ΚΥΡΙΑΚΗ
με ελεύθερη γνώμη
ΕΝΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ...
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
ktzor@naftemporiki.gr
Οι αναζητήσεις στην πιο δημοφιλή διαδικτυακή μηχανή είναι κατά κάποιον τρόπο ένα είδος ψυχογραφήματος. Συλλογικού.
Τι ψάξαμε το 2017; Σύμφωνα με την Google, η πεντάδα των ταχύτερα αυξανόμενων αναζητήσεων στην Ελλάδα για το 2017 είναι: Survivor, κοινωνικό μέρισμα, Eurovision 2017, Nomads και Ζωή Λάσκαρη.
Δύο τηλεπαιχνίδια επιβίωσης, δύο νότες, ο θάνατος του crazy girl, από τα ελάχιστα κορίτσια για τα οποία οι Φώτηδες θα «έκοβαν μουστάκι» και το μέρισμα. Έχουν εγκριθεί 1.222.657 αιτήσεις, σε σύνολο 2.970.889 και την Παρασκευή το αναλογούν ποσό στους τραπεζικούς λογαριασμούς θα πιστωθεί.
Παρά τις αντιρρήσεις ότι η «διανομή του στην πλάτη της ιδιωτικής οικονομίας και χωρίς πρόβλεψη για κάποια φορολογική ελάφρυνση της μισθωτής εργασίας ή των επιχειρήσεων τείνει να αντιστρατεύεται την επιδιωκόμενη και αναγκαία δυναμική ανάπτυξη» ή τις τοποθετήσεις ότι «η αναδιανομή προς τους ασθενέστερους έχει νόημα όταν παράγεται νέος πλούτος και όχι μέσω της υπερφορολόγησης» ή της περικοπής κοινωνικών δαπανών, και χωρίς φυσικά να δικαιολογούνται οι χαρές και τα πανηγύρια που τόσοι συμπολίτες μας βρίσκονται σ’ αυτήν την κατάσταση.Χωρίς να υπολογίζονται άλλοι τόσοι που γλιστρούν «προς τα κάτω», δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα, να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές, να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα, καθώς και να έχουν θέρμανση στο σπίτι.
Είναι εργαζόμενοι, αλλά η εργασία δεν απαλύνει τον φόβο της φτώχειας, το «φαινόμενο του ανελκυστήρα» για το ισόγειο. Κι αυτό προκαλεί μεγαλύτερη αβεβαιότητα και από το επίπεδο της φτώχειας. Γι’ αυτό και επτά στους δέκα δεν θεωρούν ότι θα υπάρξει βελτίωση και ανακούφιση προσωπικά και για την οικογένειά τους.
Τούτη η βαρυθυμιά αποτυπώνεται και στις διαδικτυακές αναζητήσεις, παρά τις φαινομενικά ανέμελες εισχωρήσεις. Δι’ ευχών των αγίων αντοχών μπροστά στο επείγον παρόν. Επιβίωσης στο αναμορφωτήριο της προσγείωσης.
www.naftemporiki.gr
με ελεύθερη γνώμη
ΕΝΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ...
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
ktzor@naftemporiki.gr
Οι αναζητήσεις στην πιο δημοφιλή διαδικτυακή μηχανή είναι κατά κάποιον τρόπο ένα είδος ψυχογραφήματος. Συλλογικού.
Τι ψάξαμε το 2017; Σύμφωνα με την Google, η πεντάδα των ταχύτερα αυξανόμενων αναζητήσεων στην Ελλάδα για το 2017 είναι: Survivor, κοινωνικό μέρισμα, Eurovision 2017, Nomads και Ζωή Λάσκαρη.
Δύο τηλεπαιχνίδια επιβίωσης, δύο νότες, ο θάνατος του crazy girl, από τα ελάχιστα κορίτσια για τα οποία οι Φώτηδες θα «έκοβαν μουστάκι» και το μέρισμα. Έχουν εγκριθεί 1.222.657 αιτήσεις, σε σύνολο 2.970.889 και την Παρασκευή το αναλογούν ποσό στους τραπεζικούς λογαριασμούς θα πιστωθεί.
