στα επόμενα χρόνια οι τράπεζες είναι πιθανό να βρεθούν με μία μαύρη τρύπα ακόμη μεγαλύτερη, η οποία μπορεί να ξεπεράσει τα 45 ή και τα 50 δις ευρώ. Εφόσον, όμως, θα είναι πλέον κρατικές, το βάρος αυτό θα πέσει στις πλάτες του δημοσίου, δηλαδή στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι δεν αποκλείεται να κληθούν να υποστούν νέα μέτρα αλλά και να δανειστούν περισσότερα χρήματα για να ολοκληρώσουν τη 'σωτηρία' των τραπεζών.
Η αύξηση των υποχρεώσεων του κράτους δεν τελειώνει εδώ όμως. Με βάση τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου ο ελληνικός λαός χρεώθηκε πέρα των 50 δις ευρώ επιπλέον με άλλα τριάντα για να αποζημιώσει τους μετόχους των τραπεζών που συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Θα δοθεί, λοιπόν, τμήμα αυτών των χρημάτων και στους μετόχους των ελληνικών τραπεζών οι οποίες και είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο PSI; Αν ναι, τότε το χρέος που έχουν επωμιστεί οι Έλληνες για τη “διάσωση” των ελληνικών τραπεζών αυξάνεται κατά μερικά δις ευρώ ακόμη και συνυπολογιζόμενων των εγγυήσεων ανέρχεται, περίπου, στα 150 δις ευρώ.
Αν η Τρόικα ενδιαφέρεται, πράγματι, για το καλό της Ελλάδας και αν θεωρεί πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της διάσωσης και εν τέλει κρατικοποίησης των ελληνικών τραπεζών, δε θα ήταν καλύτερο να είχε προτείνει τη δημιουργία μίας 'καλής' και μίας 'καλής' τράπεζας, όπου στην πρώτη θα μεταφερόταν όλα τα καλά περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών και στη δεύτερη τα προβληματικά;
συν->
Σε μία τέτοια περίπτωση, για παράδειγμα, η 'κακή' τράπεζα θα είχε υποστεί κούρεμα στα ομόλογα της χωρίς να χρεώσει ούτε ένα ευρώ με κόστη για επιπλέον δανεισμό τους Έλληνες πολίτες, θα είχε διαγράψει τις επισφάλειες της απαλλάσσοντας τους πολίτες από τα δυσβάσταχτα και έτσι και αλλιώς αδύνατο να πληρωθούν χρέη τους χωρίς έμμεσες και δυσβάσταχτες χρεώσεις και τέλος, αφού το κράτος θα εκμεταλλευόταν με τη μέγιστη προσοχή και διαφάνεια οτιδήποτε μπορούσε από τα τοξικά στοιχεία που θα διέθετε η 'κακή' τράπεζα, θα προχωρούσε στο κλείσιμο της.
Η 'καλή' τράπεζα, καθαρή από τοξικά και προβληματικά περιουσιακά στοιχεία θα έβλεπε την πιστοληπτική της βαθμολογία να αναβαθμίζεται από τους οίκους αξιολόγησης, θα ενέπνεε εμπιστοσύνη στους πολίτες και θα είχε εισροές αντί για εκροές κεφαλαίων, θα είχε ελπίδες να δανειστεί απ' τις αγορές με χαμηλότερα επιτόκια και έτσι να βοηθήσει με ρευστότητα την αγορά και θα μπορούσε, ίσως, να γίνει η τράπεζα που χρειάζεται η Ελλάδα για να μπορέσει να βγει απ' την κρίση.
Αντίθετα, η Τρόικα επέλεξε μία 'λύση' η οποία έχει κοστίσει και θα συνεχίσει να κοστίζει στον ελληνικό λαό πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ και που το πιθανότερο είναι πως θα αυξήσει το κράτος δραματικά και ταχύτατα αναγκάζοντας το να καταπιεί έναν υπερμεγέθη ελληνικό τραπεζικό τομέα ο οποίος κρατικοποιείται από μία οικονομία που καταρρέει από τα λάθη της πολιτικής ηγεσίας της και τις ατυχείς συμβουλές των τεχνοκρατών του ΔΝΤ και της Γερμανίας.
*Με στοιχεία από το βιβλίο “Το Ταγκό των Αγορών & Το Μεγάλο Κόλπο”, Εκδόσεις Λιβάνη, 2012.
Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Το σχεδιάγραμμα της αποτυχίας του Μνημονίου 2
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΘΑΚΗ
Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και το πρόγραμμα πλεονασματικού προϋπολογισμού είναι αδύνατον να εξυπηρετήσουν το δημόσιο χρέος. Τα νούμερα είναι φανταστικά. Το ίδιο και η επάνοδος της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης το 2013 και με ρυθμούς 3,5-4% τον χρόνο μέχρι το 2020. Το δημόσιο χρέος το 2020 θα πλησιάζει το 200% του ΑΕΠ, ενώ θα έχει προηγηθεί νέα αναχρηματοδότηση και αναδιάρθρωσή του.
Η τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα προετοιμάζει τους αποδέκτες του για την πιθανή αποτυχία του ελληνικού προγράμματος. Οι συμπερασματικές διατυπώσεις είναι αποκαλυπτικές. “Το ελληνικό πρόγραμμα υπόκειται σε υψηλούς κινδύνους”. “Με το χρέος να παραμένει υψηλό για πολύ καιρό, η Ελλάδα θα παραμένει ‘επιρρεπής σε ατυχήματα’”. “Οι διαδοχικές επισκοπήσεις της κατάστασης της οικονομίας στο μέλλον,[...] μπορεί να οδηγήσουν σε νέα επιπρόσθετη βοήθεια από τους Ευρωπαίους εταίρους, με όρους ακόμα πιο ευνοϊκούς από αυτούς που προβλέπονται τώρα και/ή με μία ακόμα αναδιάρθρωση του χρέους” (IMF, Country Report, no 12/57, March 2012).
Οι κίνδυνοι εκπορεύονται από μια πιθανή βαθύτερη και μεγαλύτερης διάρκειας ύφεση, από την αστάθεια του τραπεζικού κλάδου, από τις δυσκολίες εφαρμογής των νέων περικοπών σε μισθούς και δαπάνες, από την πολιτική αστάθεια και πληθώρα άλλων παραγόντων. Μάλιστα, το ΔΝΤ επισημαίνει ότι το ίδιο ήταν υπέρ μιας πιο “σταδιακής εφαρμογής του προγράμματος”, αλλά αυτό εμποδίστηκε από την επιμονή των Ευρωπαίων εταίρων. Το ΔΝΤ, κοινώς, επιδιώκει να προστατευτεί από την πιθανή αποτυχία του προγράμματος, στη φάση του Μνημονίου 2, καθώς η αποτυχία του Μνημονίου 1, αν και δεν διατυπώνεται ρητά, είναι διάχυτη σε όλα τα σημεία της έκθεσης.
Ας δούμε όμως τι λέει το ίδιο το πρόγραμμα. Επικεντρώνεται σε τρία σκέλη. Πρώτον, τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, που αφορά το δημόσιο χρέος. Δεύτερον, την ανταγωνιστικότητα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του ισοζυγίου πληρωμών. Τρίτον, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, δηλαδή τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ας ξεκινήσουμε από τη δεύτερη επιδίωξη. Εδώ η στρατηγική είναι αυτή της “εσωτερικής υποτίμησης”, της μείωσης δηλαδή των μισθών και των τιμών -αγαθών, ακινήτων και επιχειρήσεων-, μέχρις ότου η οικονομία αποκτήσει ξανά “διεθνή ανταγωνιστικότητα”. Πρόκειται για νέα εσωτερική υποτίμηση κατά 15-20%, πέρα από αυτήν που έχει επιτευχθεί ήδη (περίπου 15%). Μαζί με κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές για την τόνωση του ανταγωνισμού, το ΔΝΤ προσδοκά, θεωρητικά, ότι η πολυπόθητη πτώση των τιμών θα αρχίσει στα τέλη του 2012 και αυτό θα οδηγήσει την οικονομία σε ανάπτυξη από το 2013 και μετά.
Το πρόβλημα της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης είναι απλό. Οι τιμές δεν μειώνονται τόσο γρήγορα όσο οι μισθοί. Η μείωση των μισθών μετατρέπεται αυτόματα σε μείωση της ζήτησης. Οι επιχειρήσεις αντιδρούν με μείωση της απασχόλησης και νέες περικοπές στους μισθούς, όχι με μείωση των τιμών. Ο κύκλος συρρίκνωσης εκφεύγει των αρχικών προβλέψεων και το πρόγραμμα πέφτει έξω. Αυτό έγινε φανερό με την πλήρη αποτυχία του Μνημονίου 1, καθώς, αντί για επιστροφή στην ανάπτυξη το 2012, η οικονομία βρέθηκε με -14,8% του ΑΕΠ και η ανεργία στο 21%.
Στο θέμα τώρα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Ας θυμηθούμε ότι το χρέος, παρά το PSI, έμεινε σταθερό στα 330 δισ. (διεγράφησαν 100 δισ. και προστέθηκαν νέα δάνεια 100 δισ.). Τόσο θα είναι και το 2020, καθώς μέχρι τότε το δανειακό κεφάλαιο μένει άθικτο. Ενδιάμεσα, η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε τόκους 110 δισ. Κατά το ΔΝΤ, αυτά θα πληρώνονται από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού κάθε έτος (περίπου 7 δισ.) και από τις ιδιωτικοποιήσεις των 50 δισ.
Το πλεόνασμα των 7 δισ., για να προκύψει, πρέπει ο προϋπολογισμός να μειώσει τις δαπάνες από το 43% του ΑΕΠ (που ήταν ο μέσος όρος την περίοδο 1995-2009) σε μόλις 34%. Τα έσοδα να παραμείνουν στο 38,5% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα καλείται να περικόψει ακόμα 11 δισ. στις δαπάνες. Ταυτόχρονα, με κάποιο μαγικό τρόπο, τα έσοδα θεωρείται ότι μπορεί να μείνουν ανέπαφα, παρά την ύφεση, ενώ είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της κατάρρευσής τους.
Έτσι η ελληνική οικονομία καλείται να έχει τρεις παγκόσμιες πρωτοτυπίες. Θα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα έχει πλεόνασμα του προϋπολογισμού της τάξης του 5% του ΑΕΠ. Αυτή η προσαρμογή θα επιτευχθεί εν μέσω της μεγαλύτερης ύφεσης που έχει καταγραφεί μεταπολεμικά, σε οποιαδήποτε Δυτική οικονομία. Καθώς το “μεγάλο κράτος” είναι ο βασικότερος δείκτης ανάπτυξης μιας οικονομίας (Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία και ΗΠΑ είναι στο 45%, η Λατινική Αμερική στο 30%, η Αφρική στο 15%), το εγχείρημα μεταστροφής μιας οικονομίας από τα ευρωπαϊκά στα λατινοαμερικανικά επίπεδα αποτελεί πρωτόγνωρο εγχείρημα “ιστορικής γενετικής”.
Οι ιδιωτικοποιήσεις πάλι τοποθετούνται αυθαίρετα στο 20% του ΑΕΠ επικαλείται η Έκθεση την εμπειρία από αντίστοιχα προγράμματα σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ανατολικής Ευρώπης και της Αφρικής στη δεκαετία του 1990. Μόνο που ήδη οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Σημίτη είχαν προβεί σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις στη βιομηχανία (το σύνολο των προβληματικών), στον τραπεζικό τομέα και τις τηλεπικοινωνίες και φυσικά στις υποδομές, καθώς όλα τα νέα μεγάλα έργα (δρόμοι, αεροδρόμια, γέφυρες κ.λπ.) είναι ιδιωτικά. Για την ακρίβεια, η Ελλάδα έχει τη μικρότερη άμεση κρατική ιδιοκτησία στο σύνολο της Ευρώπης.
Το “πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων” σε μια “ιδιωτικοποιημένη οικονομία” είναι τραγελαφικό εγχείρημα. Έτσι, το ΔΝΤ εντοπίζει 11 δημόσιες επιχειρήσεις (εννοεί τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ κ.λπ.) οι οποίες αναμένεται να δώσουν 3,4 δισ. Ο ΟΠΑΠ και οι άδειες τυχερών παιγνίων αποτιμώνται σε 2,1 δισ. Οι συμμετοχές σε μεικτές επιχειρήσεις (Ελληνικά Πετρέλαια κ.λπ.) σε 2,3. Και 49 κτήρια του Δημοσίου σε 1 δισ. Όλα αυτά μαζί κάνουν 9 δισ. και επιβεβαιώνουν τη θεωρία μας ότι η Ελλάδα έχει τη μικρότερη κρατική ιδιοκτησία στην Ευρώπη.
Από τα 9 μέχρι τα 50 δισ. υπάρχει μια μικρή απόσταση. Οπότε αρχίζει η “μαύρη μαγεία”. Οι υποδομές θα δώσουν 6,4 δισ. (επαρχιακά αεροδρόμια, δρόμοι ή λιμάνια). Οι χρηματοπιστωτικοί τίτλοι του Δημοσίου θα δώσουν άλλα 16 δισ. Προφανώς εννοεί ομόλογα και μετοχές τρίτων. Μόνο που αυτοί απλώς ή δεν υπάρχουν ή έχουν απαξιωθεί ή έχουν “κουρευτεί”, διαφορετικά θα είχαν ήδη εκποιηθεί από την τρόικα. Και επειδή είμαστε ακόμα πολύ μακριά από τον στόχο, εμφανίζεται η δημόσια γη, τα 70.000 οικόπεδα, αξίας 16 δισ. Ας φανταστούμε το Δημόσιο να εκποιεί τα χιλιάδες μικρο-οικόπεδα που περιήλθαν στην κατοχή του από απαλλοτριώσεις, δωρεές, κληρονομικές διαμάχες, αμέλεια των ιδιοκτητών τους κ.ο.κ.
Εν κατακλείδι, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και το πρόγραμμα πλεονασματικού προϋπολογισμού, είναι αδύνατον να εξυπηρετήσουν το δημόσιο χρέος. Τα νούμερα είναι φανταστικά. Το ίδιο και η επάνοδος της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης το 2013 και με ρυθμούς 3,5-4% τον χρόνο μέχρι το 2020. Το δημόσιο χρέος το 2020 θα πλησιάζει το 200% του ΑΕΠ, ενώ θα έχει προηγηθεί νέα αναχρηματοδότηση και αναδιάρθρωσή του.
Ο τελευταίος στόχος του προγράμματος είναι η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η διάσωση δηλαδή του τραπεζικού συστήματος. Εδώ τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Οι καταθέσεις έχουν μειωθεί κατά 30% στη διετία του Μνημονίου (από τα αρχικά 200 δισ.), σχεδόν το 20% των δανείων είναι ανενεργό, μόλις στο 8% έχει συμφωνηθεί κάποια ρύθμιση και οι απώλειες από το PSI εκτιμώνται σε 23 δισ. Οι τράπεζες δεν έχουν φυσικά δυνατότητα δανεισμού και οι πιστώσεις προέρχονταν από την ΕΚΤ και πρόσφατα από την Τράπεζα της Ελλάδος. Οι τράπεζες συνολικά χρειάζονται 130 δισ. Είχαν πάρει αρχικά 26, έχουν δανειστεί ήδη άλλα 60 και κάνει λαμβάνειν άλλα 50 μέχρι τον Ιούνιο.
Αυτή η τεράστια ροή πόρων θέτει τρία κρίσιμα θέματα. Πρώτον, την κεφαλαιακή επάρκεια. Εδώ η ιδία συμμετοχή προφανώς δεν φθάνει και εάν ο δημόσιος δανεισμός γίνεται με αντάλλαγμα μετοχές, τότε οι τράπεζες ντε φάκτο κρατικοποιούνται. Δεύτερον, την αποφυγή νέων σημείων κρίσης που μπορεί να προκύψουν από επισφαλή δάνεια και διαρροή καταθέσεων. Η μελέτη της Μπλακ Ροκ ασχολείται με τα επισφαλή επιχειρηματικά και καταναλωτικά δάνεια και αν αυτά είναι της τάξης του 30-40%, τότε η αναδιάρθρωση του συνόλου των δανείων θα είναι επιβεβλημένη. Τρίτον, ο νέος ρυθμιστικός ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδος επιβάλλει την άρση του ελέγχου που ασκούν οι ιδιώτες μέτοχοι στη διοίκηση, συνεπώς επιβάλλεται (όπως προτείνει και το ΔΝΤ) να τεθεί ξανά υπό δημόσιο έλεγχο.
Τι μένει λοιπόν από το Μνημόνιο 2; Ας ανακεφαλαιώσουμε. Ένα δημόσιο χρέος που δεν γίνεται βιώσιμο σε καμία περίπτωση. Μια δημοσιονομική προσαρμογή που θα αποτύχει πλήρως λόγω της ραγδαίας ύφεσης και του εξωπραγματικού στόχου αναφορικά με τη μείωση των δημοσίων δαπανών. Ένα δαπανηρό και μη βιώσιμο σχέδιο διάσωσης των τραπεζών και των ιδιοκτητών τους. Τέλος, συνεχίζεται η αποτυχημένη πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης για την αντιμετώπιση της ανταγωνιστικότητας και του ισοζυγίου πληρωμών, που βουλιάζει και διαλύει την οικονομία. Πρόκειται για το χρονικό μιας προαναγγελθείσας μεγάλης αποτυχίας
Θαυμάσια η μουσική, όπως και η ταινία του Βούλγαρη στην οποία ήταν βασικό θέμα.
Επίσης αποκαλυπτικά τα άρθρα, αλλά το πολιτικό προσωπικό είναι ΑΝΙΚΑΝΟ ΠΛΗΡΩΣ, εκτός αν υπάρχει άλλη εξήγηση, την οποία αρνούμε να δεχθώ γιατί θα χάσω κάθε ελπίδα. Το κακό είναι ότι και ο λαός είναι ανίκανος σε αποφάσεις εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Σχεδόν πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται ελλιτιστής, κάτι που παλιά απεχθανόμουν. Αλλά βαρέθηκα να προσπαθώ να λέω τα αυτονόητα και κανείς να μην ακούει.
Το βίντεο που συγκλόνισε το διαδίκτυο
Μια μητέρα
http://www.youtube.com/watch?v=GDZ3sEIl22c
της οποίας ο γιός γεννήθηκε χωρίς μάτια εξαιτίας μιας σπάνιας μορφής λυκοστόματος, δημοσίευσε στο YouTube ένα συγκινητικό βίντεο, το οποίο περιγράφει τον αγώνα που έδωσε το ίδιο το παιδί και πως κατάφερε να νικήσει το πρόβλημα με το γέλιο του.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ .
ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΣΤΟΜΑΧΙΑ χαχαχα
http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/45091-
Kαλο μεσημερι,πολυ ενδιαφερουσα η παραθεση αρθρων απο Βραχο..το πολιτικο προσωπικο εν πολλοις ειναι κατωτερο των περιστασεων,παρ οτι υπαρχουν ατομα ΣΕ ΟΛΑ τα κομματα τα οποια ειναι πολυ καλου επιπεδου.Χανονται ομως μεσα στο γενικο πλαισιο.Υπαρχει μεσα στα κομματα μια μεγαλη διαφορα μεταξυ προσωπων και πολιτικων.Στα ιδια τα κομματα.ΤΚ αισθανομαι και εγω αυτο που λες συχνα.Αλλα δεν μπορουμε να μην συζηταμε,ακομα και ο ελιτισμος απομονωνει,δεν οδηγει πουθενα
Καλημέρα φίλες και φίλοι.Δεν έχω βγάλει λεφτά στο εξωτερικό και ούτε σκοπέυω να το κάνω.Δεν έχω άλλωστε τα πακέτα που θα με έκαναν να εκμεταλευθώ τις ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν,εάν φυσικά γίνουν τα πράγματα έτσι όπως τα λένε δηλαδή ότι θα βυθιστεί στο σκοτάδι ολόκληρη η χώρα.
Μπορεί να μου πει κάποιος ή κάποια με απόλυτη σοβαρότητα και εμπεριστατωμένα,ότι η επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφή για τον απλό πολίτη,σε σχέση με αυτό που θα γίνει με βεβαιότητα τα επόμενα χρόνια με την παραμονή μας στο ευρώ και με το υπάρχον πολιτικό και οικονομικό σύστημα?
Όποιος επιθυμεί να συνδράμει σε αυτή μου την απορία,είναι ευπρόσδεκτ(η)ος.
θα σου πω εγω τι πιστευω.Επιστροφη στη δραχμη,η οποια περαν της εσωτερικης υπποτιμησης που εχουμε ηδη δεχθει,σημαινει οτι θα εχουμε ενα νομισμα που θα επειδη θα ειναι ακομα περισσοτερο υποτιμημενο θα επιφερει εξαθλιωση του μεσου και κατω κοινωνικου στρωματος διοτι οτιδηποτε εχει αναγκη που ειναι εισαγομενο και δεν παραγουμε( πετρελαιο,φαρμακα) ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ να το αγορασει.
Συνιστα επισης ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ απο τις αγορες και τα κρατη ως δανειστες( ποιος θα δανεισει ενα κρατος που τα "βροντηξε").Τριτες χωρες Ρωσια,Κινα θα μπορουσαν να φερουν λεφτα ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΕΣ την απολυτη φτωχεια και με τα κερδη ουσιαστικα δικα τους.
Εαν ημασταν πετρελαιαγωγος χωρα θα μπορουσαμε και να το συζητησουμε.Μονο ο τουρισμος και οι μετοχες θα μπορουσαν να πανε καλα.
ΜΕ ΣΟΒΑΡΗ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ που οι ευρωπαιοι φαινεται οτι προσανατολιζονται να κανουν πισω σε πολλα πραγματα .
..νομιζω οτι μπορουμε να κανουμε περισσοτερα
Δεν μου το εξηγείς εμπεριστατωμένα Μιχάλη,παραθέτεις τα εκφοβιστικά παραδείγματα που θέτει και το σύστημα.
Πόσα χρόνια θα χρειασθεί το σύστημα για να ισορροπήσει από τη μεταβολή του νομίσματος,2,3 χρόνια?Νομίζει κανίες ότι με το ευρώ σε 2-3 χρόνια θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο?
Τι έχει να φοβηθεί ένας οικογενειάρχης σοβαρός όλα αυτά τα χρόνια(δεν λέω ο μέσος έλληνας διότι ο μέσος έλληνας είναι για κλωτσιές),όχι ξανοιγμένος και σοβαρός καταναλωτής(δεν αγοράζει δηλαδή όλες τις ηλιθιότητες που βρίσκει μπροστά του)?
Ένας τέτοιος για παράδειγμα,με όχι πάνω 200.000 ευρώ καταθέσεις,δηλαδή με νούμερα που δεν μπορεί την επομένη να εκμεταλευθεί την όποια υποτίμηση γίνει σε αγαθά και ακίνητα,τι έχει να φοβηθεί αφού δεν υπάρχει τρόπος να χάσει τις καταθέσεις του? Γιατί λένε ψέματα στο λαό και τον τρομοκρατούν όσοι λένε ότι θα χάσει τα χρήματά του,απλά θα τα έχει σε άλλο νόμισμα και όποιος δεν συναλλάσεται με το εξωτερικό(εισαγωγέας)δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα.
Καρα μου, πεταξα καποια χοντρικα πραγματα που πιστευω,δεν εκανα εμπεριστατωμενη αναλυση.Τι δουλεια εχει το συστημα,τι δουλεια εχει το αν ειναι εκφοβιστικο κατι αν στηριζεται με συγκεκριμενα επιχειρηματα
Έωλα Μιχάλη μου,έωλα και λέει τη μισή αλήθεια.Θα σου κάνω μια ερώτηση:ποιο είναι το μυστικό για να κινηθεί μια οικονομία?
Καρα εσυ μιλας,αποκλειοντας το μεσο ελληνα,λες και επειδη δεν ειναι σοβαρος πρεπει να το κανουμε να πεθανει,εγω μιλαω με ενα γενικοτερο πνευμα οπως το καταλαβαινω εγω..εσυ αναφερεις ενα πολυ "στενο"παραδειγμα
Καρα δεν νομιζω οτι ειναι εωλα ,ειναι θεμα προσωπικης γνωμης
Δεν θα πεθάνει Μιχάλη,πέφτεις και εσύ όπως και οι περισσότεροι εξ ημών σ'αυτό το ψευτοδίλλημα,στη παγίδα του συστήματος.Απάντησέ μου όμως στο ερώτημα που έθεσα,ποιο είναι το μυστικό για να κινηθεί η οικονομία?
Ευχαριστως να σου απαντησω για ολα Καρα ,απλα παω για καφε τωρα και η συζητηση θα τραβηξει..το μονο που σου λεω και θα το συμπεριλαβουμε στη συζητηση που θα κανουμε ,ειναι οτι τη δραχμη τη θελουνε ΟΛΑ ΤΑ ΝΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΞΕΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ.
kalo mesimeri ke apo emena
kara den ine 1 to mistiko
i apantisi stin erotisi sou ginete se 3-4 skeloi
1) thema stractural tis ikonomias.. opos xamili forologia ke diafania gia na elkisi ependisis
2)gia na gini afto prepi omos na ise ke san xora antagonistiki--> diladi ipotimisi tou nomismatos...
3) 1+2---> prepi na rei xrima stin agora..--> edo na milisoume gia tipoma..
en oligois afta
me oses leptomeries ke an iparxoune se kathe simio
Μύθος Μιχάλη ελλαδίτη,ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΥΘΟΣ... Και θα σου το εξηγήσω όπου και όποτε θέλεις.Καλό μεσημέρι και καλό καφέ.
Καλό μεσημέρι Μιχάλη εκ Κύπρου:)Όχι Μιχάλη,2 είναι τα βασικά συστατικά,ποσότητα χρήματος και ταχύτητα κυκλοφορίας αυτού του χρήματος.
Σωστά και συμφωνώ με αυτά που λες και τα υπογραμμίζω αλλά τα 2 κυριαρχα πράγματα είναι αυτά που ανέφερα και έπονται αυτά που έγραψες.
Kara esi milas gia to multiplier effect ke to income velocity of money
den xero pos na ta po sta ellinika..
--> stin ousia to tipota..
---> se nekri ikonomia opos edo i taxitita ine miden.
na prostheso pos afto ine akatorthoto na gini xoris tipota xrimaton..
idietera otan imaste se ena perivalon opou oi trapezes kanoune de-leveraging (apomoxleusi sta ellinika an den apatome)
opotan to pexnidi ginete apo tis kentrikes trapezes..
alla mono afto den ferni lisi
xriazete ke afta pou egrapsa pio pano...
an valis to income velocity of money... tin exi exisosi...
dixni kathara to provlima tis ikonomias... mas..
http://academics.hamilton.edu/economics/cgeorges/macro-theory-files/money.pdf
edo exigai tin formula analitika
ine sta aglika..
opios theli ta vlepi
ke an iparxi aporia euxaristos na ta exigiso analitika
fisika afto ine ena keynesian modelo..
fenete sto IS/LM model..
alla to mistiko tis ipothesis ine kati pou den exoune san xora..
--> pou ine na boroume na exoume tin dikia mas nomismatiki politiki.
den to elexoume..
---> ine afto to modelo tis paremvatikotitas.. opou xrisimopiise o bernanke stin ameriki gia na 'voithisi' tin amerikaniki ikonomia..
pou stin ousia itane to tipoma..
ke imaste tora..
me sxedon midenika epitokia..
i anergia akoma ston theo..
ta xrimatistiria sta psila tous giati oi amerikanikes eteries dixnoune kerdoforia eleo ftinou dolariou..
an kanete adjust to dolaria tha dite tin diafora..
opou me tin ipotimisi tou euro..
tha iparxi provlima stis amerikanikes eteries...
ne ine sinalagmatikos polemos..
episis--- afti i politiki odigise ta commodities ston theo..
ena apo ta megalitera provlima..
genika prin 2 xronia egrapsa pos 2 ine oi lisis..
1)ite tha gini pagosmio kourema stis iperxreomenes xores tou planiti
2)ite anti kourema tha kopsoune xrima ke tha plithorisoune ta xreoi opou tha miothi i antikimeniki tou axia..
edo exi na kani me to PPM (Purchasing parity of money)
---> tin kano kalo apogeuma se olous
Α μπράβο Μιχάλη,ήρθε εκεί που θέλω να καταλήξω.Για να υπάρξει χρήμα σε ικανή ποσότητα,είτε την φτιάχνεις εσύ(τύπωμα δηλαδή)είτε έρχονται από έξω(εισροή χρήματος δηλαδή)είτε την δημιουργείς(ανάπτυξη).
Αυή τη στιγμή και στο προσεχές μέλλον δεν διαφαίνεται τίποτα από τα 3,μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις.
Δεν υπάρχει πλέον χρήμα στην αγορά,δεν κυκλοφορεί αυτό που βρίσκεται στις τράπεζες και ούτε οι τράπεζες έχουν χρήμα για να το ρίξουν στην αγορά,ούτε μπορεί να δημιουργηθεί στιβαρή οικονομική ανάκαμψη τα επόμενα αρκετά χρόνια.Σωστά...?
Με τη δραχμή λύνονται και τα 3(αν όχι τα 3,τουλάχιστον τα 2)?Λύνονται,τύπωμα χρήματος(πληθωριστικού?ναι πληθωριστικού,δεν μας απασχολεί σε αυτή τη φάση όταν πρόκειται να σωθεί από την εξαθλίωση ο τόπος).Έρχεται χρήμα φρέσκο και ζεστό σε ποσότητες από τον τουρισμό?Έρχεται και μάλιστα πολύ γρήγορα.
Η άλλη λύση Μιχάλη είναι η σφοδρή υποτίμηση του ευρώ,να φθάσει τουλάχιστον στο 0.80 με το δολλάριο για να εισρεύσει είτε μέσω τουρισμού είτε μέσω ξένων επενδύσεων μεγάλη ποσότητα χρήματος και μένει μετά να το κινήσουμε γρήγορα.
Αυτά και προσπάθησα να καταδώσω με λίγα λόγια ότι είναι ψευδοδίλλημα ο εκβιασμός ευρώ ή δραχμή και δεν επέρχεται η συντέλεια του κόσμου.Μην αυταπάται ο κόσμος,πόνος θα υπάρχει για αρκετά ακόμη χρόνια αν συνεχισθεί το ίδιο μοντέλο που υπάρχει με το παρών μνημόνιο.
Και ολοκληρώνω:είναι όμως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ οι διαρθρωτικές και δομικές αλλαγές που χρειάζεται η πατρίδα,για να τραβήξει άλλη ρότα,πιο παραγωγική.Αυτές είναι εκ των ουκ άνευ,είτε στο ευρώ είτε στη δραχμή,να είμαστε πέρα για πέρα ειλικρινείς(τουλάχιστον απέναντι στον ευατό μας και στα παιδιά μας).
Γιατί το πρόβλημα το δικό μας είναι και ελληνικό και συστημικό.Αυτά και ελπίζω να μην κούρασα Σαββατιάτικα...
kara prin figo na sou apantiso sta grigora
alli ine i lisi...
tin ixa grapsi palia
poli palia
exodos apo to euro
ke na isagi i ellada to dollario
na bi se mia simfonia me tin ameriki
ke na gini re-cap ton trapezon me dolario..
ke na gini sxedio marshall exoloklirou apo tin ameriki pros tin ellada..
o logos pou oi germanoi mallon den tha ta kanoune afta ine o exis...
skepsou na ise se ena trapezi poker..
ke na kratas sxedon oles tis fishes..
ke oi antipaloi sou na min exoune sxedon tipotan (vlepe ellada ispania portogalia italia)
esena den se simferi na plithorisis to xrima me to kopsimo giait tha xasis apo tin agorastiki sou dinami
ke apo tin stigmi pou i germania kerdizi apo afto (vlepe bund) istorika xamila
den exi logo na sosi tin katastasi...
tora to pexnidi me tin ispania xontreni ke eki tha fanoune ola..
alla gia tin ellada i lisi pisteuo ine to dolario
giati ke oi ikonomikes politikes tis FED ine diaforetikes...
ektos ke an alaxoune ola ke stin germania
ke ginoune pio flexible...
alla to proto pragma pou prepi na alaxi stin ellada ine i forologia...
tin kano milame argotera
afino igia
Καλό απόγευμα Μιχάλη.
Αφήσατε το σπουδαιότερο στην άκρη νομίζω. Πως θα γίνουν μεταρυθμίσεις; από ποιον και πότε. και που υπάρχει περισσότερη πιθανότητα να γίνουν; Στην δραχμή ή στο ευρώ με όλους στο κεφάλι μας; να διαπραγματευτούμε το μνημόνιο; Μέσα με χίλια. Αυτό φωνάζω από την αρχή. να βγούμε από το Ευρώ; ΜΕΓΙΣΤΟ ΛΑΘΟΣ. Αν διαλυθεί η ευροζώνη είναι άλλη ιστορία.
Για οποιον νομιζει οτι δεν τρεχει τιποτα με τις καταθεσεις του απλα να του πω οτι σε 4 χρονια θα εχουν χασει 100% τις αξιας (υπο φυσιολογικες συνθηκες)του απλα γιατι ο πληθωρισμος θα τρεχει με 25% καθε χρονο και λογω κρατικης αδυναμιας δεν θα περνει τοκο!!!
ειναι εξωπραγματικο να θεωρουμε α/οτι το Ελληνικο κρατος μπορει χωρις πληρη αναμορφωση να επιλυσει τα προβληματα του.β/να βγει οποιαδηποτε ακρη απο την εφαρμογη του παροντος μνημονιου. γ/να επιβιωσουμε εκτος της ευρο ζωνης ενω αυτη υπαρχει.Εαν αυτο ειναι μια πρωτη βαση συμφωνιας τα υπολοιπα μπορουν να συζητηθουν.
http://www.youtube.com/watch?v=_lw4Opx1x_c
Μικρέ τη δεκατία του '80 ο πληθωρισμός 25% ήταν και το επιτόκιο των καταθέσεων ήταν 18-20%.Από πού προκύπτει αδυναμία πληρωμής των τόκων από τις τράπεζες και τι σχέση έχει το δημόσιο με αυτές?
Θανάση δεν είδα να αμφισβητείς τα γραφόμενά μου και του Μιχάλη από την Κύπρο και πήγες κατευθείαν στις μεταρυθμίσεις που οπωσδήποτε πρέπει να γίνουν.Σε πληροφορώ ότι με την επιστροφή στη δραχμή θα επέρθουν τόσο σαρωτικές αλλαγές που δεν θα μείνει τίποτε όρθιο από το παλαιό κατεστημένο και σαφώς δεν επιθυμώ εσαεί στο κεφάλι τους ξένους να με υπονομεύουν συνεχώς διότι έτσι συμπεριφέρονται τώρα.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και βγάλτε από το μυαλό σας το εκφοβιστικό κρεσέντο της προπαγάνδας των ΜΜΕ.Γιατί κόπτονται όλοι τώρα ενώ όταν μας έβαλαν μέσα δεν μας εξήγησαν τι και πώς?Σκεφθείτε λίγο ανάποδα,λίγο διαφορετικά από τη μάζα και θα βρείτε τις απαντήσεις σας.
Διαβασα, την πολυ ωραια συζητηση.Κατ αρχην συμφωνω με τις 3 προυποθεσεις που εβαλε ο Αλεξανδρος,οπως και με την τοποθετηση του ΤΚ ,οτι εφ οσον υπαρχει η ευρωζωνη ειναι εγκλημα να βγουμε απο αυτη.Δεν γνωριζομαστε πριν 2 χρονια οταν υποστηριζα οτι αποτελει εγκληματικη ενεργεια η συμφωνια με το Α μνημονιο που ειχα διαβασει κιολας,οπως και τα γελια που εκανα με το καλοκαιρινο κουρεμα 21%.Η γνωμη μου απο τοτε ειναι οτι οταν θα ολοκληρωθει το εκπονηθεν υπο της Γερμανιας σχεδιο απο τον Απριλιο του 2010 και εντευθεν και οταν οι λαοι τα "παιξουν" καθ οτι ειναι πολυ εμπροσθοβαρη τα μνημονια και πολυ αγρια,θα παμε σταδιακα στο ευρωομολογο και κατοπιν στο τυπωμα χρηματος.Αυτα με την προυποθεση οτι η ευρωζωνη εχει αποφασισει να μην διαλυθει.Το οτι τα ζωα που αντιδρουσαν σε καθε προσπαθεια μεταρρυθμισης δεν εκαναν και ΤΙΠΟΤΑ τα τελευταια 2,5 χρονια προς αυτη την κατευθυνση ειναι γνωστον τοις πασι.
xerete
ego den milisa gai draxmi
ego milisa pos i politiki tis EKT opos ine tora vazi se adiexodo tis xores tou notou...
i draxmi tha ine katastrofiki gia tin ellada..
eog milao gia iothetisi tou dollariou an ine dinaton..
tora gia tis metarithmisis stin ellada?
na po kati pou isos ine akreo..
na paraxorisi i ellada exousia stis vrixeles gia mia 5etis
na kanoune xenoi texnokrates tis metarithmsis stin ellada
giati fenete oi dikoi mas politikoi ''adinatoune'' na tis kanoune
Τι λέει ο Σόρος γι'αυτό το θέμα σήμερα:
Η Ευρώπη σύμφωνα με την επενδυτή απέτυχε να αντιμετωπίσει τα πραγματικά αίτια της κρίσης, τα οποία αυτός αναγνωρίζει στην αποτυχία του τραπεζικού συστήματος να διατηρήσει την κυκλοφορία του χρήματος και στις εμπορικές ανισορροπίες ανάμεσα στα κράτη μέλη.
«Μεταχειρίζεται την κρίση σαν ήταν μόνο πρόβλημα εξισορρόπησης του προϋπολογισμού,» πρόσθεσε ο Soros συμπληρώνοντας πως τα μέτρα λιτότητας που υιοθέτησαν κυβερνήσεις με κάθε κόστος είναι αντιπαραγωγικά καθώς προτεραιότητά τους θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη. «Περικοπές και φόροι σκοτώνουν την οικονομία και το χρέος αντί να μειώνεται αυξάνεται,» ανέφερε ο επενδυτής.
