ΣΆΒΒΑΤΟ..
με μουσική
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ : ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ...
«Δεν είμαι ειδικός, αλλά...». Αυτή η στερεοτυπική εισαγωγή –κρεμασμένη σε τόσους βρόχους του παγκόσμιου ιστού– συνήθως προηγείται των ψηφιακών προκηρύξεων που, όντως, δεν έχουν απλώς τη σιγουριά του ειδικού· έχουν την οργισμένη βεβαιότητα του ιεραποστόλου.
Ολοι οι πρωταγωνιστές της αντιπαράθεσης για τις κεραίες πέμπτης γενιάς στην Καλαμάτα έκαναν χρήση αυτού του παθητικο-επιθετικού κλισέ: Δεν είμαι ειδικός, αλλά οι κεραίες προκαλούν σφύριγμα στα αυτιά. Δεν είμαι ειδικός, αλλά η ακτινοβολία εκφυλίζει το ανδρικό σπέρμα. Δεν είμαι ειδικός, αλλά θέλουν να πλήξουν τη γονιμότητα των Μεσσήνιων για να τους απομεσσηνιοποιήσουν με ισλαμικές επιμειξίες.
Για την τεχνοφοβική στάση, που τελικώς υιοθέτησε το δημοτικό συμβούλιο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, ενοχοποιήθηκε πάλι η ντόπια κουλτούρα – η τόσο ευάλωτη στις ψεκασμένες, και τις ακτινοβολημένες, θεωρίες συνωμοσίας. Πρόκειται για παραπλανητικό αυτοματισμό, που παρουσιάζει σαν ελληνική ιδιαιτερότητα ένα σύμπτωμα της διαδικτυακής παγκοσμιοποίησης.
Στην πραγματικότητα, το κίνημα των ακτινοβολημένων της Καλαμάτας είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να φυτέψει μια προπαγανδιστική κατασκευή, ή μια σκέτη δεισιδαιμονία, μεταμφιεσμένη σε πληροφορία· και να την αφήσει μετά να εξαπλωθεί σαν ιός σε ανεμβολίαστο κοπάδι.
Εδώ φαίνεται να είναι ενεργό κι ένα ακόμη παράδοξο χωρίς σύνορα: Η τεχνολογία γίνεται ιδανικός αγωγός όχι μόνο της τεχνοφοβίας, αλλά όλων των φανατισμών. Ο μηχανισμός είναι πια πολύ οικείος: διασπορά. Πόλωση. Σχετικοποίηση.
Σχετικοποίηση της πραγματικότητας συντελείται όταν ακόμη και εκείνη η πλευρά που δεν έχει ενδώσει στο διαδιδόμενο ψέμα, νιώθει την ανάγκη να εμφανιστεί απέναντί του «αντικειμενική». Ας πούμε, ο δήμαρχος Καλαμάτας, Θανάσης Βασιλόπουλος: Για να ακουστεί αμερόληπτος, διαβεβαίωνε ότι θα «πάγωνε» τη λειτουργία του πειραματικού δικτύου μέχρι να γίνουν όλες οι μετρήσεις. Γιατί, βεβαίως, ο δήμαρχος δεν είναι ειδικός, αλλά...
Ο Βασιλόπουλος –ο οποίος στην προσπάθεια περιορισμού του δυσφημιστικού αντίκτυπου της απόφασης έδειξε ζήλο που δεν είχε επιδείξει για την αποτροπή της– έχει σε κάτι δίκιο: Χωρίς την απλή αναλογική, και την ισχύ που δίνει στις μειοψηφίες, το δημοτικό συμβούλιο πιθανότατα θα είχε αποφασίσει αλλιώς. Βλέπει κανείς εδώ σε μικρογραφία τον τρόπο με τον οποίο το αναλογικό σύστημα αδυνατίζει τα φίλτρα νηφάλιας διαβούλευσης των αντιπροσωπευτικών σωμάτων, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα στη δημαγωγική κυκλοθυμία.
Βλέπει επίσης ότι οι λαϊκιστικές εξάρσεις, που είχαμε συνδέσει με την οικονομική κρίση, δεν οφείλονταν πάντα σε αυτήν. Οφείλονται σε μια κρίση πιο μύχια. Στον κλονισμό που εξέφραζε ο δημοτικός σύμβουλος Καλαμών, όταν φώναζε «δεν θέλω να είμαι πειραματόζωο». Καλύτερα χωρίς πειράματα. Σκέτα ζώα.
www.kathimerini.gr Mιχάλης Τσιντσίνης
με μουσική
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ : ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ...