Παρά τις αντιρρήσεις ότι η «διανομή του στην πλάτη της ιδιωτικής οικονομίας και χωρίς πρόβλεψη για κάποια φορολογική ελάφρυνση της μισθωτής εργασίας ή των επιχειρήσεων τείνει να αντιστρατεύεται την επιδιωκόμενη και αναγκαία δυναμική ανάπτυξη» ή τις τοποθετήσεις ότι «η αναδιανομή προς τους ασθενέστερους έχει νόημα όταν παράγεται νέος πλούτος και όχι μέσω της υπερφορολόγησης» ή της περικοπής κοινωνικών δαπανών, και χωρίς φυσικά να δικαιολογούνται οι χαρές και τα πανηγύρια που τόσοι συμπολίτες μας βρίσκονται σ’ αυτήν την κατάσταση.Χωρίς να υπολογίζονται άλλοι τόσοι που γλιστρούν «προς τα κάτω», δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα, να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές, να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα, καθώς και να έχουν θέρμανση στο σπίτι.
Είναι εργαζόμενοι, αλλά η εργασία δεν απαλύνει τον φόβο της φτώχειας, το «φαινόμενο του ανελκυστήρα» για το ισόγειο. Κι αυτό προκαλεί μεγαλύτερη αβεβαιότητα και από το επίπεδο της φτώχειας. Γι’ αυτό και επτά στους δέκα δεν θεωρούν ότι θα υπάρξει βελτίωση και ανακούφιση προσωπικά και για την οικογένειά τους.
Τούτη η βαρυθυμιά αποτυπώνεται και στις διαδικτυακές αναζητήσεις, παρά τις φαινομενικά ανέμελες εισχωρήσεις. Δι’ ευχών των αγίων αντοχών μπροστά στο επείγον παρόν. Επιβίωσης στο αναμορφωτήριο της προσγείωσης.
www.naftemporiki.gr
14 σχόλια:
Καλημέρα σε ολους!
Με αφορμή το σχόλιο του χιπι, έχω να διαφωνήσω με ποιος ψηφοφόρος έφερε τον συριζα. Δεν είναι ούτε ο απογοητευμενος, ούτε το βόδι. Είναι αυτή η μάζα, που θέλει να πηγαίνει με τον νικητή. Είναι ο ίδιος ακριβώς ψηφοφόρος που έφερε τον Γιωργάκη, τον Καραμανλή, τον σαμαρά,τον σημιτη και πάει λέγοντας.
Και με ιστορική ανάγνωση των εκλογών στην Ελλάδα, προσωπικά είναι σφηνωμένη η άποψη στο κεφάλι μου, ότι για να γίνει κάποιος ΠΘ και κάποιο κόμμα κυβέρνηση, έχει πάρει την έγκριση "των μεγάλων δυνάμεων".
Και οι ξένοι, ξέρουν πολύ καλά πως σκεφτόμαστε εμείς εδώ, όπως ξέρουν πως σκέφτονται και σε άλλες χώρες που εκμεταλλευονται αλλά " χαρακτηριστικά πληθυσμιακά γνωρίσματα". Αρα βάζουν όλη την προπαγάνδα να δουλέψει υπέρ του ενός, που θέλουν να κυβερνήσει. Εται λοιπόν, αυτή η άμορφη μάζα που αλλάζει κατά το δοκούν πολιτικές επιλογές, είναι τόσο εύκολο να την χειραγώγησουν που πάει εκεί που θέλουν.
Γιατί προφανώς, αυτό το 3-5% που ψήφιζε παραδοσιακα συριζα, δεν είναι αυτό που κίνησε να νήματα για να έρθει πάνω ο τσιπρας. Οι μεθοδεύσεις του τσιπρα, και κρίνοντας από το αποτέλεσμα και συγκρίνοντας τα πάλια με τα νέα λεγόμενα του, είναι ξεκάθαρο πλέον που αποσκοπουσε. Τουλάχιστον για μένα είναι ξεκάθαρο. Γιατί ο τσιπρας ήξερε ακόμα και πότε θα κάνει την στροφή. Δεν έκανε την στροφή ξαφνικα...
Σε παρακαλώ austin οταν ανεφερεσαι σε ανθρώπους μην χρησιμοποιεις την λεξη μάζα.. σανοφαγοι ναι..παραπλανημενοι ναι..οχι μάζα. Καλημέρα.
Καλησπέρα σε όλες κι όλους :)
Απάντησα σήμερα στα χτεσινα σχόλια. Τα μεταφέρω κι εδω:
Καταρχήν χαίρομαι που το κείμενο μου προκάλεσε σχόλια, κριτικές και "αντιδράσεις". Λυπάμαι που δεν τα ειδα νωριτερα, αλλα χτες με περιτριγύριζε -και ακομα δυστυχως με παιδεύει- μια ιωση, όπερ και αφοσιώθηκα στον εαυτο μου, παρά στο ιντερνετικο διάβασμα.
Στην ουσία της κριτικής τώρα:
-Δεν ανέφερα πουθενα, ουτε υπονόησα οτι ειναι βόδια οι χ,ψ ψηφοφόροι. Ομως την μειωμένη ή μηδενική σε πολλές περιπτώσεις αντιληπτική ικανότητα οικονομικών δεδομένων και πολιτικων διαδικασιών σίγουρα την αναφέρω. Δεν είμαι ούτε η πρώτη και αναμφίβολα ούτε η τελευταία. Και ακραδαντα πιστεύω οτι ειναι ενα πρόβλημα το οποίο δεν προέκυψε σε μια νυκτα, ουτε τα τελευταία 3 χρόνια. Εξου και η αναλυση μου ξεκινά στην αρχή του κειμένου για τις γενικεύσεις της Μεταπολίτευσης -άρα πολυ πριν τον Γενάρη του 2015-, συνεχίζω με Αγανακτισμένους -πάλι πριν τις εκλογές του χειμώνα του 2015-, ενώ στη συνέχεια αναφέρω "Το χειρότερο δεν είναι όμως η οικονομική και η πολιτική περιπέτεια στην οποία μπήκε η χώρα χάριν ΙΔΙΩΣ στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ", τουτέστιν δεν αποκλείω και τις ευθύνες των υπολοίπων. Οπότε μακριά απο μένα οι αφορισμοί, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι ο καταμερισμός ευθυνών ή ότι η όξυνση εθνικολαϊκιστικων φαινομένων και η καλλιέργεια ισοπεδωτικών συμπεριφορών δεν αποδίδεται σε συγκεκριμένους πολιτικοςυ φορείς. Δεν γίνεται καποιος να αγνοεί τι γέννησε η κάτω πλατεία και η ανω πλατεία των Αγανακτισμένων και να καταφέρεται συλληβδην εναντιον του πολιτικου συστήματος, οταν μέρος αυτου δεν επικρότησε τους ΧΑ, δεν πήγε σε πορείες μαζί τους ή σε φιέστες σε νησάκια, δεν έλεγε "μην πληρωσετε φόρους, διόδια", δεν χειροκροτούσε τις μουντζες στη Βουλή και ιδίως δεν χαμογελουσε με τους λεκτικους και φυσικους προπηλακισμους πολιτικων και δημοσιογράφων σε αμφιθέατρα ή στον δρόμο.
-Δεν αντιλαμβάνομαι γιατι το "Πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε για την επόμενη μέρα επικαιροποιημένα κι όχι απλά σε θεωρητική βάση ή με γενικόλογα" αναιρεί το "Ο κερδισμένος στην πολιτική σκηνή δεν θα είναι απλά ο πρώτος στις επικείμενες εκλογές, αλλά αυτός που θα καταφέρει να πείσει τους πολίτες να συνδράμουν σε μια διαφορετική πορεία του τόπου την επομένη της κάλπης". Ισα ισα αν καποιος μπορει να διακρινει απο τις πολιτικες δυνάμεις ποιος αναφέρεται επικαιροποιημένα στην κατασταση και καλλιεργεί μια λογική ότι αρκετά με την πολωση των Συριζανελ, του περίφημου "εμείς ή αυτοί" του κ. Τσιπρα, του προσβλητικοτατου "τα σκυλια γαβγίζουν, το καραβανι προχωρά" του νυν πρωθυπουργού, τοτε καταλαβαινει οτι αναφέρομαι σε πολυ συγκεκριμένα προσωπα με μια υπόδειξη σε στελέχη των κομμάτων τους που θεωρουν οτι επειδη οι δημοσκοπήσεις τους δείχνουν πρωτους, οτι σχολασαν. Επικαιροποιημενα πρεπει να μιλησουν ολοι, οχι απλα καποιοι και να ξαναμπει στο καδρο της αντιπαραθεσης η πολιτικη, οχι ο εθνικολαϊκισμος. Καποιοι ήδη μιλανε. Ορισμένοι μαλίστα γνωρίζουν οτι δεν αρκει η πρωτιά, αλλά πρεπει να πεισουν τους πολιτες να ξεφυγουν απο την απαισιοδοξια τυπου "οποιος και να βγει, παλι τιποτε δεν θα γινει". Η χωρα δεν θα προχωρησει απλά με πολιτικες εξαγγελιες, αλλα κυρίως οταν αντιληφθει η πλειοψηφια τι χρειάζεται να γινει και συνδραμει ως προς αυτη την κατευθυνση. Εκει ειναι η πιο δυσκολη δουλεια ενος χ,ψ πραγματιστη πολιτικου. Δεν αρκει να πεισει μονον για αλλαγή πολιτικης, αλλα και για την υλοποιηση της μετά. Ειδικά όταν εχουμε να κανουμε με μια πλειοψηφια δυστυχως, επιμενω σε αυτο, που δεν γνωρίζει βασικες παραμέτρους της κρίσης ή των δυσκολιων που έρχονται.
συνεχεια->
-Το κείμενο δεν γραφτηκε ως πολιτικο μανιφέστο για να εχει σωρεια προτασεων. Αλλά κυρίως ως μια αναλυση οτι το προβλημα δεν ειναι απλα 10-40 ανθρωποι που δεν εκλεχτηκαν τυχαια, ουτε με τον κρίνο. Περισσότερο ήθελα να αναδειξω την πορεία και την όξυνση του αρνητισμου, του ισοπεδωτισμου, την έξαρση του εθνικολαικισμου και στη συνέχεια να προτείνω όπως και έκανα συγκεκριμένα πεδια που πρεπει να επικεντρωθει η πολιτικη αντιπαράθεση και ο πολίτης να μάθει και να παρει θέση. Εξου και λέω διολου αφηρημενα "να ανεβάσουν τον πήχη του δημόσιου λόγου και να θέσουν με παρρησία μια σειρά ζητημάτων επί τάπητος στους πολίτες, όπως:
– Η επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος και ένας νέος εκλογικός νόμος μπορούν να εξασφαλίσουν δημοκρατικότερες λύσεις και πολιτική σταθερότητα;
– Τί πράγματι είναι, η αναγκαία μεταρρύθμιση και τί είναι μια προοδευτική μεταρρύθμιση;
– Ποιά ρύθμιση του χρέους πρέπει να επιδιώκει η Ελλάδα;
– Ένας δρόμος διαφορετικός από τον εθνικολαϊκισμό, την εσωστρέφεια και την στασιμότητα είναι εφικτός τελικά εδώ που φτάσαμε;"
-Τελος το βιβλιο του Γιαννιτη δεν το ανεφερα τυχαία ή βολικα, αλλά περισσοτερο ως τροφή για σκέψη καθώς ειναι απο τους λίγους που εχω διαβασει που πηγαινει την ανάλυση ενα βημα παραπέρα απο τα περιφημα κλισε της κακιας Μεταπολιτευσης και του τρισκαταρατου Συριζα. Το αν αυτο υποδεικνυει κατι για μενα και πιο συγκεκριμενα την πολιτικη μου τοποθετηση απεναντι στα τεκταινομενα, ειναι κατι το οποιο δεν με ενοχλει διολου. Δεν πιστεψα και δεν πιστευω οτι ο δημοσιογραφος δεν πρεπει να τοποθετείται απεναντι στα πραγματα. Ο ρεπορτερ αναφέρει, ο δημοσιογραφος οφειλει να εντρυφει περισσοτερο.
Θα προσπαθησω να επανέλθω αργοτερα καθώς πέραν της ιωσης, δουλευω κιολας σήμερα. Μετα το περας της εργασιας μου, θα μπορω ελπίζω να εξειδικευσω περισσοτερο σε ορισμενα σημεια την απάντηση μου.
Σε καθε περιπτωση λαμβανω σοβαρα υποψιν τις ενστασεις απο ανθρωπους που εκτιμω και δεν απορρίπτω βεβιασμενα τις χ,ψ κριτικές.
Αγαπητή κ. Παβλακούδη χαίρομαι που μου απαντήσατε αλλά είστε...χειμαρώδης(με την καλή έννοια του νερού τροφοδότη ζωής).
Συζητώ (και όχι απολογούμαι χα χα)
1) "Δεν ανέφερα πουθενα, ουτε υπονόησα οτι ειναι βόδια οι χ,ψ ψηφοφόροι"
Σωστά, έχετε δίκιο. Βόδια είναι τα εξαιρετικά ζώα που τρώνε σανό. Καλή τροφή αλλά δύσπεπτη για τον άνθρωπο. Αρκετοί απ΄το χώρο της ΝΔ κατηγορούν φόρα παρτίδα το 37% των ψηφοφόρων του συριζα ότι το προτιμούν για τροφή τους. Σ΄αυτούς αναφέρομαι.
2) "Δεν γίνεται καποιος να αγνοεί τι γέννησε η κάτω πλατεία και η ανω πλατεία των Αγανακτισμένων και να καταφέρεται συλληβδην εναντιον του πολιτικου συστήματος, οταν μέρος αυτου δεν επικρότησε τους ΧΑ, δεν πήγε σε πορείες μαζί τους ή σε φιέστες σε νησάκια, δεν έλεγε "μην πληρωσετε φόρους, διόδια", δεν χειροκροτούσε τις μουντζες στη Βουλή και ιδίως δεν χαμογελουσε με τους λεκτικους και φυσικους προπηλακισμους πολιτικων και δημοσιογράφων σε αμφιθέατρα ή στον δρόμο. "
Ξεκινώ με μια κακία που θα ήθελα όμως να μην την σχολιάσετε. Κάποιοι έλεγαν "μην πληρωσετε φόρους, διόδια" (αποσκοπώντας στην εξουσία προφανώς) αλλά οι ίδιοι πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους ενώ άλλοι προτιμούσαν να μην λένε τέτοιες ανοησίες αλλά κυκλοφορούσαν με πλαστές πινακίδες για να μην πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους . Αναρωτιέμαι πόσο βλάκας είναι αυτός που ψήφιζε "τον σωστό εξάδελφο με το λάθος όνομα" και σήμερα θεωρεί τους άλλους "βόδια". Θα ήθελα όμως μερικά παραδείγματα πολιτικών και δημοσιογράφων που προπηλακίστηκαν άδικα σε αμφιθέατρα ή στον δρόμο καθώς εγώ έχω κατά νου αρκετούς που προπηλακίστηκαν δίκαια.
3)"Πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε για την επόμενη μέρα επικαιροποιημένα κι όχι απλά σε θεωρητική βάση ή με γενικόλογα"
Δίνω μερικά παραδείγματα τι έχω κατά νου όταν ζητώ συγκεκριμένες προτάσεις
α) Ως προς την παιδεία(το αντικείμενο μου)...η αλλαγή ξεκινάει από το Α....το νηπιαγωγείο και την Α΄δημοτικού (όχι από την τριτοβάθμια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια). Αλλαγή σχολικών βιβλίων με ιστορίες που θα παραπέμπουν σε πρότυπα συμπεριφορών κι όσο μεγαλώνουν τα πιτσιρίκια κριτική απόψεων και στερεοτύπων. Για να μην έχουμε ενστάσεις της "εκκλησίας" αρκετές παραβολές του Κυρίου θα μπορούσαν να περιέχονται στην διδακτέα ύλη (πχ του πονηρού δούλου). Οπωσδήποτε μηνιαίες ομαδικές εργασίες σε όλες τις τάξεις-και του Λυκείου-ανα 4αδες ή περισσότερο (διαγωνισμός χαρτών, διηγημάτων, θέατρο κλπ) που θα βοηθήσουν την κοινωνικοποίηση και θα εξοστρακίσουν την απομόνωση και τις "ουσίες". Ένα παιδί που κάνει χρήση ναρκωτικών δεν είναι το άρρωστο παιδί της γειτονιάς, είναι το παιδί της άρρωστης γειτονιάς.
Σε 12 με 13 χρόνια θα έχουμε πιθανολογώ νεολαία άλλης πάστας.
β) Ως προς την δικαιοσύνη...το απόστημα της εποχής μας. Όλοι κριτικάρουμε τις χρονικές αγκυλώσεις, έχω μια ιδέα-πρόταση ξεμπλοκαρίσματος.
Μεταφορά ΟΛΩΝ των αστικών υποθέσεων μέχρι 5000 ευρώ (που είναι η συντριπτική πλειοψηφία) από τα Ειρηνοδικεία σε ειδική νομική υπηρεσία που θα δημιουργηθεί στους δήμους. Μετά το "Σχέδιο Καλλικράτης" έχουμε 325 δήμους στη νέα Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας. Καθένας στελεχώνεται με 2-5 καταρτισμένους δικηγόρους που θα κάνουν ταχύρρυθμη (3μημα-5μηνη) .ειδική εκπαίδευση και καμιά 5-20 γραμματείς που ήδη υποαπασχολούνται σαν διοικητικοί (εννοείται πως προσλήφθηκαν στην καθαριότητα χα χα). Οι νυν ειρηνοδίκες προβιβάζονται σε πρωτοδίκες κλπ. Ταυτόχρονα λαμβάνω πρόνοια (ίσως και συνταγματικά) ότι όσοι δικαστές καθυστερούν περισσότερες από 3 φορές την έκδοση απόφασης στο νόμιμο χρονικό χρονικό που σαφώς ορίζεται αλλά καταστρατηγείται (νομίζω 4-5 μήνες max) ΔΕΝ θα προάγεται στις επόμενες κρίσεις.
3) Ως προς την ανάγκη αναθεώρησης του συντάγματος
Προφανώς και δεν θα διαφωνήσει αλλά...
Δεν μου αρκεί η αυτονόμηση της προεδρικής εκλογής και η αντικατάσταση της απλής αναλογικής από κάποιο ελαφρά ενισχυμένο σύστημα. Επιθυμώ και πολλά άλλα όπως α) υποχρεωτική διεξαγωγή εκλογών κάθε 4 χρόνια και κλείσιμο κάθε παραθύρου πρόωρης προσφυγής στις κάλπες β) μείωση αριθμού βουλευτών σε 200 max 3) χωρισμός κράτους εκκλησίας (τι αριστερός θα αυτοπροσδιοριζόμουν αν δεν το ζητούσα, ο πατέρας του Ερνέστο προφανώς και δεν είναι) δ) επαναφορά μέσω συντάγματος του νόμου "Διαμαντοπούλου" για να μην μπορεί ο κάθε νυν και πρώην Γαβρόγλου να αυτοσχεδιάζει ε) όσα ανέφερα στο προηγούνο θέμα συν την αποδέσμευση μισθού βουλευτή-δικαστικού στ) αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης κομμάτων...είναι πρόχειρα μερικά απ΄όσα μου ήρθαν.
Κατά τα λοιπά
4) "Ποιά ρύθμιση του χρέους πρέπει να επιδιώκει η Ελλάδα;"
Έχω τοποθετηθεί πολλές φορές για το θέμα του χρέους στο μπλογκ. Έχω την άποψη πως θα ρυθμιστεί μόνο του απ΄την αδυναμία πληρωμής όταν ωριμάσει. Δηλαδή πιθανολογώ πως θα γίνει εν καιρώ roll over όπως της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, της Ιαπωνία κ.ο.κ. Κάποια κεντρική αρχή (όπως η ΕΚΤ) θα το πάρει πάνω της. Follow the money.
5)Υπάρχει "Ένας δρόμος διαφορετικός από τον εθνικολαϊκισμό, την εσωστρέφεια και την στασιμότητα είναι εφικτός τελικά εδώ που φτάσαμε;"
Ναι....η ενσωμάτωση των προσφύγων που νομοτελειακά θα γίνει τουλάχιστον για το 50% εξ αυτών. Εάν κάθε "Καλλικρατικός" δήμος αναλάμβανε να πάρει 15 εξαμελείς συγγενικές οικογένειες (και τις επιδοτήσεις που δικαιούνται) να τους εγκαταστήσει σε εγκαταλειμμένα οικήματα της περιοχής του, δίνοντας ταυτόχρονα στους ενοίκους τα υλικά να τα ανακαινίσουν και τους απασχολούσε σε χειρωνακτικές εργασίες που αποφεύγουν οι δημότες...ο αριθμός στα hot spot θα περιοριζόταν στο μισό.
Το βιβλίο του κ. Γιαννίτση δεν το έχω διαβάσει. Αγαπώ το διάβασμα, παλαιότερα διάζαζα ένα βιβλίο την εβδομάδα. Δυστυχώς η αρρώστεια της 3ης ηλικίας (πρεσβυωπία) μου διατάραξε τη χαρά της ανάγνωσης. Που θα πάει όμως, ελπίζω με το χρόνο να συνηθίσω τα #@#@γυαλιά
Φίλε Γιώργο, ώριμος είσαι, προφανώς και γνωρίζεις απ΄το περιβάλλον σου πως υπάρχει "μάζα που θέλει να πηγαίνει με τον νικητή". Εξακολουθώ όμως να πιστεύω πως υπάρχουν και "προδομένοι" (εγώ από τον Τσίπρα), "προβληματισμένοι" και δίκαια "θυμωμένοι" (η Μέρκελ με τον Σαμαράς όταν έδιωξε τον καθ΄ομολογίαν επιτυχημένο γενικό γραμματέα εσόδων Χάρη Θεοχάρη)
Hippy...respect...αυτο μονο....
Πολύ ωραίες αναλύσεις, που θέλουν διπλή ανάγνωση για να επεξεργαστών σωστά.
Προφανώς και υπάρχουν προδομενοι. Ειδικα αυτό το 5% πολύ ψήφιζε παραδοσιακα συνασπισμό. Αλλα το θέμα είναι ότι αυτό το προδομενο όχι μόνο δεν είχε την δύναμη να τον φέρει πάνω, αλλά έχει από καιρό "αλλαξοπιστησει" και δεν θέλει ούτε να τον βλέπει τον τσιπρα.
Το θέμα είναι "όλοι αυτοί οι αγανακτισμενοι" που τον έφεραν "ως άμορφη και άκρως χειραγωγουμενη μάζα" που δεν θελουν να παραδεχτούν το λάθος τους, όπως δεν παραδεχοντουσαν το λάθος που έκαναν επί σειρά ετών με την "λογική ΠΑΣΟΚ" .
Και ξέρεις πολύ καλά, ότι το πρώτο βήμα για μια σημαντική αλλαγη προς το καλύτερο, είναι η αποδοχή και παραδοχή του λάθους. Είτε είναι χαα, είτε σχέσεις, είτε κοινωνικοπολιτικηα.
ειδικα στο οτι σε μια δεκαετία χοντρικά θα έχουμε άλλης πάστας νεολαία, θα συμφωνήσω. Θα έβαζα και λίγα ακόμα χρονιά, αλλά γενικά σε 20 χρόνια το πολύ θα δούμε αλλαγές όμορφες
Α ανέβηκε πολύ το επίπεδο και δεν θα σας ακολουθήσω:))
Συνοπτικά όμως θα πω το εξής: Θα ήταν εξαιρετικό να μπορούσαν οι ψηφοφόροι λίγο πριν τις εκλογές να σκέφτονται με αυτή τη λογική και να αποφασίζουν με αυτά τα κριτήρια όπως αυτά που αναφέρατε όλοι. Φοβάμαι, για να μην πω ότι είμαι σίγουρος, ότι αυτά είναι "ψιλά" γράμματα. Η λογική των ψηφοφόρων είναι ¨από τα 10 ας μου κάνει τα δύο", "εμένα τα μέτρα δεν με επηρέασαν (και ας επηρέασαν τον άντρα ή το παιδί μου)" και άλλα τινά. Και για αυτό πάντοτε ο ψηφοφόρος καταλήγει να αυτοπροσδιορίζεται ως θύμα ενώ σε μεγάλο βαθμό είναι και ο θύτης και το θύμα ταυτόχρονα. Είμαστε οι επιλογές μας αλλά δεν αισθανόμαστε έτσι γιατί οι άλλοι φταίνε.
Σήμερα διάβασα λοιπόν στην Καθημερινή τη λύση που προτείνει ο Μάνος για μέρος των οικονομικών μας προβλημάτων. Εξουσίες στους Δήμους με αυτοτέλεια στη διαχείριση των πόρων, στις προσλήψεις και συνεπαγωγικά και στις απολύσεις. Για να μην βγαίνουν οι δήμαρχοι να κάνουν πορείες για τη μείωση της ανεργίας αλλά να διασφαλίζουν οι ίδιοι στην περιοχή τους το στόχο αυτό. Ας πάρουν τα έσοδα του ΕΝΦΙΑ της περιοχής τους και ας διαχειρίζονται τα τέλη και άλλους φόρους που αυτοί θα βάζουν και θα δικαιολογούν στους πολίτες το λόγο ύπαρξης τους και οι πολίτες/δημότες θα αντιλαμβάνονται τα οφέλη τους. Αυτό σημαίνει άμεση δημοκρατία και έλεγχος. Το κράτος ας μείνει στο ρόλο του συντονιστή/οδηγού και ρυθμιστή αλλά όχι σε καθημερινό επίπεδο αλλά σε επίπεδο υιοθέτησης κανόνων και ελέγχου της εφαρμογής τους. Έτσι θα γίνουν όλοι πιο υπεύθυνοι...οι δημότες όταν ψηφίζουν , οι δήμαρχοι όταν θα δίνουν απολογισμό και οι αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται μόνο στο γυάλινο πύργο του Μαξίμου...
