ΚΥΡΙΑΚΗ
με ελεύθερη γνώμη
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΧΩΡΙΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟ ...
Της Βασιλικής Γεωργιάδου
H Αγγέλα Μέρκελ είναι καγκελάριος από το 2005 και ήδη ολοκληρώνει την τρίτη της θητεία, ενώ διεκδικεί και μια τέταρτη. Αν στις γερμανικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου οι Χριστιανοδημοκράτες επικρατήσουν, πράγμα που τα δημοσκοπικά δεδομένα δείχνουν ότι θα συμβεί, η Μέρκελ θα ισοφαρίσει το σκορ του Χέλμουτ Κολ όσον αφορά τον χρόνο παραμονής της στην καγκελαρία, με τον τελευταίο να υπήρξε ο μακροβιότερος Bundeskanzler στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ).
Η πολιτική καριέρα της Μέρκελ στο CDU ξεκίνησε μετά τη Γερμανική Επανένωση και επρόκειτο για μια μάλλον αντισυμβατική διαδρομή: τι δουλειά είχε μια Ανατολικογερμανίδα προτεστάντισα, χωρίς κομματικά ερείσματα, σε ένα ανδρικό κόμμα καθολικών προυχόντων; Η εκτίναξή της στην κομματική ιεραρχία ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με μια πατροκτονία που επικυρώνεται με τη δημόσια καταγγελία εκ μέρους της του πολιτικού μέντορά της και τότε επιτίμου προέδρου της CDU, Χ. Κολ. Οι αποκαλύψεις σχετικά με τις παράνομες δωρεές στους Χριστιανοδημοκράτες, για τις οποίες κομματικοί προύχοντες εμφανίζονταν εμπλεκόμενοι από κομματικό πατριωτισμό να μην εκθέσουν το κόμμα τους όσον αφορά τις πηγές της παράνομης χρηματοδότησής του, ήταν το εφαλτήριο για τη Μέρκελ να ανέβει ραγδαία την κομματική ιεραρχία: από την προεδρία του τοπικού CDU στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας στην εκλογή της ως Προέδρου του ομοσπονδιακού CDU.
Οι αντίπαλοί της την έχουν χαρακτηρίσει τακτικίστρια που ξέρει πώς να «φιλετάρει» τους εσωκομματικούς αντιπάλους της. Πιο ουδέτεροι αναλυτές συνυπολογίζουν στα προσόντα της τον ορθολογισμό της και την «απουσία εκδραματισμού» στο στιλ της: αυτό που για κάποιους θεωρείται μειονέκτημα, το ότι δεν έχει ρητορική δεινότητα και χαρισματικότητα, αποδείχθηκε το μεγάλο προσόν της Μέρκελ. Ό,τι την καθιστά ικανή να χειρίζεται δύσκολες καταστάσεις είναι ακριβώς το γεγονός ότι επικεντρώνεται στην ουσία των πραγμάτων και όχι στην σκηνοθεσία τους. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με τις επιλογές της, αλλά πρέπει να της αναγνωριστεί ότι αυτές, όσο κι αν σε κάποιο βαθμό επηρεάζονται, ωστόσο δεν προσδιορίζονται από την πολιτική συγκυρία.
Σήμερα, σε μια Ευρώπη που η δημαγωγία και ο λαϊκισμός έχουν εκτοξευθεί, είναι σημαντικό ότι υπάρχει μια πολιτικός στη χώρα με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης που δεν υιοθετεί αυτό το στιλ. Ο λαϊκισμός χρειάζεται αναχώματα. Παρόλα αυτά, η τάση στις ημέρες μας είναι το φλερτ με τον λαϊκισμό στην προοπτική της αποκόμισης υποστήριξης από το εκλογικό του κοινό και της αποτροπής εκροών από τις καθιερωμένες κομματικές δυνάμεις προς τα «αντισυστημικά» κόμματα. Αυτή την πρόκληση έχει να αντιμετωπίσει άμεσα και η Μέρκελ καθώς το κόμμα της έχει πια στα δεξιά του την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ένα κόμμα που προβάλλει τις ευρωσκεπτικιστικές, αντιμεταναστευτικές και ξενοφοβικές ιδέες του προσελκύοντας αδρανείς ψηφοφόρους αλλά και έναν σημαντικό αριθμό εκλογέων από τα υπόλοιπα κόμματα και πρωτίστως από το CDU. Παρά την κινδυνολογία που επικράτησε από το 2015, όταν η εκλογική διαδρομή του στα κρατίδια ήταν ανοδική και οι προβλέψεις έλεγαν το AfD θα εκτοξευτεί στην κεντρική πολιτική σκηνή δημιουργώντας προβλήματα στο κόμμα της Μέρκελ, η ίδια στάθηκε απέναντι από το AfD· σε ομιλία της στο Bundestag (7.9.2016) προειδοποίησε εκείνους που ήταν πρόθυμοι να υιοθετήσουν την ατζέντα του, πώς αν το μιμηθούν θα το δικαιώσουν και θα διευκολύνουν την υποστήριξή του από τους εκλογείς.
H «παιδαγωγική» της Μέρκελ όσον αφορά το AfD φαίνεται να είναι σωστή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και ικανή να το ωθήσει στο περιθώριο. Ένα απο τα προβλήματα των Χριστιανοδημοκρατών αλλά και των Σοσιαλδημοκρατών είναι ότι χάνουν ψηφοφόρους από τον πυρήνα των βασικών τους υποστηρικτών. Ένα σημαντικό και ολοένα διευρυνόμενο τμήμα τους (ήταν 17,6 εκατ. στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές) δεν προσέρχεται καν στις κάλπες και απέχει από τις εκλογές. Οι απώλειες στα εκλογικά κάστρα και η ολοένα και μικρότερη ικανότητα Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών να κινητοποιούν το εκλογικό σώμα είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα δύο κόμματα εξουσίας στη Γερμανία. Όμως και τα μικρότερα σε δύναμη κόμματα εμφανίζουν αστάθεια όσον αφορά την απήχησή της στους εκλογείς: οι Φιλελεύθεροι μπορεί να επανακάμπτουν, αλλά στις εκλογές του 2013 είχαν μείνει εκτός της Ομοσπονδιακής Βουλής, ενώ οι Πράσινοι και η Linke βρίσκονται αρκετά πιο κάτω από τα ποσοστά τους και τις προοπτικές που διαγράφονταν και για τα δύο αυτά κόμματα στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2009.
Η κυριαρχική παρουσία της Μέρκελ στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας κρύβει υπαρκτά προβλήματα καταρχάς σε επίπεδο πολιτικού προσωπικό: είναι η δεύτερη επιπλέον θητεία που θα αναλάβει να φέρει σε πέρας η γερμανίδα καγκελάριος πέρα από το όριο των δύο θητειών που η ίδια είχε θέσει στον εαυτό της όταν είχε πρωτοεκλεγεί καγκελάριος, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες στην μετά-Σρέντερ εποχή δοκιμάζουν κάθε φορά και έναν διαφορετικό υποψήφιο καγκελάριο χωρίς να επιτυγχάνουν τα αποτελέσματα που επιθυμούν. Είναι εντυπωσιακό ότι στη χώρα με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης, το 1/5 των πολιτών της αισθάνεται οικονομικά ανασφαλές και νιώθει αβεβαιότητα σε ό,τι αφορά ζητήματα όπως είναι οι συντάξεις, ο κίνδυνος της φτώχειας ή οι δυσκολίες της τρίτης ηλικίας.
Οι εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου στην ΟΔΓ είναι εκλογές μετάβασης. Ένα ενδεχόμενο είναι να δοκιμαστούν νέες συμμαχίες για τον σχηματισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και να δοθεί ένα τέλος σε κυβερνήσεις Μεγάλου Συνασπισμού. Αυτό θα κριθεί από την εκλογική αριθμητική αλλά θα συνυπολογιστεί και η επιρροή που θα καταγράψουν οι ακροδεξιοί του AfD, καθώς ένας Μεγάλος Συνασπισμός μπορεί να αποτελέσει μια επιπλέον πολιτική ευκαιρία ώστε ο καταγγελτικός λόγος του AfD εναντίον των κομμάτων και των πολιτικών να ηχεί πειστικότερα στους απογοητευμένους και δυσαρεστημένους εκλογείς των μεγάλων κομμάτων.
Η άνοδος της Μέρκελ στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας ήταν το επιστέγασμα της επανένωσης των δύο Γερμανιών και της ενοποίησης της Ευρώπης μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων. Τριάντα χρόνια μετά (οι μεθεπόμενες ομοσπονδιακές εκλογές θα γίνουν το 2021) η ατζέντα αλλάζει. Μια νέα μετά-μεταψυχροπολεμική εποχή είναι ήδη εδώ: ο Τραμπ, ο Πούτιν, ο Ερντογάν, ο Κιμ Γιονγκ Ουν θέτουν το περίγραμμά της και αποτελούν μια απειλή για τον Βεμπεριανό ιδεότυπο της Πολιτικής ως μια λειτουργία αρχών και ευθύνης.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
http://creative.dol.gr/tanea/germanikes%20ekloges-16-09-2017/germanikes%20ekloges-16-09-2017.html
με ελεύθερη γνώμη
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΧΩΡΙΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟ ...
Της Βασιλικής Γεωργιάδου
H Αγγέλα Μέρκελ είναι καγκελάριος από το 2005 και ήδη ολοκληρώνει την τρίτη της θητεία, ενώ διεκδικεί και μια τέταρτη. Αν στις γερμανικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου οι Χριστιανοδημοκράτες επικρατήσουν, πράγμα που τα δημοσκοπικά δεδομένα δείχνουν ότι θα συμβεί, η Μέρκελ θα ισοφαρίσει το σκορ του Χέλμουτ Κολ όσον αφορά τον χρόνο παραμονής της στην καγκελαρία, με τον τελευταίο να υπήρξε ο μακροβιότερος Bundeskanzler στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ).
Η πολιτική καριέρα της Μέρκελ στο CDU ξεκίνησε μετά τη Γερμανική Επανένωση και επρόκειτο για μια μάλλον αντισυμβατική διαδρομή: τι δουλειά είχε μια Ανατολικογερμανίδα προτεστάντισα, χωρίς κομματικά ερείσματα, σε ένα ανδρικό κόμμα καθολικών προυχόντων; Η εκτίναξή της στην κομματική ιεραρχία ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με μια πατροκτονία που επικυρώνεται με τη δημόσια καταγγελία εκ μέρους της του πολιτικού μέντορά της και τότε επιτίμου προέδρου της CDU, Χ. Κολ. Οι αποκαλύψεις σχετικά με τις παράνομες δωρεές στους Χριστιανοδημοκράτες, για τις οποίες κομματικοί προύχοντες εμφανίζονταν εμπλεκόμενοι από κομματικό πατριωτισμό να μην εκθέσουν το κόμμα τους όσον αφορά τις πηγές της παράνομης χρηματοδότησής του, ήταν το εφαλτήριο για τη Μέρκελ να ανέβει ραγδαία την κομματική ιεραρχία: από την προεδρία του τοπικού CDU στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας στην εκλογή της ως Προέδρου του ομοσπονδιακού CDU.
Οι αντίπαλοί της την έχουν χαρακτηρίσει τακτικίστρια που ξέρει πώς να «φιλετάρει» τους εσωκομματικούς αντιπάλους της. Πιο ουδέτεροι αναλυτές συνυπολογίζουν στα προσόντα της τον ορθολογισμό της και την «απουσία εκδραματισμού» στο στιλ της: αυτό που για κάποιους θεωρείται μειονέκτημα, το ότι δεν έχει ρητορική δεινότητα και χαρισματικότητα, αποδείχθηκε το μεγάλο προσόν της Μέρκελ. Ό,τι την καθιστά ικανή να χειρίζεται δύσκολες καταστάσεις είναι ακριβώς το γεγονός ότι επικεντρώνεται στην ουσία των πραγμάτων και όχι στην σκηνοθεσία τους. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με τις επιλογές της, αλλά πρέπει να της αναγνωριστεί ότι αυτές, όσο κι αν σε κάποιο βαθμό επηρεάζονται, ωστόσο δεν προσδιορίζονται από την πολιτική συγκυρία.
Σήμερα, σε μια Ευρώπη που η δημαγωγία και ο λαϊκισμός έχουν εκτοξευθεί, είναι σημαντικό ότι υπάρχει μια πολιτικός στη χώρα με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης που δεν υιοθετεί αυτό το στιλ. Ο λαϊκισμός χρειάζεται αναχώματα. Παρόλα αυτά, η τάση στις ημέρες μας είναι το φλερτ με τον λαϊκισμό στην προοπτική της αποκόμισης υποστήριξης από το εκλογικό του κοινό και της αποτροπής εκροών από τις καθιερωμένες κομματικές δυνάμεις προς τα «αντισυστημικά» κόμματα. Αυτή την πρόκληση έχει να αντιμετωπίσει άμεσα και η Μέρκελ καθώς το κόμμα της έχει πια στα δεξιά του την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ένα κόμμα που προβάλλει τις ευρωσκεπτικιστικές, αντιμεταναστευτικές και ξενοφοβικές ιδέες του προσελκύοντας αδρανείς ψηφοφόρους αλλά και έναν σημαντικό αριθμό εκλογέων από τα υπόλοιπα κόμματα και πρωτίστως από το CDU. Παρά την κινδυνολογία που επικράτησε από το 2015, όταν η εκλογική διαδρομή του στα κρατίδια ήταν ανοδική και οι προβλέψεις έλεγαν το AfD θα εκτοξευτεί στην κεντρική πολιτική σκηνή δημιουργώντας προβλήματα στο κόμμα της Μέρκελ, η ίδια στάθηκε απέναντι από το AfD· σε ομιλία της στο Bundestag (7.9.2016) προειδοποίησε εκείνους που ήταν πρόθυμοι να υιοθετήσουν την ατζέντα του, πώς αν το μιμηθούν θα το δικαιώσουν και θα διευκολύνουν την υποστήριξή του από τους εκλογείς.
H «παιδαγωγική» της Μέρκελ όσον αφορά το AfD φαίνεται να είναι σωστή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και ικανή να το ωθήσει στο περιθώριο. Ένα απο τα προβλήματα των Χριστιανοδημοκρατών αλλά και των Σοσιαλδημοκρατών είναι ότι χάνουν ψηφοφόρους από τον πυρήνα των βασικών τους υποστηρικτών. Ένα σημαντικό και ολοένα διευρυνόμενο τμήμα τους (ήταν 17,6 εκατ. στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές) δεν προσέρχεται καν στις κάλπες και απέχει από τις εκλογές. Οι απώλειες στα εκλογικά κάστρα και η ολοένα και μικρότερη ικανότητα Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών να κινητοποιούν το εκλογικό σώμα είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα δύο κόμματα εξουσίας στη Γερμανία. Όμως και τα μικρότερα σε δύναμη κόμματα εμφανίζουν αστάθεια όσον αφορά την απήχησή της στους εκλογείς: οι Φιλελεύθεροι μπορεί να επανακάμπτουν, αλλά στις εκλογές του 2013 είχαν μείνει εκτός της Ομοσπονδιακής Βουλής, ενώ οι Πράσινοι και η Linke βρίσκονται αρκετά πιο κάτω από τα ποσοστά τους και τις προοπτικές που διαγράφονταν και για τα δύο αυτά κόμματα στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2009.
Η κυριαρχική παρουσία της Μέρκελ στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας κρύβει υπαρκτά προβλήματα καταρχάς σε επίπεδο πολιτικού προσωπικό: είναι η δεύτερη επιπλέον θητεία που θα αναλάβει να φέρει σε πέρας η γερμανίδα καγκελάριος πέρα από το όριο των δύο θητειών που η ίδια είχε θέσει στον εαυτό της όταν είχε πρωτοεκλεγεί καγκελάριος, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες στην μετά-Σρέντερ εποχή δοκιμάζουν κάθε φορά και έναν διαφορετικό υποψήφιο καγκελάριο χωρίς να επιτυγχάνουν τα αποτελέσματα που επιθυμούν. Είναι εντυπωσιακό ότι στη χώρα με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης, το 1/5 των πολιτών της αισθάνεται οικονομικά ανασφαλές και νιώθει αβεβαιότητα σε ό,τι αφορά ζητήματα όπως είναι οι συντάξεις, ο κίνδυνος της φτώχειας ή οι δυσκολίες της τρίτης ηλικίας.
Οι εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου στην ΟΔΓ είναι εκλογές μετάβασης. Ένα ενδεχόμενο είναι να δοκιμαστούν νέες συμμαχίες για τον σχηματισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και να δοθεί ένα τέλος σε κυβερνήσεις Μεγάλου Συνασπισμού. Αυτό θα κριθεί από την εκλογική αριθμητική αλλά θα συνυπολογιστεί και η επιρροή που θα καταγράψουν οι ακροδεξιοί του AfD, καθώς ένας Μεγάλος Συνασπισμός μπορεί να αποτελέσει μια επιπλέον πολιτική ευκαιρία ώστε ο καταγγελτικός λόγος του AfD εναντίον των κομμάτων και των πολιτικών να ηχεί πειστικότερα στους απογοητευμένους και δυσαρεστημένους εκλογείς των μεγάλων κομμάτων.
Η άνοδος της Μέρκελ στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας ήταν το επιστέγασμα της επανένωσης των δύο Γερμανιών και της ενοποίησης της Ευρώπης μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων. Τριάντα χρόνια μετά (οι μεθεπόμενες ομοσπονδιακές εκλογές θα γίνουν το 2021) η ατζέντα αλλάζει. Μια νέα μετά-μεταψυχροπολεμική εποχή είναι ήδη εδώ: ο Τραμπ, ο Πούτιν, ο Ερντογάν, ο Κιμ Γιονγκ Ουν θέτουν το περίγραμμά της και αποτελούν μια απειλή για τον Βεμπεριανό ιδεότυπο της Πολιτικής ως μια λειτουργία αρχών και ευθύνης.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
http://creative.dol.gr/tanea/germanikes%20ekloges-16-09-2017/germanikes%20ekloges-16-09-2017.html
16 σχόλια:
http://m.liberal.gr/#/app/article167996/homepage
Που θα σταματησει...η μ*";:'&% τους...που;;??**...Αντε πρωι πρωι....με τα κ*"':;!:α του Μπανια.....Εχουν καμμια σχεση αυτοι...με Κυρκο, Παπαγιαννακη, Ηλιου....ΕΛΕΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
Αφήνω αυτό εδώ, ως ευκαιρία για αναπόληση.
https://youtu.be/BGcv70g-siA
Ωραίος...χάζευα τα νουμεράκια πίσω με τις σωρευτικές αποδόσεις ταμιευτηρίου, μετοχών, ΕΓΔ...μια χαρά, διαλέγεις time frame που να σε βολεύει και βγάζεις ότι αποτέλεσμα θέλεις.
Η δημοκρατία θα νικήσει (στη Γερμανία)
Χαίρετε, καλή συνέχεια
Καλημέρα σε όλους και όλες!
Ενδιαφέρον κείμενο και η παραπομπή σε ενα ακομα πιο ουσιαστικο αφιερωμα στις γερμανικές εκλογές. Οσο για τη μουσική: με τον ένα ή τον αλλο τρόπο, κάποια στιγμή επιστρέφεις στους Radiohead. Fact. :)
Ας ελπίσουμε οτι δεν θα εχει διψηφια ποσοστα το AfD και οτι η δημοκρατία θα θριαμβεύσει σε κάθε επιπεδο κι όχι απλά στην ομαλή διεξαγωγή της γερμανικής εκλογικής διαδικασίας.
@ pasxalis dimitrakis και να ήταν μονον του Μπανια, καλα θα ήμασταν. Το προβλημα ειναι οτι εχουμε πολλα κομματια της ακρας αριστερας παρέα με τυπους στυλ Βερναρδακη. Ειναι χειροτερο.
@hippy μακάρι. Για να δούμε. Καλημερα :)
@ ArTaXiA πού το ξετρύπωσες αυτό; Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Θα ξαναρθουν ομως καλυτερες μερες για το ΧΑ, αρκει να υπαρξει αλλαγη πολιτικης σκυτάλης και ελαχιστη σοβαροτητα. Τιποτε απο τα δυο δεν ειναι νομοτελεια.
κλσ Φροσω μας....με πολλους
χτσ
διορθωση *τιποτε απο τα δυο δεν πρεπει να αντιμετωπιζεται ως νομοτελεια.
@ μπαρμπαλια Πολυ γλυκια καλημέρα ευχομαι. :)
Καλό μεσημέρι σε όλους. Το 2001 είχαν πολλοί όπως ο μακαρίτης ο Βγενο ας πούμε και η διαφήμιση του ΧΑΑ προσπαθήσει να μας πουν για την επανεισοδο στο χρηματιστηριο ( ειχε υποχωρησει στις 4000), το 2000 είχε υπάρξει η προεκλογική στρέβλωση της κυβερνησης Σημίτη και παει
λεγοντας ..:))
Γράφει ο ποιητής στο τέλος....για τον Βεμπεριανό ιδεότυπο της Πολιτικής ως μια λειτουργία αρχών και ευθύνης.
Εμείς τι πρότυπο, αλήθεια, ακολουθούμε?? Ότι φάμε ότι πιούμε και οι άλλοι να πανε να γαμ....νε???
Μπορεί και κάποιος ευγενής στη ψυχή να μου εξηγήσει γιατί αυτή η ψυχασθένεια να βαφτίσουμε Τουρκικη τη μουσουλμανική μειονότητα???
Στην ηληθιότητα που μας κατακλύζει έρχεται το δημοψήφισμα, για να δείξει τις προθέσεις των "φίλων". Αλλά που να τα καταλάβουν αυτά οι μπαφιάζοντες χρήσιμοι....!!
Eσυ νομιζω πρεπει ( απο αυριο) Lorac να φροντισεις να ενημερωσεις το κοινο, για το Carpe Diem 25 της δημιουργικής ανυπακοής Βαρουφ :))
Ευλογο το ερωτημα σου παντως. Τι προτυπο ακολουθουμε;
Ασε που το βιντεακι ήταν άκρα προφητικό... Οταν λέει στο τέλος για αυτούς που κοιτάζουν μακριά, έχει σαν σκαλοπάτια τα έτη. Και τα σκαλοπάτια τελειώνουν στο 2007...
Την καλησπέρα μου.
Φίλε Austin στο δικό μου επίπεδο "σκέψης" αυτά τα τυχαία σύμβολα , όπως τα σκαλοπάτια σου, που αφήνονται σε κοινή θέα είναι η πεμπτουσία της επιβολής του ισχυρού επι της αδυναμίας του αντιπάλου του!! Δηλαδή σου "δείχνω" τα σχέδια μου γιατί γνωρίζω ότι είσαι τόσο αδύναμος να τα αναγωρίσεις πόσο μάλλον να τα αντιμετωπίσεις!!
Φίλε lorac πολύ ιδιαίτερο το σχόλιο σου, το οποίο σε ένα ευρύ πλαίσιο έχει πολύ βαθιά νοήματα καθώς και πολύ ανάλυση.
Αλλά ειδικά σε αυτό με τα σκαλοπάτια, εγώ περισσότερο το είπα για πλάκα και τύπου "κοίτα να δεις". Βρε λες όμως να είναι τέτοιου τύπου ενδείξεις όπως αναφέρεις και να το πέρασα επιδερμικά εγώ.
Είμαι που είμαι μπόλικα συνομωσιολόγος και πιστεύω ακράδαντα ότι στην πολιτικο-οικονομικό-κοινωνική διαδρομή του κόσμου ο πυρήνας γεγονότων-εξέλιξης δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαίος. απλά έχει κάποιες διακλαδώσεις γεγονότων που ξέφυγαν αναγκαστικά του προγραμματισμού.
Και επειδή θέλω να το προχωρήσω λίγο ακόμα, έχουμε πολλές οπτικές της εξέλιξης του ανθρώπου και της τεχνολογίας. Μία εξ αυτών θα μπορούσε να είναι με γνώμονα ότι αυτή η έξαρση τεχνολογίας και ομαδοποίησης-ταυτοποίησης-ελέγχου έχει γίνει για να καταφέρει ο ισχυρός να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες παρεκκλίσεις από τη πορεία που θέλει να δώσει στον κόσμο μας.
Γιατί ρε αδερφέ να πρέπει σώνει και ντε να έχει το κινητό μου τηλέφωνο το facebook και h google? Πριν που δεν το είχε, πάλι μια χαρά δεν γινόταν η δουλειά μου-μας...?
Και για των αγορών με την νέα MiFID όλες οι συναλλαγές θέλουν να γίνουν διαφανείς. θ ξέρουν από που και από ποιον θα έχει δοθεί μία εντολή. η γενιά μου θα ζήσει τον απόλυτο έλεγχο...θέλουμε κάμποσα χρόνια ακόμα!
Δεν ξερω αν το χετε καταλαβει αλλα οι μονοι που ασχολουμαστε με τις γερμανικες εκλογες ειμαστε εμεις. Οι ιδιοι οι Γερμανοι δεκαρα δεν δινουν. Ωστοσω εμεις δινουμε την απολυτη βαση εν αναμονη του ξεροκομματου που θα μας πεταξει ο πρωτος τυχον φιλελλην που θα τυγχανει περισσοτερων γερμ. ψηφων. Αν αυτο δεν λεγεται καταντημα, τοτε ποιο ειναι?
Δημοσίευση σχολίου