Πηγή:www.capital.gr
Μιχάλη κατέδειξα πώς η δραχμή δεν είναι καταστροφή,ο ασθενής είναι ήδη κλινικά νεκρός και θα πεθάνει ούτως ή άλλως εάν δεν έχουμε βαθειά υποτίμηση του ευρώ,συνοδευόμενη με δομικές αλλαγές στην οικονομία.
Καλησπέρα. Εκτός από χτες το απόγευμα με πλήρη οικογενειακή σύνθεση, οπότε καταλαβαίνετε.
Διάβασα πολύ προσεκτικά όλα τα σχόλια από χτες το απόγευμα μέχρι σήμερα πριν από λίγο. Πολύ ενδιαφέροντα το άρθρο από το protagon και όσα παρέθεσε ο Μαύρος Βράχος. Άκουσα και λίγο τον Ράμφο το πρωί στο Μέγκα (κομμένο για μένα αλλά τον πέτυχα στο ζάπινγκ...). Οικονομολόγος δεν το παίζω, κατανοητά μεν όσα διάβασα αλλά δεν είναι η δουλειά μου ούτε μπορώ να δώσω εγώ λύσεις παρά μόνο να εκφέρω μια άποψη και να προσπαθήσω να κάνω τη σωστή επιλογή μπροστά στην κάλπη.
Αισθάνθηκα λίγο σαν το γνωστό ανέκδοτο με τον Χότζα που έλεγε σε όλους "και εσύ δίκιο έχεις".
Επειδή όμως δεν γίνεται να έχουν όλοι δίκιο και επειδή μόνο έναν μπορούμε να ψηφίσουμε πρέπει να κάνουμε με πολλή περίσκεψη την επιλογή μας.
Ο καθένας προφανώς δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα σε διαφορετικά πράγματα. Άλλος στα οικονομικά, άλλος στα εθνικά κλπ κλπ.
Σίγουρα οι περισσότεροι (Κάρα) δεν έχουν μέχρι 200.000 € στην άκρη. Πολύ λιγότερα ή και τίποτα για αρκετούς. Και με την ανεργία, τις επιβαρύνσεις και τις περικοπές κάθε μέρα και λιγότερα.
Η ουσία είναι όμως ότι για όλους και κυρίως για την χώρα υπάρχει θέμα επιβίωσης.
Το αδιέξοδο που έχω γράψει και άλλη φορά διαφαίνεται στα λεγόμενα όλων έστω και αν υποκρύπτεται εντέχνως από διαπιστώσεις για τους τους αντιπάλους ή και φανατισμό μερικές φορές. Αυτός που γράφει ότι δεν μπορεί τους νεωτερισμούς και τους ακροβατισμούς από μέσα του τον τρώει η ΑΠΟΤΥΧΙΑ της μέχρι τώρα πολιτικής. Προφανώς δε, έχει εμπιστοσύνη μόνο στη δική του κρίση και όχι στην κρίση των υπολοίπων συμπατριωτών του που σε μεγάλο βαθμό είναι για τα πανηγύρια (μου έρχεται να συμφωνήσω, δεν ξέρω ).
Και αυτοί που θέλουν την ΑΠΑΛΛΑΓΗ από το σάπιο κατεστημένο των τελευταίων 38 ετών ενδόμυχα φοβούνται μήπως δούμε τίποτα νέους πρασινοφρουρούς...οι παλιοί τους ξέρουν.
Προσωπικά δεν φοβάμαι να επαναλάβω ότι θέλω κάτι νέο, θέλω ριζικές αλλαγές, έχω σιχαθεί τους δύο και τα μνημόνιά τους με την αδιέξοδη πολιτική τους και το ξεπούλημα της χώρας. Από την άλλη δεν μπορώ να συμφωνήσω πχ με κάποιες θέσεις που αποδίδονται στον ΣΥΡΙΖΑ για τουρκική Θράκη και "Μακεδονία" και μεταναστευτικό, όπου τίθεται ένα θολό και φιλόδοξο πλαίσιο για μεταχείριση που σε λίγο δεν θα έχουν ίσως ούτε οι ίδιοι οι Έλληνες πολίτες.
Πως θα βρεθεί άκρη για όλα αυτά δεν ξέρω.
Είχε γράψει πρόσφατα ο Αντώνης ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση, το ίδιο πιστεύω κι εγώ.
Εξαγορά με οικονομικούς όρους ή μεταγραφή με ποδοσφαιρικούς του Καμμένου από τον Τσίπρα για να ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα.
Τι κάνουμε λοιπόν? ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΑΠΌ ΟΛΟΥΣ. Να δηλώσουν ξεκάθαρα τις θέσεις τους για ΟΛΑ δημόσια (σε κοινή εμφάνιση ή και μεμονωμένα χωρίς παπαγάλους δημοσιογράφους)
γιατί τα προγράμματα δεν τα διαβάζει ο πολύς κόσμος, άσε που τα έχουμε γραμμένα γιατί είδαμε πόσο τηρήθηκαν μέχρι τώρα... χώρια που δεν είναι τόσο κατανοητά στο ευρύ κοινό μερικές φορές....
Αυτό θα μείνει πιο πολύ στον κόσμο.
Και αν θέλουν ας μη τα τηρήσουν μετά. Πιστεύω ότι τώρα έχουν καταλάβει όλοι ότι δεν υπάρχει πλέον η ίδια ανοχή και αντοχή στον κόσμο .
Σε κάθε περίπτωση... μήπως ήρθε η ώρα για μερικά δημοψηφίσματα και στη χώρα μας για να αποφανθεί ο λαός τι ακριβώς θέλει σε όλα αυτά τα κρίσιμα θέματα? Και να δεσμευτεί ο νικητής(ές) ότι θα τα ακολουθήσει?
Είτε τον θεωρούμε ανώριμο είτε όχι.
(Από έναν αιθεροβάμονα ...Καλό απόγευμα).
Πανο καλησπερα.ΠΟΥΘΕΝΑ στον κοσμο δεν γινονται δημοψηφισματα για λογους οικονομικης πολιτικης.Γινονται για κοινωνικα και εθνικα θεματα ( βλ σχεδιο Αναν).Αυτο γιατι η νομικη του 20ου αιωνα,αντιλαμβανεται οτι δεν μπορεις να ρωτησεις τον κοσμο αν πρεπει και ποσο να πληρωνει φορους.Ο λαος δεν ειναι σε θεση να απαντησει στα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ των θεματων για 2 λογους.Τα οικονομικα ειναι πολυπλοκα και δεν ειναι υποχρεωμενος να τα καταλαβαινει και δευτερον γιατι οι απαντησεις στα ερωτηματα των δημοψηφισματων ειναι 2: ΝΑΙ η ΟΧΙ.
....η πατριδα εγινε πειραματοζοο..
1,5 τρισ χροσταει η ιταλια...
χροσταει ολοσ ο κοσμοσ και εμασ τα 150 δισ τα πηγαν 450...εγο δεν πηρα τιποτα απο αυτα και μου κοπσαν και τα
δουλεμενα
δενμπορο ναπο περισσοτερα...στην επιστροφη
γεια σε ολουσ
Παμε τωρα στα κομματα και σε αυτο της εποχης τον Συριζα.Ηξεραν ολοι οσοι ψηφισαν ποιος απο κει μεσα ειναι υπερ του ευρω η της δραχμης??ηξεραν οι συνιστωσες του που εξελεξαν 12 βουλευτες οτι ειναι ΟΛΕΣ υπερ της εξοδου απο την ευρωζωνη και την ευρωπη?? Δεν λεω για τα μεγαλα κομματα γιατι το προβλημα τους δεν ειναι το προγραμμα ειναι ΤΟ ΠΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ.Λεω για ενα κομμα που δικαιως πηρε το ποσοστο που πηρε.Οι 450.000 της Χρ.Αυγης ειναι νεοναζι?? ηξεραν το προγραμμα τους??
Πάνο ας αφήσουμε για λίγο τα ακραιφνή πολιτικά.Δεν νομίζω ότι είναι άξιοι ούτε για το σάλιο μας,πολώ δε μάλλον που τους αφιερώνουμε και ατελείωτες ώρες από τη ζωή μας και ασχολούμαστε με δαύτους.
Εγώ απλά σήμερα έθεσα ένα θέμα προς προβληματισμό,γιατί πουθενά μα πουθενά ουδείς συζητάει το θέμα της δραχμής λες και πρόκειται για ταμπού και κάποιοι προσπαθούν να μην ανοίξει ποτέ ξανά αυτή η κουβέντα.Στο φινάλε,εμείς έχουμε δηλώσει εδώ μέσα ότι η σκέψη και η πρακτική μας δεν πρέπει να ακολουθεί τον δρόμο που ακολουθεί η μάζα αλλά έναν δρόμο μοναχικό και μειοψηφικό.
Το σύστημα ανέκαθεν ήθελε να σπέρνει τον φόβο και τον τρόμο στους υποτακτικούς του για να τους ελέγχει.Αυτό ακριβώς προσπαθεί και σήμερα,βάζοντάς μας εκβιαστικά ψευδοδιλλήματα ενώ η αλήθεια μπορεί να είναι αλλού.Τίποτε περισσότερο,τίποτε λιγότερο,απλά τροφή για σκέψη.
Καρα περαν της αλλης τποθετησης που εχω,σου θυμιζω για δευτερη φορα σημερα οτι τη δραχμη την θελουν ολα τα ντοπια και ξενα λαμογια.Πιστευω το αντιλαμαβανεσαι.Παντως οπως και να εχει,δεν εμποδιζει τιποτα εμας εδω να επικυρωνουμενα καθημερινα τον τιτλο μας: ελευθερη γνωμη.
Καλησπέρα σας...θα μιλήσω ίσως υπερβολικά άλλα μόνο έτσι περνάνε κάποια μυνήματα...είμαστε πανέξυπνος λαός αλλα μέχρι αηδίας ώστε να καταντήσουμε κουτοπόνηροι (εδώ είμαστε τώρα)...Μόνο με αυτόν τον τρόπο που έως τώρα γίνεται ΘΑ ΑΝΟΙΓΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ Κ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ..είχαμε πέσει σε "κώμα" κύριοι...θέλαμε ένα ηλεκτροσοκ για να συνηδειτοποιήσουμε οτι οταν κλέβεις το κράτος κλέβεις τον διπλανό σου κ αλλα 1002 που όλοι τα γνωρίζουμε..Συμφωνώ απολύτως για το παγκόσμιο σύστημα..ειναι ανηλέητο μπλα μπλα μπλα...Η ευρώπή ειναι ανάξια κ αργοστροφη μπλα μπλα μπλα...Ποτε όμως μην ξεχνάτε τις ευθύνες μας..Και είναι θέμα κουλτουρας κ νοοτροπίας αγαπητοι μου..ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορει να μου εγγυηθει οτι γυρνώντας στην δραχμή αυτη η κουλτουρα θα τελειωνε/αλλαζε...ΚΑΝΕΙΣ...
Καλησπέρα σε όλους τους φίλους .
Θα έχουμε κυβέρνηση την δευτέρα ???? ΕΓΩ νομίζω πως ΝΑΙ . ΕΣΕΙΣ ?????
Καλησπερα Γιαννη και Hawk.Eγω στην ερωτηση της ημερας πανω αριστερα,αφηνω να εννοηθει οτι μια μικρη ελπιδα την εχω..
Αναφορικά Μιχάλη για το ότι δεν γίνονται δημοψηφίσματα για οικονομικά θέματα,να σου θυμίσω ότι δεν πέρασε 1 χρόνος από το δημοψήφισμα στη Σουηδία όπου λαός εκεί ψήφισε για τον θέλει να μειωθεί η φορολογία και ψήφισε όχι.Μην υποτιμάμε τον ελληνικό λαό μονίμως,φοβόμενοι δήθεν την κρίση του,δεν είναι δημοκρατία αυτό.
Και στο φινάλε εάν δεν ερωτηθεί για τόσο κοσμογονικά πράγματα που αλλάζουν την ζωή του από τη μία μέρα στην άλλη,για ποιο θέμα θα ερωτάται,για την καλλιέργεια της ελιάς...?
Τα ντόπια και ξένα λαμόγια βλέπω ότι ωρύονται υπερ του ευρώ,κατακεραυνόνωντας οποιονδήποτε πει τη λέξη ταμπού.Τέλος πάντων,δεν είδα σοβαρές αντικρούσεις στην επιχειρηματολογία μου για τη δραχμή.
Καλησπέρα ΜΙΚΕΛΕ
Με την ευκαιρία οφείλω σας συγχαρώ για το επίπεδο που εκφράστηκαν και εκφράζονται οι απόψεις σας αυτές τις δύσκολες μέρες για όλους
Στρέφει δε πάντα τα εν βίω μικρά τύχη
Καλησπέρα Ηλία,καλησπέρα hawk,καλησπέρα Γιάνναρε.Τα λέμε το βραδάκι,αν είστε μέσα.
Μπράβο Μετάντο,τρυπάς τον πυρήνα του προβλήματος."είναι θέμα κουλτουρας κ νοοτροπίας",τι είχες Γιάννη μου δηλαδή.Όσες δραχμές και να τυπώσουν,το πρόβλημα των πρωτογενών ελλειμμάτων θα παραμείνει,όσο υπάρχει διαφθορά του κρατ.μηχανισμού,φοροδιαφυγή των εχόντων και πλήρης ασυδοσία του επιχειρείν, κομματικός συνδικαλισμός και προνόμια.Το πρόβλημα είναι εξόχως πολιτικό.
Είναι τεράστιο λάθος να νομίζει κανείς πως τυπώνοντας όσες δραχμές θέλουμε, θα αποπληρώσουμε το χρέος.
Ερώτηση:Γιατί δεν αποπλήρωνε με πληθωρ.δραχμές το έως τότε χρέος ο Σημίτης λίγο πριν μπούμε στο ευρώ;
Καλησπέρα ΚΑΡΑΑΑΑΑΑ καλή βόλτα
Μιλαω με την ιδιοτητα καποιου που ειχε καλο βαθμο στο συνταγματικο δικαιο εστω και πριν 25 χρονια.Αυτο στη δυτικη κουλτουρα δεν υπαρχει.Οι Σουηδοι που εχουν αριστο κοινωνικο κρατος γιατι πληρωνουν τα κερατα τους σε φορους,αλλα το κρατος τους το ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΙ,φοβηθηκαν οτι θα χασουν και τις υπηρεσιες του.
Οσον αφορα την επιχειρηματολογια εμου αλλα και των αλλων παιδιων εναντιον της δραχμης αν δεν σε πειθει μπορω να σου πω αυτο:Αν δεν συμφωνει καποιος με την πραγματικοτητα,τοσο το χειροτερο για την πραγματικοτητα.
Παμε τωρα και στο τι ειπε ενας απο τους μεγαλους να το πω ετσι,επιχειρηματιες στην περσινη συνελευση της εταιρειας του:
Η επιστροφη στη δραχμη θα ηταν για μενα ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ αλλα πανω απο ολα ειμαι ΕΛΛΗΝΑΣ και αυτο ειναι εναντιον των ελληνικων συμφεροντων.Ηταν ο Β.Μυτιληναιος.
Mayre..Mayre Vrahe ποιος είσαι? Κάποιος παλιος συμπολεμιστής φαντάζομαι...καλως ήλθες!!!!!!
κυβερνησουλα
Μ αρεσει η λιτη γραφη του Αλεξ,πεταγεται, αφηνει το στιγμα του.Ετοιμος για αγορες χαχαχα.Θελω και Γρ.Ψαριανο στην κυβερνησουλα χεχε.
που ειναι..ποιος..που..ποτε?...που εισαι ρε Αλεξ? Στο διπλανό κτίριο της Κουμουνδουρου?..χαχαχα..με εκανες κ ανοιξα την τηλεόραση..Καλησπέρα σου...
Και ο ΚΑΡΑΣ διάβασα χθες πως έχει ράψει στολή ταύρου χαχαχαχ
θέλει να μας φοβήσει για να πουλήσουμε κ να αγοράσει τα χαρτία μας..αμ δε..είμαι επενδυτης φίλε μου..(δεν μπορω να κάνω διαφορετικά..τοσο εγκλωβισμένος που είμαι..χαχαχα)
παιδες θα τα πουμε το βραδυ,σκεφτειτε ομως το κινητρο...παντα το κινητρο
το βραδάκι έχω μπυρόνια..ίσως τα καταφέρω αρκετα αργα..για οποιον θα είναι εδω...
hawk εμείς βράχοι όμως χαχαχα τις έχουμε κλειδωμένες και έχουμε πετάξει το κλειδί στο πηγάδι χαχαχα
Η αναφορά που ακολουθεί ανήκει στον Ιωάννη Πετράκη , υπαστυνόμο του Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Aπριλίου 1923, αναφέρει στο τοπικό τμήμα της χωροφυλακής τα εξής:
"Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης
παρά λίμνην της Δοϊράνης εωράκαμεν τους ληστάς.
Κράζων δε
"σταθήτε ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας"
και απαντησάντων
"Κλάστε μας τα αρχίδια",.απέδρασαν"...
****παραπομπη TZABELAS KITSOS στο taxheaven.gr......χαχα
κλασσικο..χαχαχα..Καλως τον Δήμο (Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης..τι ωραία έκφραση..)..Ναι ρε Γιάννη..απλα το θέμα ειναι να βρούμε το κλειδί οταν χρειαστεί..χεχε
καλησπερα σε ολους
Γιάννη..αφιερωμένο..παρωδία..είχαμε κ έχουμε φάει κόλλημα οικογενειακως..Γιαν..Γιαν!!!!!Που εισαι ρε Γιαννακη? χαχαχαχα
http://www.youtube.com/watch?v=DHbowyXmjlU
Καλησπέρα ΔΗΜΟ
ΗΑWK ας έρθει η ώρα και στο ανοίγω στο φτερό χαχαχαχ
Καλο HAWK καλο
http://youtu.be/Nz-LoUFa1bs
λίγο βρώμικο αλλα βγάζει το γέλιο του..Καλη συνέχεια παληκάρια..ήρθε η ώρα για παγωμένες μπύρες με το ηλιοβασίλεμα...bye..
Καλή διασκέδαση
Σάββατο, 12 Μαΐου 2012
ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΑΜΕ, ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΥΝΕΡΘΟΥΜΕ.
Αντί το εκλογικό αποτέλεσμα να δώσει μία λύση στο πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο , περιέπλεξε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Όμως συνετέλεσε καταλυτικά στο να πέσουν οι μάσκες. Αναφέρομαι στο ΚΚΕ , όπου έδωσε ρεσιτάλ πολιτικού γεροντοκορισμού. Θυμωμένο από το γεγονός ότι, σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα της αριστεράς, δεν εισέπραξε ούτε μία ψήφο διαμαρτυρίας, αρνήθηκε την μοναδική (;) ευκαιρία κυβέρνησης αριστεράς, αρνήθηκε την μοναδική ευκαιρία ν’ αποδείξει ότι όλα όσα λέει και ισχυρίζεται, τα εννοεί και τα πιστεύει. Αμήχανο, τυλίχθηκε στην ναφθαλίνη του και λούφαξε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Όμως η μεγάλη έκπληξη προήρθε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών ο κ. Τσίπρας, διαχειρίστηκε την επιτυχία του με ανεπανάληπτη ( ακόμα και για τα Ελληνικά δεδομένα ) αλαζονεία. Την ίδια ώρα, τα στελέχη του διαλαλούσαν στα παράθυρα των καναλιών ότι « Λεφτά υπάρχουν …στις καταθέσεις !!!», κλείνοντας πονηρά το μάτι στους οπαδούς του πελατειακού κράτους , που ακόμα και αυτήν την ύστατη ώρα , όχι μόνο δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του, αλλά με κάθε θυσία προσπαθεί να διατηρηθεί στην ζωή.
Όσο αφορά τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα κ. Κουβέλη της ΔΗΜ.ΑΡ. , δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση και έχω την αίσθηση ότι θα το πληρώσει στις νέες εκλογές. Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του, δεν τον επέλεξε μόνο για να τιμωρήσει το ΠΑΣΟΚ , αλλά κυρίως για να γίνει ο καταλύτης σε μία κυβέρνηση συνεργασίας που ταυτόχρονα θα εγγυάτο την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και κυρίως θα άμβλυνε τις οξείες γωνίες των βάρβαρων μέτρων του μνημονίου. Μία ακόμα απογοήτευση….
Δεν θ’ αφήσουμε βέβαια ασχολίαστο και τον εκπρόσωπο του κόμματος «Καμένοι Έλληνες» . Εκφραστής ενός δεξιού ( με την κακή έννοια) λαικίστικου πατριωτισμού ( επίσης με την κακή έννοια) , εκμεταλλεύτηκε τα τραγικά λάθη και τις παλινωδίες του Α. Σαμαρά , με αποτέλεσμα ν’ αποσπάσει ένα σημαντικό ποσοστό δεξιών ψηφοφόρων, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τον ψήφιζαν ούτε διαχειριστή στην γεν. συνέλευση της πολυκατοικίας τους.
Θα είμαι πολύ επιεικής προς τους 450.000 ψηφοφόρους του νέο-εισερχόμενου κόμματος στην βουλή, για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι η πλειοψηφία τους δεν γνώριζε τι ψήφιζε και ο δεύτερος και σπουδαιότερος, για να μην βρεθώ …ανάσκελα σε κανένα χαντάκι !!!
Ας έρθουμε τώρα στα δύο (πρώην) μεγάλα κόμματα. Αδυνατώ να κατανοήσω την εμμονή τους στο να συμμετέχει απαραίτητα στην νέα κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς το επιδιώκουν αφ’ ενός μεν για να επιμεριστούν οι ευθύνες (βλ. πολιτικό άλλοθι) , αφ’ ετέρου δε για να είναι βιώσιμη η νέα κυβέρνηση. Έχω την αίσθηση , σε αντίθεση με αυτό που πιστεύεται, ότι η νέα κυβέρνηση θα ήταν μακροβιότερη χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κύριοι, η πατρίδα μας χρειάζεται μία κυβέρνηση αλλά όχι την οποιαδήποτε κυβέρνηση. Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα την διατηρήσει στην Ευρωπαική ένωση και θα πείσει τους εταίρους μας ότι η δόση του φαρμάκου που μας έχουν υποδείξει (ενδεχομένως και το φάρμακο ) είναι θανατηφόρος. Ο χρόνος της θεραπείας πρέπει να επιμηκυνθεί σε ορίζοντα δεκαετίας έτσι ώστε οι παρενέργειες του «φαρμάκου» να μην αποδειχθούν περισσότερο καταστροφικές από την ίδια την ασθένεια.
Εντάξει τους τιμωρήσαμε…Τώρα σας καλώ όλους – δεξιούς, κεντρώους, και αριστερούς- να αναδείξουμε μία κυβέρνηση συνεργασίας, που θα καταφέρει να μας ενώσει και κυρίως να πείσει τους εταίρους μας ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά ότι στραβά αρμενίζουμε.
Από τις 6 Μαίου , η Ευρώπη που μας πίκρανε ( και πικράναμε ) , αλλάζει. Είναι κρίμα τόσες θυσίες να πάνε χαμένες.
Παρών...
Δημοσίευση σχολίου