Hippy θα συμφωνήσω σε μεγάλο βαθμό με τα λεγόμενα σου αλλά ξέχασες κάτι που εγώ θεωρώ κομβικό. Η παιδεία εκτός από αυτά που ανέφερες χρειάζεται και κάτι άλλο: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Ελπίζω απλά να το λησμόνησες γιατί για μένα είναι κομβικής σημασίας ζήτημα. Και το λέω όχι μόνο γιατί έχω περάσει από όλα τα στάδια της εκπαίδευσης (ε και σχετικά πρόσφατα) αλλά και ως σύζυγος εκπαιδευτικού αλλά και γαμπρός εκπαιδευτικών (εσεις συνήθως πάτε πακέτο...). Πρέπει για όλους και για όλα να υπάρχει έλεγχος. Της σχολικής μονάδας, του Διευθυντή της, των στελεχών της. Και να μπορώ εγώ ως γονιός να επιλέγω που θέλω να πάω το παιδί μου και όχι με τον Τ.Κ. Αυτό σημαίνει φιλελευθερισμός, δυνατότητα επιλογής κτ.λ. Αλλά αν γίνει αυτό βλέπω απεργίες διαρκείας και όχι μόνο....
Μολις επεστρεψα απο την εργασια μου και δυστυχως δεν ειμαι σε θεση μετα τον θανατο του εκλεκτου συναδελφου Βασιλη Μπεσκενη να γραψω το οτιδηποτε. Εχω σοκαριστει και στεναχωρηθει υπερβολικα. Δεν αποφευγω κατι ή κάποιον, απλά μου ειναι εξαιρετικα δυσκολο να σχολιασω αυτη τη στιγμή. Λυπαμαι και ελπίζω στην κατανόησή σας. Τα εχω διαβασει ολα οσα γραψατε, αλλα θα τα ξαναδιαβασω και αυριο, οταν θα ειμαι πιο ηρεμη.
Πραγματικά αναπάντεχο και δυσάρεστο γεγονός. Δυστυχώς η ζωή μας έχει αλλάξει. Δεν ξέρω τι μπορεί να προκάλεσε αυτό που συνέβη αλλά φοβάμαι οι ρυθμοί της καθημερινότητας, οι ανησυχίες τα άγχη και τα προβλήματα έχουν διογκωθεί. Μάλλον ζητάμε από τους εαυτούς μας περισσότερο από αυτά που μπορούμε να αντέξουμε...
Καλησπέρα σας! Πάντα πολύ ενδιαφέροντα αυτά που διαβάζουμε εδώ μέσα είτε συμφωνούμε είτε όχι με όλα όσα λέγονται. Το πρόβλημα μας είναι θέμα παιδείας και θα συμφωνήσω ότι αυτό είναι το Α απ' όπου θα πρέπει να αρχίσουμε να κτίζουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Δεν θέλει πολύ σκέψη το πράγμα. Ας πάμε από την 1η ώρα ζωής ενός ανθρώπου και να εκτιμήσουμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε στα όρια του οικονομικά εφικτού.
Δεν είναι ανάγκη μια κυβέρνηση να τα φτιάξει όλα από το Α στο Ω, αρκεί να κάνει η κάθε μια τα επόμενα 10-15 χρόνια από 5-6 γράμματα.
Το βασικά μετά από σχεδόν 10 χρόνια "κρίσης" (εγώ μετρώ από 2007) έχουν γίνει απαραίτητες ζυμώσεις για να περάσουμε στο επόμενο επίπεδο, αυτό της επιδιόρθωσης.
Καλό βράδυ και δύναμη για όσες/όσους βίωσαν την απώλεια σήμερα.
Δημοσίευση σχολίου