«Δεν είμαι ειδικός, αλλά...». Αυτή η στερεοτυπική εισαγωγή –κρεμασμένη σε τόσους βρόχους του παγκόσμιου ιστού– συνήθως προηγείται των ψηφιακών προκηρύξεων που, όντως, δεν έχουν απλώς τη σιγουριά του ειδικού· έχουν την οργισμένη βεβαιότητα του ιεραποστόλου.
Ολοι οι πρωταγωνιστές της αντιπαράθεσης για τις κεραίες πέμπτης γενιάς στην Καλαμάτα έκαναν χρήση αυτού του παθητικο-επιθετικού κλισέ: Δεν είμαι ειδικός, αλλά οι κεραίες προκαλούν σφύριγμα στα αυτιά. Δεν είμαι ειδικός, αλλά η ακτινοβολία εκφυλίζει το ανδρικό σπέρμα. Δεν είμαι ειδικός, αλλά θέλουν να πλήξουν τη γονιμότητα των Μεσσήνιων για να τους απομεσσηνιοποιήσουν με ισλαμικές επιμειξίες.
Για την τεχνοφοβική στάση, που τελικώς υιοθέτησε το δημοτικό συμβούλιο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, ενοχοποιήθηκε πάλι η ντόπια κουλτούρα – η τόσο ευάλωτη στις ψεκασμένες, και τις ακτινοβολημένες, θεωρίες συνωμοσίας. Πρόκειται για παραπλανητικό αυτοματισμό, που παρουσιάζει σαν ελληνική ιδιαιτερότητα ένα σύμπτωμα της διαδικτυακής παγκοσμιοποίησης.
Στην πραγματικότητα, το κίνημα των ακτινοβολημένων της Καλαμάτας είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να φυτέψει μια προπαγανδιστική κατασκευή, ή μια σκέτη δεισιδαιμονία, μεταμφιεσμένη σε πληροφορία· και να την αφήσει μετά να εξαπλωθεί σαν ιός σε ανεμβολίαστο κοπάδι.
Εδώ φαίνεται να είναι ενεργό κι ένα ακόμη παράδοξο χωρίς σύνορα: Η τεχνολογία γίνεται ιδανικός αγωγός όχι μόνο της τεχνοφοβίας, αλλά όλων των φανατισμών. Ο μηχανισμός είναι πια πολύ οικείος: διασπορά. Πόλωση. Σχετικοποίηση.
Σχετικοποίηση της πραγματικότητας συντελείται όταν ακόμη και εκείνη η πλευρά που δεν έχει ενδώσει στο διαδιδόμενο ψέμα, νιώθει την ανάγκη να εμφανιστεί απέναντί του «αντικειμενική». Ας πούμε, ο δήμαρχος Καλαμάτας, Θανάσης Βασιλόπουλος: Για να ακουστεί αμερόληπτος, διαβεβαίωνε ότι θα «πάγωνε» τη λειτουργία του πειραματικού δικτύου μέχρι να γίνουν όλες οι μετρήσεις. Γιατί, βεβαίως, ο δήμαρχος δεν είναι ειδικός, αλλά...
Ο Βασιλόπουλος –ο οποίος στην προσπάθεια περιορισμού του δυσφημιστικού αντίκτυπου της απόφασης έδειξε ζήλο που δεν είχε επιδείξει για την αποτροπή της– έχει σε κάτι δίκιο: Χωρίς την απλή αναλογική, και την ισχύ που δίνει στις μειοψηφίες, το δημοτικό συμβούλιο πιθανότατα θα είχε αποφασίσει αλλιώς. Βλέπει κανείς εδώ σε μικρογραφία τον τρόπο με τον οποίο το αναλογικό σύστημα αδυνατίζει τα φίλτρα νηφάλιας διαβούλευσης των αντιπροσωπευτικών σωμάτων, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα στη δημαγωγική κυκλοθυμία.
Βλέπει επίσης ότι οι λαϊκιστικές εξάρσεις, που είχαμε συνδέσει με την οικονομική κρίση, δεν οφείλονταν πάντα σε αυτήν. Οφείλονται σε μια κρίση πιο μύχια. Στον κλονισμό που εξέφραζε ο δημοτικός σύμβουλος Καλαμών, όταν φώναζε «δεν θέλω να είμαι πειραματόζωο». Καλύτερα χωρίς πειράματα. Σκέτα ζώα.
www.kathimerini.gr Mιχάλης Τσιντσίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου